(Si̱sak).

Een Egyptische koning die uit Egyptische annalen bekend is als Sjesjonk (I). Sisak, die als de stichter van de „Libische dynastie” wordt beschouwd, zou ongeveer 21 jaar geregeerd hebben. Zijn zoon Osorkon I volgde hem op de troon op.

Toen Jerobeam naar Egypte vluchtte om aan de toorn van koning Salomo te ontkomen, regeerde Sisak daar (1Kon 11:40). Enkele jaren later, in het 5de jaar van Salomo’s opvolger Rehabeam (993 v.G.T.), viel Sisak met een sterke krijgsmacht van wagens en ruiters Juda binnen. Hij veroverde versterkte steden in Juda en trok vervolgens op naar Jeruzalem. Maar Jehovah stond hem niet toe Jeruzalem te verwoesten, want Rehabeam en de vorsten van Juda verootmoedigden zich nadat zij een boodschap van de profeet Semaja hadden ontvangen. Sisak plunderde de stad evenwel en nam haar schatten mee. — 2Kr 12:1-12.

Er bestaat archeologisch bewijsmateriaal voor Sisaks veldtocht in Palestina. Op een te Megiddo gevonden fragment van een stèle wordt Sjesjonk (Sisak) genoemd, wat erop zou kunnen duiden dat de stèle daar ter herinnering aan zijn overwinning werd opgericht (Ancient Near Eastern Texts, onder redactie van J. B. Pritchard, 1974, blz. 263, 264). Verder worden op een reliëf op een tempelmuur te Karnak (het noordelijke deel van de oude Egyptische stad Thebe) talloze steden of dorpen vermeld die Sisak veroverd heeft (AFB.: Deel 1, blz. 952; Supplements to Vetus Testamentum, Leiden, 1957, Deel IV, blz. 59, 60). Een aanzienlijk aantal van de plaatsen die met bijbelse plaatsen geïdentificeerd kunnen worden, bevond zich in het gebied van het tienstammenrijk. Dit kan een aanwijzing zijn dat Sisak de veldtocht niet ondernam om het tienstammenrijk te hulp te komen, maar om de belangrijke handelsroutes te beheersen en daardoor de macht en invloed van Egypte uit te breiden.