(Ze̱la) [misschien van een grondwoord dat „rib; zijde” betekent].

Een stad in Benjamin (Joz 18:21, 28). In Zela werden de beenderen van Saul en Jonathan begraven. Eerder was Sauls vader Kis in de grafstede aldaar bijgezet (2Sa 21:14). De precieze ligging is onbekend. Sommige geleerden denken dat „Zela” zoals het in het boek Jozua voorkomt, gecombineerd moet worden met de naam die erop volgt, Elef. — Zie echter ELEF.