(Ta̱beël) [Goed is God].

1. Vader van een man die de koningen van Israël en Syrië in Jeruzalem op de troon wilden plaatsen als zij de hoofdstad van Juda zouden innemen. De naam van de zoon wordt niet genoemd. Het voorval vond plaats in de tijd waarin de regeringsperiodes van Achaz en Pekah elkaar overlapten (tussen ca. 762 en 759 v.G.T.). — Jes 7:5, 6.

2. Medeschrijver van een in het Aramees opgestelde brief die aan de Perzische koning Artaxerxes werd gezonden. De brief richtte zich tegen de herstelwerkzaamheden van de joden in Jeruzalem en leidde ertoe dat de herbouw van de tempel werd gestaakt. — Ezr 4:7, 24.