Hoe gebruiken wij „Redeneren aan de hand van de Schrift”?
Hoe gebruiken wij „Redeneren aan de hand van de Schrift”?
Het patroon dat wij dienen te volgen als wij anderen helpen de bijbel te begrijpen, is door Jezus Christus en zijn apostelen verschaft. In antwoord op vragen citeerde Jezus schriftplaatsen en gebruikte hij soms passende illustraties die oprechte personen zouden helpen zich open te stellen voor wat de bijbel zegt (Matth. 12:1-12). De apostel Paulus maakte er een gewoonte van ’aan de hand van de Schriften te redeneren, waarbij hij door middel van verwijzingen verklaarde en bewees’ wat hij leerde (Hand. 17:2, 3). Het materiaal in dit boek kan je helpen dit ook te doen.
In plaats van elk onderwerp in grote algemene lijnen te behandelen, gaat Redeneren aan de hand van de Schrift in de eerste plaats in op vragen die tegenwoordig door veel mensen worden gesteld.
De bedoeling van deze publikatie is niet, iemand te helpen „een debat te winnen” van mensen die geen respect voor de waarheid tonen. Neen, de geboden waardevolle informatie is bedoeld als leidraad om te redeneren met mensen die je daartoe de gelegenheid geven. Sommige mensen zullen misschien vragen stellen waarop zij werkelijk een bevredigend antwoord willen hebben. Anderen zeggen in de loop van het gesprek misschien gewoon wat zij zelf geloven, en dat wellicht met enige overtuiging. Maar zijn het redelijke personen die bereid zijn een andere zienswijze aan te horen? Zo ja, dan kun je hun laten zien wat de bijbel zegt, in de overtuiging dat dit weerklank zal vinden in het hart van mensen die de waarheid liefhebben.
Hoe kun je in dit handboek het specifieke materiaal vinden dat je nodig hebt? Vaak zul je het heel snel vinden door gewoon het onderwerp op te slaan waarover het gesprek gaat. Onder elk onderwerp zijn de voornaamste vragen makkelijk te vinden; ze staan namelijk vet gedrukt tegen de linkerkantlijn aan. Vind je niet snel wat je zoekt, raadpleeg dan de Index achter in het boek.
Het is altijd nuttig je op een gesprek voor te bereiden. Maar ook als je bepaalde gedeelten van het boek nog niet goed kent, kun je er toch een goed gebruik van maken. Hoe? Als je de vraag hebt gevonden die het meest overeenkomt met het punt dat je wilt bespreken, kun je eventuele onderkopjes die erbij horen, bekijken. Deze onderkopjes zijn vet en cursief gedrukt en springen in onder de vragen waarmee ze verband houden. Indien je reeds enigszins op de hoogte bent met het onderwerp, kan het al voldoende zijn als je die kopjes even doorneemt en een snelle blik werpt op enkele van de gedachten die eronder staan, omdat je daarmee een idee voor een doeltreffende argumentatie aan de hand wordt gedaan. Aarzel niet de gedachten in je eigen woorden weer te geven.
Vind je dat je meer nodig hebt — misschien de schriftplaatsen die op je onderwerp betrekking hebben, de in verband met die teksten te volgen redenatie, enkele illustraties om je te helpen de redelijkheid van wat de bijbel zegt duidelijk te maken, enzovoort? Zo ja, dan kun je de persoon met wie je spreekt, misschien laten zien wat dit boek erover zegt en vervolgens samen het gedeelte lezen dat betrekking heeft op de vraag die hij te berde heeft gebracht. Ook al heb je het materiaal niet van tevoren bestudeerd, dan kun je het toch gebruiken om een bevredigend antwoord te geven. Alles staat hier in dit boek, op een eenvoudige en beknopte manier weergegeven.
Houd in gedachte dat dit boek slechts een hulpmiddel is. De bijbel, Gods Woord, is de autoriteit. Als citaten in het boek uit de bijbel afkomstig zijn, beklemtoon dit dan tegenover degenen met wie je praat. Vraag hun indien maar enigszins mogelijk of zij hun bijbel willen pakken en de schriftplaatsen willen opzoeken, zodat zij kunnen zien dat wat je zegt, werkelijk in hun eigen exemplaar van de Schrift staat. Als sommige veel gebruikte bijbelvertalingen kerngedachten van bepaalde teksten op een andere manier weergeven, wordt daar vaak de aandacht op gevestigd en worden de vertolkingen in verscheidene vertalingen ter vergelijking vermeld.
In overeenstemming met het voorbeeld van de apostel Paulus, die naar een altaar met het opschrift „Aan een onbekende God” verwees en enkele algemeen aanvaarde wereldse bronnen citeerde toen hij tot de Atheners predikte (Hand. 17:22-28), maakt dit boek in beperkte mate gebruik van aanhalingen uit de wereldlijke geschiedenis, encyclopedieën, religieuze naslagwerken en lexicons van de bijbeltalen. In plaats van zonder meer beweringen te doen over de oorsprong van vals-religieuze gebruiken, de ontwikkeling van bepaalde leerstellingen en de betekenis van Hebreeuwse en Griekse uitdrukkingen, geeft het boek de redenen voor de gedane beweringen. Het vestigt echter de aandacht op de bijbel als de fundamentele bron van waarheid.
Als verder hulpmiddel om de weg te effenen voor het bespreken van bijbelse waarheden, vind je voor in dit boek een opsomming van „Inleidingen om in de velddienst te gebruiken” en een verzameling suggesties over „Wat doe je als iemand probeert een gesprek af te wimpelen?” Vele andere mogelijke tegenwerpingen houden verband met bepaalde geloofsovertuigingen, en die worden besproken aan het eind van elk van de onderwerpen die over deze geloofsovertuigingen handelen. De bedoeling is niet dat je deze antwoorden uit je hoofd leert, maar je zult het ongetwijfeld nuttig vinden te analyseren waarom anderen ze doeltreffend hebben bevonden; geef vervolgens de gedachten in je eigen woorden weer.
Met behulp van dit handboek zul je de bekwaamheid kunnen ontwikkelen om aan de hand van de Schrift te redeneren en om de Schrift doeltreffend te gebruiken als je anderen helpt „de grote daden van God” te leren kennen. — Hand. 2:11.