(Si̱near).

De oorspronkelijke naam van het gebied tussen de Tigris en de Eufraat, dat later Babylonië werd genoemd. Hier maakte Nimrod zichzelf koning over Babel, Erech, Akkad en Kalne, en hier werd de bouw van de tempeltoren van Babel verijdeld (Ge 10:9, 10; 11:2-8) Later was Amrafel, de koning van Sinear, een van de bondgenoten die Abrahams neef Lot gevangennamen (Ge 14:1, 9, 12). Dit gebied had in de dagen van Jozua nog steeds zijn oorspronkelijke naam (Joz 7:21). Er wordt door de profeten Jesaja, Daniël en Zacharia melding van gemaakt. — Jes 11:11; Da 1:2; Za 5:11; zie BABEL; BABYLON nr. 2.