(Zemari̱e̱t).

Een familie of stam; nakomelingen van Kanaän, de zoon van Cham (Ge 10:15, 18; 1Kr 1:13, 16). Dat dit Kanaänitische volk tussen de „Arvadiet” (die met Arvad voor de Fenicische kust in verband wordt gebracht) en de „Hamathiet” (waarschijnlijk verband houdend met Hamath in Syrië) wordt genoemd, duidt erop dat de Zemarieten zich langs de N-Fenicische kust hadden gevestigd. Volgens een tekstverbetering wordt in Ezechiël 27:8 gesproken over „de kundigste mannen van Semer” (WV; vgl. OB; PC), of Zemer, wat bij sommigen tot de veronderstelling heeft geleid dat het hier om de stad van de Zemarieten gaat, die voorlopig wordt geïdentificeerd met Tell Kazel, ongeveer 35 km ten NO van Tripoli. De Hebreeuwse tekst luidt hier echter: „Uw  vakmensen, o Tyrus.” Anderen trachten de Zemarieten met Sumra, een kuststad tussen Tripoli en Arvad, in verband te brengen.