Sallu
(Sa̱llu).
1. Een Benjaminiet die na de ballingschap in Jeruzalem woonde; zoon van Mesullam. — 1Kr 9:3, 7; Ne 11:7.
2. Een priesterlijk familiehoofd dat met Zerubbabel naar Jeruzalem terugkeerde (Ne 12:1, 7). In de opsomming van latere vaderlijke huizen komt in Nehemia 12:20 de naam Sallai op de overeenkomstige plaats voor.