(Sa̱fir) [Bevallig; Blank geveegd; Aangenaam].

Een plaats die blijkbaar in Juda lag en waarvan de inwoners worden genoemd in Micha’s profetie aangaande het oordeel dat over Juda en Jeruzalem zou komen (Mi 1:11). In dit gedeelte van de profetie maakt Micha veelvuldig gebruik van woordspelingen op plaatsnamen. (Zie BETH-HAËZEL.) Voorlopig wordt Safir geïdentificeerd met Khirbet el-Kaum, ongeveer 15 km ten W van Hebron.