Beschouwen wij leven en bloed als iets heiligs?
Hoofdstuk 20
Beschouwen wij leven en bloed als iets heiligs?
1. (a) Hoe beziet God leven? (b) Hoe kunnen wij tonen dat wij Gods gave van het leven op prijs stellen?
HET behoeft ons niet te verbazen dat de wijze waarop God leven beziet, sterk afwijkt van de zienswijze van de wereld. Voor God is menselijk leven heilig. Bezien wij het ook zo? Wij zijn volkomen afhankelijk van God, die „aan allen leven en adem en alle dingen geeft” (Hand. 17:25-28; Ps. 36:9). Als wij Gods zienswijze delen, zullen wij zuinig zijn op ons leven. Maar wij zullen niet de goddelijke wet overtreden in een poging ons huidige leven te redden. Wij beschouwen Gods belofte van eeuwig leven voor degenen die werkelijk geloof oefenen in zijn Zoon, als van zeer grote waarde. — Matth. 16:25, 26; Joh. 6:40; Jud. 21.
2. Wiens houding ten aanzien van leven weerspiegelt de wereld, en tot wat voor redenatie leidt dit soms?
2 Daarentegen zei Jezus dat Satan de Duivel, de heerser van deze wereld, ’een doodslager was toen hij begon’ (Joh. 8:44; 12:31). Reeds aan het begin van zijn opstandige loopbaan bracht hij de dood over de mensheid. De van geweld doortrokken geschiedenis van de mensheid weerspiegelt zijn geest. Maar Satan kan zich ook heel anders voordoen. Mensen die zich door zijn denkwijze laten beïnvloeden, redeneren bijvoorbeeld dat je best religieus kunt zijn, maar dat je, wanneer het leven op het spel staat, beter naar hun „deskundige” raad kunt luisteren dan de bijbel te raadplegen. (Vergelijk 2 Korinthiërs 11:14, 15.) In welke richting zal jouw hart neigen wanneer je voor een situatie komt te staan waarbij klaarblijkelijk je leven op het spel staat? Natuurlijk dient het onze wens te zijn Jehovah te behagen.
3. (a) Waarom dienen wij speciaal belang te stellen in wat de bijbel over bloed zegt? (b) Lees Genesis 9:3-6 en Handelingen 15:28, 29, en beantwoord dan de hierboven bij deze teksten vermelde vragen.
3 Gods Woord maakt als volgt duidelijk dat er een nauw verband bestaat tussen leven en bloed: „De ziel [of het leven] van het vlees is in het bloed.” Net zoals leven heilig is, heeft God ook bloed tot iets heiligs gemaakt. Het is iets dat hem toebehoort en dat slechts gebruikt mag worden op de door hem goedgekeurde manier (Lev. 17:3, 4, 11; Deut. 12:23). Wij doen er dus goed aan zorgvuldig te beschouwen wat hij in verband met bloed van ons verlangt.
Lees Genesis 9:3-6
Welke gewoonten in jouw omgeving maken het noodzakelijk ervoor op je hoede te zijn dat je geen dierlijk bloed eet?
Hoe zou je, met het oog op wat in vers 4 over dierlijk bloed wordt gezegd, reageren op het drinken van mensenbloed (wat bij Romeinse gladiatorengevechten gebeurde)?
Aan wie is men, zoals uit de verzen 5 en 6 blijkt, in de eerste plaats rekenschap verschuldigd voor het vergieten van mensenbloed?
Wordt hier verklaard dat de vereisten slechts een beperkte tijd zouden gelden? Gelden ze voor ons?
Sluit de hier gebezigde taal mensenbloed uit?
Geeft de tekst te kennen dat er in noodgevallen uitzonderingen gemaakt mogen worden?
4. Wat zou iemand in de hier besproken situatie volgens de Schrift moeten doen om niet in bloedschuld te delen?
4 Wat mensenbloed betreft, wij kunnen er niet van uitgaan dat wij louter door niet te moorden, vrij van schuld blijven. De Schrift toont dat als wij deel uitmaken van een organisatie die tegenover God bloedschuld heeft, wij onze banden daarmee moeten verbreken indien wij niet in haar zonden willen delen (Openb. 18:4, 24; Micha 4:3). Het is dringend noodzakelijk dat wij dit doen.
5. In welk opzicht houdt ijver in de velddienst verband met het vrij zijn van bloedschuld?
5 Willen Gods dienstknechten, die de opdracht hebben gekregen voor de komende vernietiging in de grote verdrukking te waarschuwen, vrij blijven van bloedschuld, dan is het nodig dat zij die boodschap getrouw verkondigen. (Vergelijk Ezechiël 3:17-21.) De apostel Paulus was de mening toegedaan dat hij bij alle soorten van mensen in de schuld stond wegens de bediening die hem was toegewezen. Pas nadat hij hun grondig getuigenis had gegeven omtrent Gods voorziening voor redding, voelde hij zich vrij van verantwoordelijkheid voor hun bloed (Rom. 1:14, 15; Hand. 18:5, 6; 20:26, 27). Weerspiegelt jouw ijver in de velddienst dat jij je evenzeer bewust bent van de verantwoordelijkheid die op al Jehovah’s Getuigen rust?
6. Welk verband bestaat er tussen ongevallenpreventie en respect voor de heiligheid van het leven?
6 Ook dodelijke ongevallen zijn ernstige kwesties waar wij niet zomaar aan voorbij mogen gaan. Onder de Mozaïsche wet werden personen die per ongeluk de dood van een medemens hadden veroorzaakt, niet als onschuldig beschouwd. Er werden hun straffen opgelegd (Ex. 21:29, 30; Deut. 22:8; Num. 35:22-25). Als wij het erbij betrokken beginsel ter harte nemen, zullen wij het zorgvuldig vermijden tot enig dodelijk ongeval bij te dragen door de wijze waarop wij een voertuig besturen, door onverstandige risico’s te nemen of door bij ons thuis of in ons bedrijf onachtzaam te zijn met betrekking tot veiligheid. Weerspiegelt jouw houding in deze dingen dat je je volledig bewust bent van de heiligheid van het leven?
HOE STAAT HET MET HET MEDISCH GEBRUIK VAN BLOED?
7. (a) Is het overbrengen van bloed van de ene mens in de andere verenigbaar met de heiligheid van bloed? (b) Waarom is het onredelijk het gebod ’zich te onthouden van bloed’ te beperken tot praktijken die in de eerste eeuw in zwang waren?
7 Hoewel het gebruik van bloed voor transfusies niet nieuw is, heeft men vooral in de twintigste eeuw veelvuldig gebruik gemaakt van deze behandelingsmethode, met de bedoeling het leven in stand te houden. Zowel volledig bloed als de voornaamste bestanddelen van bloed worden op deze manier gebruikt. Natuurlijk garanderen zulke medische behandelingsmethoden niet dat de patiënt niet zal sterven. Soms is de dood zelfs een rechtstreeks gevolg van dit gebruik van bloed. Maar wat van nog groter belang is — Heeft het bijbelse vereiste dat wij ons moeten ’onthouden van bloed’ ook betrekking op deze medische toepassing? Ja! Het in het lichaam opnemen van bloed van enig ander schepsel, hetzij mens of dier, is een overtreding van de goddelijke wet. Het is een blijk van minachting voor de heiligheid van bloed (Hand. 15:19, 20). Er zijn geen gronden om het gebod ’zich te onthouden van bloed’ te beperken tot gebruiken die in de eerste eeuw gangbaar waren en aldus moderne medische technieken uit te sluiten. Denk maar eens over het volgende na: Wie zou willen beweren dat onder het bijbelse verbod op moord niet het onwettig nemen van een mensenleven met een geweer valt, omdat het buskruit pas in de 10de eeuw werd uitgevonden? En zou het redelijk zijn te beweren dat het verbod op dronkenschap slechts gold in verband met dranken die men in de eerste eeuw kende en niet voor hedendaagse alcoholische dranken? Voor personen die God werkelijk wensen te behagen, is het duidelijk wat er wordt bedoeld met het gebod ’zich te onthouden van bloed’.
8. (a) Hoe kun je vaststellen of een bepaalde medische behandelingsmethode aanvaardbaar is voor een christen? (b) Als een arts iets van je eigen bloed zou willen aftappen, het zou willen opslaan en het dan tijdens een operatie in je lichaam zou willen terugbrengen, welke bijbelse beginselen zouden je dan kunnen helpen een verstandige beslissing te nemen? (c) Hoe zou men kunnen redeneren over een behandeling waarbij het nodig is dat het bloed via een apparaat dat zich buiten je lichaam bevindt, circuleert?
8 Niettemin kan de ingewikkelde aard van sommige medische behandelingsmethoden aanleiding geven tot vragen. Hoe zijn die op te lossen? Vraag allereerst je arts om een duidelijke uitleg van de methode die hij wil gaan toepassen. Analyseer die dan onder gebed in het licht van bijbelse beginselen. Misschien stelt de arts voor iets van je eigen bloed af te tappen en het op te slaan om het, zo nodig, tijdens een latere operatie te gebruiken. Zou je daarmee instemmen? Bedenk dat volgens Gods via Mozes gegeven Wet, bloed dat uit een schepsel werd verwijderd op de aarde moest worden uitgegoten (Deut. 12:24). Wij staan thans niet onder het Wetsreglement, maar het beginsel dat eraan ten grondslag ligt, is dat bloed heilig is en dat het, als het uit het lichaam van een schepsel wordt verwijderd, aan God teruggegeven moet worden door het op zijn voetbank, de aarde, uit te gieten. (Vergelijk Matthéüs 5:34, 35.) Hoe zou het dan juist kunnen zijn je bloed op te slaan (ook al is het maar voor betrekkelijk korte tijd) en het later terug te brengen in je lichaam? Maar als de arts nu zegt dat je bloed tijdens een operatie of bij een andere behandeling door een apparaat wordt heengevoerd dat zich buiten je lichaam bevindt maar je bloed weer rechtstreeks in je lichaam terugbrengt? Zou je daarin toestemmen? Sommigen zijn van mening geweest dat zij dit met een zuiver geweten konden toestaan, mits het apparaat op gang werd gebracht met een andere vloeistof dan bloed. Zij beschouwden het uitwendige apparaat als een uitbreiding van hun bloedsomloop. Natuurlijk variëren situaties en je moet daarin zelf beslissen. Maar bij die beslissing moet je wel een rein geweten tegenover God behouden. — 1 Petr. 3:16; 1 Tim. 1:19.
9. (a) Welke voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen om er zeker van te zijn dat jouw beslissing om je ’te onthouden van bloed’ wordt gerespecteerd? (b) Hoe kan zelfs in het geval van een noodsituatie een onaangename confrontatie soms worden vermeden? (c) Als een arts of een rechtbank zou proberen je een bloedtransfusie op te dringen, wat zou je dan doen?
9 Om er zeker van te zijn dat jouw arts je besluit om je ’te onthouden van bloed’ zal respecteren, moet je met hem praten voordat zich een medische noodsituatie voordoet. Als het nodig is voor behandeling in een ziekenhuis opgenomen te worden, neem dan de voorzorgsmaatregel een schriftelijk verzoek in te dienen dat er geen bloed zal worden gebruikt, en bespreek dit ook persoonlijk met de arts die jouw geval zal behandelen. Maar als zich nu een onverwachte noodsituatie voordoet? Onaangename confrontaties zijn vaak te vermijden door een respectvol, redelijk gesprek met de arts, waarin je hem dringend verzoekt zijn bekwaamheden aan te wenden om te helpen, maar jouw christelijke geweten te respecteren (Spr. 15:1; 16:21, 23). Maar als medisch personeel wellicht met de beste bedoelingen volhoudt dat het weigeren van bloed ons leven in gevaar brengt, en als zij daarom proberen ons ertoe te dwingen in de transfusie toe te stemmen, wat dan? Geloof in de juistheid van Jehovah’s wegen moet ons standvastig maken. Loyaliteit aan Jehovah schrijft ons voor vastberaden weerstand te bieden, omdat wij het verkiezen God meer te gehoorzamen dan mensen. — Hand. 5:29; vergelijk Job 2:4; Spreuken 27:11.
HOE BELANGRIJK IS DEZE KWESTIE?
10. Waarom zou de bewering dat een transfusie nodig is om een leven te redden, onze kijk op de zaak niet veranderen?
10 Personen die Jehovah nog niet kennen, kan het soms toeschijnen dat er uit argumenten ten gunste van bloedtransfusies diepe achting voor de heiligheid van het leven spreekt. Maar wij verliezen niet uit het oog dat velen die zo redeneren, ook de vernietiging van leven door een abortus vergoelijken. Jehovah weet meer over leven en bloed dan elke medische „deskundige”. Al Zijn geboden zijn tot ons welzijn gebleken doordat ze zowel ons huidige leven als onze vooruitzichten voor de toekomst beschermen (Jes. 48:17; 1 Tim. 4:8). Vormt het gebod om ’zich te onthouden van bloed’ daarop een uitzondering?
11. (a) Wat was het enige gebruik van bloed dat Jehovah de Israëlieten toestond? (b) Waarom is dit heel belangrijk voor ons als christenen?
11 Hoe belangrijk het is de heiligheid van het bloed te respecteren, wordt beklemtoond door wat Jehovah zei over het enige gebruik dat er van bloed gemaakt mag worden. „De ziel van het vlees is in het bloed, en ikzelf heb het ten behoeve van u op het altaar gegeven, om verzoening te doen voor uw ziel, want het is het bloed dat verzoening doet door de ziel die erin is. Daarom heb ik tot de zonen van Israël gezegd: ’Geen ziel van u dient bloed te eten’” (Lev. 17:11, 12). Al het dierlijk bloed dat overeenkomstig dat vereiste op Jehovah’s altaar werd uitgestort, was een voorafschaduwing van het kostbare bloed van Jezus Christus (Hebr. 9:11, 12; 1 Petr. 1:18, 19). Aldus wordt de heiligheid van Jezus’ eigen bloed beklemtoond doordat Gods wet elk ander gebruik van bloed verbiedt. Hieruit blijkt dat elk misbruik van bloed van grove minachting getuigt voor Jehovah’s voorziening van redding door bemiddeling van zijn Zoon.
12. Waarom zou een ware christen als zijn leven op het spel zou staan, niet zijn toevlucht nemen tot enig misbruik van bloed in een poging in leven te blijven?
12 Wat zou het kortzichtig zijn als wij in een situatie waarin ons leven op het spel staat, God de rug zouden toekeren! Hoewel wij waardering hebben voor de diensten die gewetensvolle artsen ons bewijzen, proberen wij niet wanhopig onszelf of onze geliefden een paar dagen of jaren langer in leven te houden door Gods wet te overtreden, alsof dit leven alles is wat er is. Wij stellen geloof in de waarde van Jezus’ vergoten bloed en in het eeuwige leven dat daardoor mogelijk wordt. Met ons hele hart geloven wij dat getrouwe dienstknechten van God — zelfs al zouden zij sterven — met eeuwig leven beloond zullen worden. — Joh. 11:25; 1 Tim. 4:10.
OVERZICHTSBESPREKING
● Wat maakt leven en bloed tot iets heiligs? Waarom pleit de wereld voor een andere zienswijze?
● Hoe tonen wij respect voor de heiligheid van het bloed van dieren?
● Op welke verschillende manieren dienen wij allen te tonen dat wij menselijk leven als iets heiligs beschouwen? Hoe belangrijk is dat?
[Studievragen]
