(Tappu̱ah) [Appel(boom)].

1. Een van Hebrons vier zonen en een nakomeling van Kaleb (1Kr 2:42, 43). Sommigen vermoeden een samenhang tussen zijn naam en Beth-Tappuah, een stad in de buurt van Hebron. — Zie BETH-TAPPUAH.

2. Een aan de stam Juda toegewezen stad in het gebied van de Sjefela (Joz 15:20, 33, 34). Ze dient daarom niet verward te worden met Beth-Tappuah in de buurt van Hebron. Voorlopig wordt ze geïdentificeerd met Horvat Bet Natif, in het verlaten dorp Beit Nattif, ongeveer 20 km ten W van Bethlehem.

3. Een stad aan de grens tussen Efraïm en Manasse (Joz 16:8). Het omringende gebied, „het land van Tappuah”, werd aan Manasse toegewezen, maar de stad aan Efraïm (Joz 17:8). En-Tappuah (Joz 17:7) heeft kennelijk betrekking op een nabijgelegen bron (Hebr.: ʽAʹjin, of En, dat „bron” betekent wanneer het als voorvoegsel wordt gebruikt) en was wellicht de volledige naam van de stad Tappuah.

„De koning van Tappuah” wordt als een van de heersers genoemd die bij de verovering van Kanaän door Jozua werden verslagen (Joz 12:17), en waarschijnlijk heeft „Tappuah” hier betrekking op de Efraïmitische stad. Het Efraïmitische Tappuah wordt geïdentificeerd met Tell Sheikh Abu Zarad (Tel ʼAbu Zarad), ongeveer 13 km ten ZZW van Sichem en net onder de stad Yasuf.