Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Wat God heeft gedaan om de mensheid te redden

Wat God heeft gedaan om de mensheid te redden

Hoofdstuk 7

Wat God heeft gedaan om de mensheid te redden

1, 2. (a) Hoe ging een Romeinse legeroverste beseffen wie Gods Zoon is? (b) Waarom liet Jehovah toe dat Jezus stierf?

OP EEN lentemiddag bijna 2000 jaar geleden zag een Romeinse legeroverste hoe drie mannen een langzame, folterende dood stierven. Die soldaat merkte vooral een van hen op — Jezus Christus. Jezus was aan een houten paal genageld. De middaglucht verduisterde toen het moment van zijn dood naderde. Toen hij stierf, schudde de aarde hevig, en de soldaat riep uit: „Waarlijk, deze mens was Gods Zoon.” — Markus 15:39.

2 Gods Zoon! Die soldaat had het bij het rechte eind. Hij was zojuist getuige geweest van de belangrijkste gebeurtenis die ooit op aarde zou plaatsvinden. Bij vroegere gelegenheden had God zelf Jezus zijn geliefde Zoon genoemd (Mattheüs 3:17; 17:5). Waarom had Jehovah toegelaten dat zijn Zoon stierf? Omdat dit Gods manier was om de mensheid van zonde en de dood te redden.

UITGEKOZEN VOOR EEN SPECIALE ROL

3. Waarom was het passend dat Gods eniggeboren Zoon uitgekozen werd om een speciale rol met betrekking tot de mensheid te vervullen?

3 Zoals wij eerder in dit boek hebben geleerd, had Jezus een voormenselijk bestaan. Hij wordt Gods „eniggeboren Zoon” genoemd omdat Jehovah hem rechtstreeks heeft geschapen. Daarna heeft God zich van Jezus bediend om alle andere dingen tot bestaan te brengen (Johannes 3:18; Kolossenzen 1:16). Jezus was bijzonder op de mensheid gesteld (Spreuken 8:30, 31). Geen wonder dat toen de mensheid onder het doodsoordeel was gekomen, Jehovah zijn eniggeboren Zoon uitkoos om een speciale rol te vervullen!

4, 5. Wat onthulde de bijbel over het Messiaanse Zaad voordat Jezus naar de aarde kwam?

4 Toen God in de tuin van Eden het oordeel over Adam, Eva en Satan velde, sprak hij over de toekomstige Redder als een „zaad”. Dit Zaad, of deze nakomeling, zou komen om de verschrikkelijke onheilen die Satan de Duivel, „de oorspronkelijke slang”, had teweeggebracht, ongedaan te maken. In feite zou het beloofde Zaad Satan en al zijn aanhangers verbrijzelen. — Genesis 3:15; 1 Johannes 3:8; Openbaring 12:9.

5 Door de eeuwen heen openbaarde God geleidelijk meer over het Zaad, ook wel de Messias genoemd. Zoals in de tabel op bladzijde 37 wordt getoond, verschaften talrijke profetieën nadere bijzonderheden over vele aspecten van zijn leven op aarde. Hij zou bijvoorbeeld verschrikkelijk lichamelijk lijden moeten ondergaan om zijn rol in Gods voornemen te vervullen. — Jesaja 53:3-5.

WAAROM DE MESSIAS ZOU STERVEN

6. Wat zou de Messias volgens Daniël 9:24-26 tot stand brengen, en hoe?

6 In de profetie die in Daniël 9:24-26 staat opgetekend, was voorzegd dat de Messias — Gods Gezalfde — een belangrijke rol zou vervullen. Hij zou naar de aarde komen „om de overtreding te doen eindigen en aan zonde een eind te maken en verzoening te doen voor dwaling en om voor [eeuwig] rechtvaardigheid in te voeren”. De Messias zou de getrouwe mensheid van het doodsoordeel bevrijden. Maar hoe zou hij dit doen? De profetie verklaart dat hij „afgesneden”, of ter dood gebracht, zou worden.

7. Waarom brachten de joden dierenoffers, en waarvan waren ze een voorafschaduwing?

7 De Israëlieten uit de oudheid waren vertrouwd met het denkbeeld van verzoening voor dwaling. In hun aanbidding onder de Wet die God hun via Mozes had gegeven, brachten zij geregeld dierenoffers. Deze offers herinnerden de Israëlieten eraan dat mensen iets nodig hebben om verzoening te doen voor hun zonden of die te bedekken. De apostel Paulus vatte het beginsel aldus samen: „Indien er geen bloed wordt vergoten, geschiedt er geen vergeving” (Hebreeën 9:22). Christenen staan niet onder de Mozaïsche wet met haar vereisten, zoals slachtoffers (Romeinen 10:4; Kolossenzen 2:16, 17). Ook weten zij dat dierenoffers geen blijvende en volledige vergeving van zonden kunnen verschaffen. Deze slachtoffers waren veeleer een voorafschaduwing van een veel waardevoller offer — dat van de Messias, of Christus (Hebreeën 10:4, 10; vergelijk Galaten 3:24). Toch rijst bij u misschien de vraag: ’Moest de Messias werkelijk sterven?’

8, 9. Welke kostbare dingen verloren Adam en Eva, en welke uitwerking hadden hun daden op hun nakomelingen?

8 Ja, de Messias moest sterven wilde de mensheid gered worden. Om te begrijpen waarom dit zo is, moeten wij terugdenken aan de tuin van Eden en proberen te bevatten hoe ontzaglijk veel Adam en Eva verloren toen zij tegen God in opstand kwamen. Hun was eeuwig leven in het vooruitzicht gesteld! Als kinderen van God verheugden zij zich ook in een intieme verhouding met hem. Maar toen zij Jehovah’s heerschappij verwierpen, verloren zij dat alles en brachten zij zonde en de dood over het mensengeslacht. — Romeinen 5:12.

9 Het was alsof onze eerste ouders een reusachtig fortuin hadden verkwist en zich diep in de schuld hadden gestoken. Adam en Eva droegen die schuld op hun nageslacht over. Omdat wij niet volmaakt en zondeloos werden geboren, is ieder van ons zondig en aan de dood onderworpen. Wanneer wij ziek worden of iets nadeligs zeggen dat wij graag zouden willen terugnemen, ervaren wij de gevolgen van onze overgeërfde schuld — menselijke onvolmaaktheid (Romeinen 7:21-25). Onze enige hoop is gelegen in het terugverwerven van wat Adam verloren heeft. Maar wij kunnen volmaakt menselijk leven niet verdienen. Aangezien alle onvolmaakte mensen zonde begaan, verdienen wij allen de dood, niet het leven. — Romeinen 6:23.

10. Wat was er nodig om datgene terug te kopen wat Adam verloren had?

10 Zou er echter iets geofferd kunnen worden in ruil voor het leven dat Adam had verbeurd? Gods maatstaf van gerechtigheid vereist een evenredige vereffening, „ziel voor ziel” (Exodus 21:23). Er moest dus een leven geofferd worden als betaling voor het leven dat verloren was gegaan. Maar niet het leven van elk willekeurig mens zou toereikend zijn. Psalm 49:7, 8 zegt over onvolmaakte mensen: „Niet één van hen kan zelfs ook maar een broeder op enigerlei wijze loskopen, noch God een losprijs voor hem geven (en de loskoopprijs voor hun ziel is zo kostbaar dat die tot onbepaalde tijd heeft opgehouden).” Is de situatie dan hopeloos? Nee, beslist niet.

11. (a) Waarop duidt het woord „losprijs” in het Hebreeuws? (b) Wie alleen kon de mensheid loskopen, en waarom?

11 In het Hebreeuws duidt het woord „losprijs” op het bedrag dat wordt betaald om een gevangene vrij te kopen en houdt ook de gedachte van equivalente waarde in. Alleen een man die volmaakt menselijk leven bezat, kon het equivalent aanbieden van wat Adam verloren had. Na Adam was Jezus Christus de enige volmaakte man die op aarde geboren was. Daarom noemt de bijbel Jezus „de laatste Adam” en verzekert ons dat Christus „zichzelf gegeven heeft als een overeenkomstige losprijs voor allen” (1 Korinthiërs 15:45; 1 Timotheüs 2:5, 6). Terwijl Adam de dood doorgaf aan zijn kinderen, gaf Jezus eeuwig leven door. In 1 Korinthiërs 15:22 wordt verklaard: „Evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in de Christus allen levend gemaakt worden.” Daarom is het passend dat Jezus „Eeuwige Vader” wordt genoemd. — Jesaja 9:6, 7.

HOE DE LOSPRIJS WERD BETAALD

12. Wanneer werd Jezus de Messias, en welke loopbaan volgde hij daarna?

12 In de herfst van 29 G.T. ging Jezus naar zijn bloedverwant Johannes om gedoopt te worden en zich daarmee aan te bieden om Gods wil ten uitvoer te brengen. Bij die gelegenheid zalfde Jehovah Jezus met heilige geest. Aldus werd Jezus de Messias, of Christus, de door God gezalfde (Mattheüs 3:16, 17). Toen begon Jezus met zijn drie en een half jaar durende bediening. Hij trok zijn hele geboorteland door, terwijl hij Gods koninkrijk predikte en getrouwe volgelingen bijeenbracht. Maar zoals voorzegd, rees er weldra verzet tegen hem. — Psalm 118:22; Handelingen 4:8-11.

13. Welke gebeurtenissen leidden tot Jezus’ dood als een rechtschapenheidbewaarder?

13 Jezus stelde moedig de huichelarij van de religieuze leiders aan de kaak, en zij trachtten hem te doden. Uiteindelijk smeedden zij een gemeen komplot tegen hem, waarbij verraad, onjuiste arrestatie, een onwettig verhoor en een valse beschuldiging van opruiing betrokken waren. Jezus werd geslagen, bespuwd, bespot en afgeranseld met een zweep die zo gemaakt was dat zijn vlees erdoor opengereten werd. De Romeinse stadhouder Pontius Pilatus veroordeelde hem vervolgens tot de dood aan een martelpaal. Hij werd aan een houten paal genageld en hing daar in zijn volle lengte. Elke ademhaling veroorzaakte ondraaglijke pijn, en het stervensproces duurde uren. Tijdens die hele folterende ervaring bewaarde Jezus zijn volmaakte rechtschapenheid jegens God.

14. Waarom liet God toe dat zijn Zoon lijden onderging en stierf?

14 Aldus gaf Jezus op 14 Nisan 33 G.T. zijn leven als „een losprijs in ruil voor velen” (Markus 10:45; 1 Timotheüs 2:5, 6). Vanuit de hemel kon Jehovah zijn geliefde Zoon zien lijden en sterven. Waarom liet God toe dat zoiets verschrikkelijks gebeurde? Hij deed dit omdat hij de mensheid liefhad. Jezus zei: „God heeft de wereld zozeer liefgehad dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat een ieder die geloof oefent in hem, niet vernietigd zou worden, maar eeuwig leven zou hebben” (Johannes 3:16). De dood van Jezus leert ons ook dat Jehovah een God van volmaakte gerechtigheid is (Deuteronomium 32:4). Sommigen vragen zich misschien af waarom God niet de hand heeft gelicht met zijn beginselen van gerechtigheid — ziel voor ziel — en niet heeft afgezien van de prijs voor Adams zondige handelwijze. De reden is dat Jehovah nimmer van zijn wetten afwijkt en er altijd aan vasthoudt, al kost het hem ook heel veel.

15. Wat deed Jehovah, aangezien het onrechtvaardig zou zijn geweest om toe te laten dat Jezus’ bestaan voor altijd geëindigd zou zijn?

15 Jehovah’s gerechtigheid vereiste ook dat Jezus’ dood een gelukkige afloop zou hebben. Zou het per slot wel rechtvaardig zijn toe te laten dat de getrouwe Jezus eeuwig in de dood zou slapen? Natuurlijk niet! In de Hebreeuwse Geschriften was voorzegd dat Gods loyale niet in het graf zou blijven (Psalm 16:10; Handelingen 13:35). Nadat hij gedurende gedeelten van drie dagen in de dood had geslapen, wekte Jehovah God hem op tot leven als een machtig geestelijk schepsel. — 1 Petrus 3:18.

16. Wat deed Jezus nadat hij naar de hemel was teruggekeerd?

16 Bij zijn dood deed Jezus voor altijd afstand van zijn menselijke leven. Nadat hij tot hemels leven was opgewekt, werd hij een levengevende geest. Bovendien werd Jezus, toen hij tot de heiligste plaats in het universum was opgestegen, met zijn geliefde Vader herenigd en bood hij Hem officieel de waarde van zijn volmaakte menselijke leven aan (Hebreeën 9:23-28). De waarde van dat kostbare leven kon toen ten behoeve van de gehoorzame mensheid worden aangewend. Wat betekent dit voor u?

CHRISTUS’ LOSKOOPOFFER EN U

17. Hoe kunnen wij er profijt van trekken dat op basis van Christus’ loskoopoffer vergeving mogelijk is?

17 Beschouw eens drie manieren waarop Christus’ loskoopoffer u nu al tot voordeel strekt. In de eerste plaats verschaft het vergeving van zonden. Door geloof in het vergoten bloed van Jezus hebben wij „de verlossing door losprijs”, ja, „de vergeving van onze overtredingen” (Efeziërs 1:7). Dus zelfs als wij een ernstige zonde hebben begaan, kunnen wij God in Jezus’ naam om vergiffenis vragen. Als wij werkelijk berouwvol zijn, wendt Jehovah de waarde van het loskoopoffer van zijn Zoon ten behoeve van ons aan. God vergeeft ons en schenkt ons de zegen van een goed geweten, in plaats van de doodstraf te eisen die wij door te zondigen over ons halen. — Handelingen 3:19; 1 Petrus 3:21.

18. Hoe verschaft Jezus’ offer ons hoop?

18 Ten tweede verschaft Christus’ loskoopoffer de basis voor onze hoop op de toekomst. In een visioen zag de apostel Johannes dat „een grote schare, die niemand tellen kon,” het toekomstige rampspoedige einde van dit samenstel van dingen zou overleven. Waarom zullen zij in leven blijven wanneer God zo veel anderen vernietigt? Een engel vertelde aan Johannes dat degenen die tot de grote schare behoren, ’hun lange gewaden gewassen hadden en ze wit hadden gemaakt in het bloed van het Lam’, Jezus Christus (Openbaring 7:9, 14). Zolang wij geloof oefenen in het vergoten bloed van Jezus Christus en in overeenstemming met goddelijke vereisten leven, zullen wij rein zijn in Gods ogen en de hoop op eeuwig leven hebben.

19. Hoe wordt door Christus’ offer bewezen dat hij en zijn Vader u liefhebben?

19 Ten derde is het loskoopoffer het allergrootste bewijs van Jehovah’s liefde. Door Christus’ dood werden de twee grootste daden van liefde in de geschiedenis van het universum tot uitdrukking gebracht: (1) Gods liefde doordat hij zijn Zoon zond om ten behoeve van ons te sterven; (2) Jezus’ liefde doordat hij zich bereidwillig aanbood om als een losprijs te sterven (Johannes 15:13; Romeinen 5:8). Als wij werkelijk geloof oefenen, is deze liefde op een ieder van ons van toepassing. De apostel Paulus zei: ’De Zoon van God heeft mij liefgehad en heeft zichzelf voor mij overgegeven.’ — Galaten 2:20; Hebreeën 2:9; 1 Johannes 4:9, 10.

20. Waarom dienen wij geloof te oefenen in Jezus’ loskoopoffer?

20 Laten wij derhalve van onze dankbaarheid voor de door God en Christus tentoongespreide liefde blijk geven door geloof te oefenen in Jezus’ loskoopoffer. Dit leidt tot eeuwig leven (Johannes 3:36). Toch is onze redding niet de belangrijkste reden waarom Jezus op aarde heeft geleefd en is gestorven. Nee, zijn voornaamste bezorgdheid gold een nog grotere kwestie, een universele kwestie. Zoals wij in het volgende hoofdstuk zullen zien, raakt die kwestie ons allen omdat daaruit blijkt waarom God goddeloosheid en lijden zo lang in deze wereld heeft laten bestaan.

TOETS UW KENNIS

Waarom moest Jezus sterven teneinde de mensheid te redden?

Hoe werd de losprijs betaald?

In welke opzichten trekt u voordeel van de losprijs?

[Studievragen]

[Paginagrote illustratie op blz. 67]