(Sa̱lem) [Vrede].

Een stad uit de oudheid waar Melchizedek koning en priester was (Ge 14:18). De Hebreeuwse spelling van „Salem”, zoals die in de naam Jeruzalem is opgenomen, duidt op een dualisvorm, zodat het woord als „tweevoudige vrede” gedefinieerd zou kunnen worden. Dat de naam „vrede” betekent, wordt door de geïnspireerde woorden in Hebreeën 7:2 bevestigd.

De oude joodse overlevering identificeert Salem met Jeruzalem, en het schriftuurlijke bewijsmateriaal ondersteunt dit. Abraham ontmoette zowel de koning van Sodom als Melchizedek in „de Laagvlakte van de koning”. Aangezien koning Davids zoon Absalom daar eeuwen later een monument oprichtte, moet die laagvlakte in de buurt van Jeruzalem, de hoofdstad van het koninkrijk, gelegen hebben (Ge 14:17, 18; 2Sa 18:18). Het woord „Salem” ligt in feite in de naam „Jeruzalem” opgesloten, en de psalmist gebruikte het als een parallelle uitdrukking voor „Sion” (Ps 76:2). Het zou bovendien passend zijn geweest als Melchizedek op precies dezelfde plaats koning en priester was waar later de Davidische koningen en de levitische priesters dienden en waar Jezus Christus, degene die tot koning en priester „naar de wijze van Melchizedek” werd gekozen, een offerandelijke dood stierf. — Heb 3:1; 7:1-3, 15-17.