Hoofdstuk 2

Kunnen mensen blijvende vrede en zekerheid brengen?

1. Waarom is het belangrijk dat onze hoop op vrede en zekerheid op realiteit en waarheid gebaseerd is?

WARE hoop is op realiteit en waarheid gegrondvest. Valse hoop verblindt mensen alleen maar voor de waarachtige hoop en misleidt hen. In een crisistijd zoals wij nu meemaken, zou valse hoop iemand zelfs van zijn leven kunnen beroven.

2, 3. (a) Wat zouden wij onszelf terecht moeten afvragen met betrekking tot de problemen die betrokken zijn bij het brengen van vrede en zekerheid? (b) Voor welke verdere vraag staan degenen die beweren in God te geloven?

² Daarom moeten wij onszelf het volgende afvragen: Zien wij duidelijk in hoe groot de problemen zijn die moeten worden opgelost om ware vrede en zekerheid te brengen? Beseffen wij hoe dringend de situatie is geworden? Welk werkelijke bewijs hebben wij dat de door mensen verschafte oplossingen berekend zouden zijn voor zo’n immense taak?

³ Ook staan wij voor de vraag of wij ons vertrouwen wel tegelijkertijd op wereldleiders en op God kunnen stellen. Sommigen denken dat dit mogelijk is. Zij menen dat God achter de huidige menselijke krachtsinspanningen om blijvende vrede tot stand te brengen, staat. Maar is dit zo? Aangezien er zoveel op het spel staat, doen wij er goed aan de feiten te onderzoeken.

DRINGENDHEID EN VREES ZETTEN MENSEN TOT ACTIE AAN

4-6. Tot welk besef zijn wereldleiders gekomen met betrekking tot de ernst van de problemen waar de mensheid tegenover staat?

⁴ Duizenden jaren lang hebben mensen vruchteloos naar blijvende vrede en zekerheid gezocht. Maar nu is er een nieuwe omstandigheid die naar de mening van velen de mensen  ertoe zal brengen de problemen met succes aan te pakken. Wat is deze nieuwe omstandigheid?

⁵ Deze omstandigheid is dat wereldleiders voor de eerste maal erkennen dat zij moeten beslissen tussen wereldvrede en wereldzelfmoord. Zij zijn het erover eens dat een totale nucleaire oorlog zo dodelijk zou zijn dat er geen overwinnaars kunnen zijn, alleen verliezers. Dat niet alleen, doch velen, vooral geleerden, zeggen dat er een nog groter gevaar dreigt dat wordt veroorzaakt door de vervuiling over de gehele wereld en ook door de „bevolkingsexplosie”, te zamen met de wijdverbreide hongersnood, ziekten en onrust die hieruit dreigen voort te vloeien. Zij zeggen dat het de hoogste tijd is dat alle natiën over de gehele wereld handelend optreden, wil een wereldcatastrofe vermeden worden. Een verslag uit Washington, D.C., vermeldt hierover:

„Plotseling zijn invloedrijke mannen in diverse landen — de Verenigde Staten, Engeland, Frankrijk, Duitsland, Italië, Zweden, Tsjechoslowakije, de Sovjet-Unie, India en Japan zich ervan bewust geworden dat er een gevaar dreigt zoals de mens nog niet heeft meegemaakt. Futurologen noemen het de allergrootste crisis, het hoogtepunt van ’s mensen oneindige dwalingen.” — Washington Post.²

⁶ Deze mannen erkennen dat de mensheid, ofschoon ze deze crisissen zou kunnen overleven als ze zich één voor één voordeden, niet in leven zou kunnen blijven als ze allemaal tegelijk, of zelfs verscheidene ervan tegelijk, zouden toeslaan. De vraag is echter: „Zal de mensheid zich werkelijk door vrees voor een rampspoed van onenigheid en twist afkeren en een weg gaan bewandelen die ware vrede en zekerheid brengt?

EEN WERELD ZONDER OORLOG DOOR MENSELIJKE KRACHTSINSPANNINGEN?

7-11. (a) Wat toont de geschiedenis aan met betrekking tot ’s mensen vermogen een eind aan oorlog te maken? (b) Is vrees voor een atoomoorlog een deugdelijke basis voor vrede? (c) Wordt blijvende vrede gewaarborgd door het tekenen van ontwapeningsovereenkomsten of vredesverdragen?

⁷ Welke werkelijke reden heeft iemand van ons om te geloven  dat mensen oorlog volledig kunnen doen ophouden? Wat toont de geschiedenis aan?

⁸ Het is waar dat er een paar verspreid liggende jaren zijn geweest waarin deze planeet de aarde zonder oorlog was. Doch dit zijn er zeer weinig geweest. Militair analyticus H. W. Baldwin heeft berekend dat er in zo ongeveer 3457 jaar opgetekende geschiedenis meer dan 3230 oorlogsjaren en slechts 227 vredesjaren zijn geweest.³

⁹ Maar zal de onderlinge vrees voor een atoomoorlog hierin verandering brengen? Houd in gedachten dat de mens meer dan een kwart eeuw geleden leerde nucleaire wapens te vrezen toen atoombommen twee Japanse steden wegvaagden. Maar waartoe heeft hun vrees hen sindsdien aangezet? In werkelijkheid heeft ze hen ertoe gebracht een steeds grotere voorraad van zulke wapens op te slaan en er zelfs mee door te gaan andere wapens uit te vinden die een nog veel grotere vernietigingskracht hebben.

¹⁰ Bent u het er niet mee eens dat vrees die veroorzaakt wordt door de dreiging aangevallen te worden, geen ware vrede verzekert doch in plaats daarvan in werkelijkheid achterdocht en spanningen schept? Indien u op vredige voet met uw buurman leeft alleen omdat u weet dat hij gewapend is en zijn wapens dreigt te gebruiken, is dit dan werkelijke vrede? Kunt u zich ooit zeker voelen zolang die buurman naast u woont? In werkelijkheid kan zo’n vrees gemakkelijk tot haastige, onbedachtzame gewelddaden leiden. Stellig is het „angstevenwicht” dat door wereldleiders is opgebouwd, geen basis voor werkelijke vrede.

¹¹ Wij geven toe dat natiën ontwapeningsovereenkomsten of vredesverdragen kunnen tekenen. Doch in de afgelopen eeuwen zijn er letterlijk duizenden van deze verdragen getekend. Doch telkens wanneer de oorlogsstemming sterk genoeg werd, bleken deze verdragen waardeloos te zijn, slechts vodjes papier. Denken wij realistisch wanneer wij geloven dat wereldleiders in deze tijd hun woord zullen houden indien zelfzuchtige nationalistische belangen een andere handelwijze  schijnen voor te schrijven? Wat nog belangrijker is, zult u het wagen uw hoop op leven in vrede en zekerheid te bouwen op hun belofte de vrede te bewaren?

12, 13. (a) Hoe komt datgene wat de bijbel heeft voorzegd omtrent ’s mensen falen om blijvende vrede tot stand te brengen, overeen met wat er is gebeurd? (b) Wat is, zoals de bijbel te kennen geeft, de werkelijke oorzaak van oorlog?

¹² Hoe staat het dan met de bijbel? Spoort de bijbel ons ertoe aan onze hoop en ons vertrouwen te stellen in menselijke krachtsinspanningen om vrede te brengen, ondanks al het voorhanden zijnde bewijsmateriaal dat de mens hiertoe niet in staat is? Integendeel, de bijbel heeft lang geleden voorzegd dat mensen uit zichzelf nooit blijvende vrede zouden brengen. De bijbel heeft van tevoren gewaarschuwd dat er zelfs gedurende de periode vlak voordat Gods koninkrijk de gehele aarde zou zuiveren van allen die geen ware liefde voor rechtvaardigheid hebben, „oorlogen en ongeregeldheden” zouden zijn en dat in wereldoorlogen ’natie tegen natie en koninkrijk tegen koninkrijk’ zou opstaan (Luk. 21:9, 10, 31; Openb. 6:1-4). De grootste, meest verwoestende afslachting in de geschiedenis der mensheid heeft in ons geslacht tijdens twee wereldoorlogen plaatsgevonden. En sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn er ruim driehonderd oorlogen of gewelddadige opstanden geweest, een gemiddelde van ongeveer één per maand! Wat de bijbel heeft voorzegd, komt overeen met wat er werkelijk is gebeurd. De bijbel heeft ons geen valse verwachtingen doen koesteren.

¹³ De bijbel geeft ook te kennen wat de werkelijke oorzaak van het probleem is. De bijbel laat zien dat oorlog niet door kogels of bommen of oorlogsschepen wordt veroorzaakt, maar door mensen, door menselijke zelfzucht (Jak. 4:1-3). Indien mensen blijvende vrede tot stand willen brengen, moeten zij eerst over de gehele wereld de mensen zelf veranderen. Maar zou u op grond van de menselijke geschiedenis in de afgelopen eeuwen zeggen dat het waarschijnlijk is dat zo iets gebeurt? Hoe staat het met het bericht dat dit geslacht heeft opgebouwd? Wordt erdoor te kennen gegeven dat zo’n verandering  ophanden is — dat mensen overal ter wereld hun zelfzucht, hun verdeeldheid brengende nationalisme, hun rassenhaat en hun commerciële hebzucht de rug zullen toekeren? Beslist niet! En de bijbel vermeldt naar waarheid dat wanneer de mensen alleen maar vrede zoeken om hun najagen van zelfzucht te kunnen voortzetten, zij nimmer succes zullen hebben. — Jes. 57:19-21; 59:7, 8.

KUNNEN MENSEN VERHINDEREN DAT DE „BEVOLKINGSBOM” EXPLODEERT?

14-17. (a) Hoe snel neemt de bevolking der aarde toe, en wat betekent dit met betrekking tot het probleem om voedsel te verschaffen? (b) Weten deskundigen volgens hun eigen zeggen de oplossing voor het probleem?

¹⁴ In het begin van de negentiende eeuw bereikte de bevolking der aarde voor de eerste maal het aantal van één miljard (duizend miljoen) personen. Tegen 1930 groeide dit aantal tot twee miljard. Er zijn nu ruim 3,6 miljard mensen op aarde en men schat dat dit aantal in de volgende dertig jaar de zes miljard zal overschrijden! Wat betekent dit?

¹⁵ Dit betekent dat er elke dag zo’n 200.000 monden meer gevoed moeten worden. En de meesten van deze mensen bevinden zich in gebieden waar miljoenen reeds getroffen zijn door armoede, honger en ziekten. Het is zoals G. Borgstrom, hoogleraar in de voedselwetenschappen aan de staatsuniversiteit van Michigan (V.S.), zei:

„Iedereen die denkt dat de huidige eiwit-crisis in de gehele wereld uit zichzelf zal overdrijven, en dat er vanzelf een oplossing zal komen, dient eraan te denken dat de hongerigen op aarde tweemaal zo snel in aantal toenemen als de mensen die voldoende te eten hebben.”⁴

¹⁶ Maar hebben landbouwdeskundigen niet een programma op touw gezet dat als een „groene revolutie” is begroet en waarbij nieuwe rijst-, tarwe- en maïsrassen die zeer hoge opbrengsten leveren, zijn ontwikkeld? Ja, maar zal dit een antwoord vormen op het hongerprobleem van de wereld? Steeds meer voedseldeskundigen antwoorden hier nu „Neen”  op. Velen waarschuwen dat de nieuwe graanvariëteiten zelfs tot hongersnood kunnen bijdragen. Hoe dat zo? In een officieel bericht van Associated Press stond in 1971 het volgende te lezen:

„De nieuwe hybriderassen zijn niet zo goed tegen ziekten bestand als de oudere soorten. De mogelijkheid bestaat dat de gehele oogst van een land — misschien wel de oogst van de gehele wereld — door een nieuwe planteziekte verwoest zou worden. In het afgelopen jaar is dit in de Verenigde Staten bijna met de maïsoogst gebeurd.”⁵

¹⁷ In feite zijn het de deskundigen zelf die zeer veelvuldig waarschuwen dat zij niet weten wat de oplossing is. Eén prominente bioloog bracht het als volgt tot uitdrukking:

„Sommigen zijn van mening dat de strijd om de wereldbevolking te voeden thans verloren is en dat het een reeds uitgemaakte zaak is dat er tegen 1985 over de gehele wereld hongersnoden zullen zijn waarin honderden miljoenen mensen de hongerdood zullen sterven. Ik moet toegeven dat ik op dit moment geen groot spoedprogramma zie dat mij tot een andere conclusie zou leiden.”⁶

18-21. (a) Wat heeft de bijbel omtrent deze situatie voorzegd? (b) Zou het probleem zijn opgelost wanneer de militaire uitgaven werden besnoeid? (c) Waarom heeft er zich zo’n ernstige situatie ontwikkeld?

¹⁸ De hedendaagse maatschappij is er met al haar wetenschappelijke landbouwmethoden niet in geslaagd de toestanden te vermijden waarvoor de bijbel nu juist van tevoren heeft gewaarschuwd. In de bijbel staat nauwkeurig voorzegd dat er gedurende het „besluit van het samenstel van dingen” over de gehele wereld ernstige voedseltekorten zouden komen. — Matth. 24:3, 7; Openb. 6:5-8.

¹⁹ Een groot deel van het probleem is niet in de eerste plaats aan landbouwmethoden te wijten, maar aan mensen en hun geesteshoudingen die dwars tegen bijbelse beginselen ingaan. De natiën hebben nu reeds tientallen jaren lang ontzaglijke sommen geld aan bewapening besteed, terwijl miljoenen mensen over de gehele aarde voor een hongerdood staan. Volgens een rapport van de Verenigde Naties hebben  de natiën in recente jaren 200 miljard dollar per jaar aan hun strijdkrachten besteed. Dit is meer dan het totale jaarinkomen van een derde deel van de bevolking der aarde!

²⁰ Ook al werd de enorme militaire investering prijsgegeven, dan nog zou het verdeelde economische stelsel van de wereld elke werkelijke verlichting van het probleem tegenwerken. Zelfs wanneer er voedsel beschikbaar is, wordt de distributie ervan onder degenen die in nood verkeren, vaak door het verlangen naar hoge winsten belet. In enkele landen worden de boeren er door de regeringen voor betaald bepaalde gewassen niet te verbouwen, en in plaats dat er wordt toegelaten dat een hoge opbrengst de prijs verlaagt, worden oogsten soms zelfs vernietigd.

²¹ Hoe verschilt dit alles van de beginselen die in de bijbel worden uiteengezet en die tot een liefdevolle houding jegens de behoeftigen aanmoedigen (Deut. 24:19-21). De mensen hebben hun economische stelsels op zelfzucht gebouwd en in plaats dat er vrede en zekerheid wordt gebracht, heeft er zich thans een situatie ontwikkeld die op rampspoed dreigt uit te lopen. Vroeg of laat ’oogsten de mensen wat zij hebben gezaaid’, zoals de bijbel uiteenzet. — Gal. 6:7.

KUNNEN MENSEN VREDE SLUITEN MET DE AARDE?

22-25. (a) Hoe ernstig is het vervuilingsprobleem? (b) Wat zeggen de geleerden, hoewel sommige mensen voor de oplossing naar de menselijke wetenschap opzien?

²² Tientallen jaren lang hebben de mensen nu reeds oorlog gevoerd tegen de aarde waarop zij zelf wonen. Hoe dat zo? Door wereldomvattende vervuiling. Vervuiling komt door vergiftigd afval dat door de mens is voortgebracht en zich in een dermate hoge concentratie heeft opgehoopt in zijn watervoorraden, in de lucht die hij inademt en het voedsel dat hij eet, dat hij het niet meer weg kan krijgen. Aldus heeft de mens de meest fundamentele elementen die hij nodig heeft om in leven te blijven, in gevaar gebracht.

 ²³ Zij die voor het brengen van vrede en zekerheid op mensen vertrouwen, zeggen dat de mens net zoals hij vroegere crisissen heeft overleefd, wel een weg zal vinden om deze crisis te overleven. Zij geloven dat menselijke wetenschap in de oplossing zal voorzien.

²⁴ Maar, nogmaals, degenen die in deze tijd de ernstigste twijfels tot uitdrukking brengen, zijn de geleerden zelf. Merk het volgende op:

„Dr. W. D. McElroy, aftredend directeur van de Nationale Stichting van Wetenschappen, zei onlangs dat de natuurlijke reactie op de dreiging die door vervuiling wordt geboden, is, dat de mens andere gevaren in het verleden heeft overleefd en hiertoe wederom in staat zal zijn. Dit is ongelukkig genoeg ’in het geheel niet in overeenstemming met de feiten. De eenvoudige waarheid in deze tijd is, dat ’s mensen overleving in een aanvaardbare maatschappij geenszins verzekerd is . . . Zelfvernietiging door milieu-ontaarding is een werkelijke mogelijkheid’.” — Atlanta Journal.⁷

²⁵ Mensen kunnen machines uitvinden en in massaproduktie vervaardigen, waardoor een geïndustrialiseerde maatschappij wordt geschapen. Maar door de machines te gebruiken, ruïneren zij hun eigen milieu. Dr. R. Dubos, een deskundige op het gebied van milieubeheer, zegt hierover:

„Naar mijn mening bestaat er geen kans het vervuilingsprobleem — of de andere bedreigingen voor het menselijke leven — op te lossen, zolang wij de gedachte aanvaarden dat onze toekomst door de technologie beheerst moet worden.”⁸

26-28. (a) Heeft de bijbel voorzegd dat er zich zo’n kritieke situatie met betrekking tot de aarde zou ontwikkelen? (b) Wat is de ware oorzaak van het vervuilingsprobleem? (c) Aan welke belangrijke kennis ontbreekt het menselijke geleerden die aan de problemen van de vervuiling het hoofd trachten te bieden, maar wie bezit die kennis wel?

²⁶ Ook nu weer heeft de bijbel voorzegd dat de mens te kort schiet in wijsheid bij het gebruik van alles wat de aarde in overvloed voortbrengt. De profetie in Openbaring 11:18 heeft de tijd voorzegd waarin God tot handelen zou moeten overgaan „om te verderven die de aarde verderven”.

²⁷ En nogmaals wordt duidelijk dat de bijbel op betrouwbare wijze laat zien wat de ware oorzaak van de vervuilingsproblemen  der mensheid is. Moet die bij de industrie en de machines worden gezocht? Niet in de eerste plaats. In de eerste plaats zijn het de mensen die vervuiling veroorzaken. Zij veroorzaken vervuiling vanwege zelfzuchtige begeerte of onwetendheid of beide. Zij hebben de huidige economische stelsels opgebouwd om aan hun verlangens te voldoen, maar nu komen zij tot de ontdekking dat deze stelsels precies datgene weghalen wat zij nodig hebben om van het leven te genieten.

²⁸ Tegenwoordig wordt er weliswaar veel gezegd over ecologie en onderzoekingen inzake het milieu van de aarde, maar de geleerden begrijpen nog steeds niet hoe de „ecosystemen” (de biologische relaties waarvan het leven afhankelijk is) precies werken. Het tijdschrift Time zegt over deze ecosystemen:

„Zelfs de eenvoudigste zijn zo ingewikkeld dat de grootste computer ze niet volledig kan ontwarren.”⁹

Mensen geven toe dat zij de ingewikkelde ecologie van de aarde niet begrijpen. Maar God begrijpt die wel, omdat hij de aarde en haar milieu geschapen heeft. Is het niet verstandig en praktisch om voor de oplossing van de problemen naar de Schepper van dit alles op te zien?

ZEKERHEID DOOR DE VERWIJDERING VAN MISDAAD

29-31. (a) Hoe wijdverbreid is het probleem van de misdaad? (b) Waarom zou de misdaad door de uitvaardiging van nieuwe wetten niet worden geëlimineerd? (c) Wat wijst erop dat materiële voorspoed het probleem niet zou oplossen?

²⁹ Hoewel vervuiling de essentiële elementen voor het menselijk bestaan in gevaar brengt, is het de toename in misdaad waardoor wordt veroorzaakt dat het merendeel van de mensen in vrees leeft. Misdaad berooft niet alleen in grote steden, maar ook in kleine steden en plattelandsgebieden, gestadig steeds meer mensen van hun persoonlijke zekerheid. Niet slechts eigendommen verkeren in gevaar, maar vaak ook iemands eigen lichaam. Kunnen mensen u ware zekerheid schenken door deze gevaren te elimineren?

 ³⁰ Kunnen zij dit door een nieuwe wetgeving tot stand brengen? De wetboeken der wereld staan reeds vol met honderden, ja, zelfs duizenden wetten. Toch hebben deze wetten de stijging in misdaad geen halt kunnen toeroepen. Ook ontwikkelt er zich vaak een diep gewortelde corruptie in het hartje van de instanties die de wetten moeten handhaven. Oneerlijkheid in hoge posities kan de krachtsinspanningen van eerlijke ambtenaren die de wet handhaven, teniet doen. En het feit blijft bestaan dat rechtvaardigheid niet door wetten in de harten van de mensen geprent kan worden.

³¹ Is het antwoord soms gelegen in nieuwe methoden voor het opsporen en verijdelen van misdaad? Voor elke nieuwe methode die wordt ontworpen, vinden misdadigers nieuwe wegen uit om die te slim af te zijn. Zal het probleem dan misschien worden opgelost door toegenomen voorspoed in een door mensen gemaakt „tijdperk van vrede”? Het zou stellig fout zijn te concluderen dat misdaad alleen maar kenschetsend is voor de groepen met een lager inkomen. Merk bijvoorbeeld op wat het nu volgende verslag zegt:

„Het aantal misdaden dat in Australië door zakenlieden en mensen met een academische graad is bedreven, was in de afgelopen twee of drie jaar in ontstellende mate toegenomen.” — The Australian.¹⁰

Ook bericht de New York Times dat diefstal in het financiële centrum Wallstreet iets algemeens is en voegt eraan toe: „Iedereen steelt — de boodschappenjongens, het kantoorpersoneel en zelfs het toezichthoudend personeel.”¹¹ De feiten tonen aan dat de hoogste misdaadcijfers te vinden zijn in de rijkere industriële natiën. Wat ook niet over het hoofd gezien moet worden, is het toenemende getij van verslaving aan drugs.

32. Is datgene wat de bijbel omtrent deze situatie heeft voorzegd, in vervulling gegaan?

³² Wat er gebeurt, is precies zoals bijbelse profetieën lang geleden hebben voorzegd: „In de laatste dagen [zullen] kritieke tijden . . . aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. Want de mensen zullen zichzelf liefhebben, . . . zonder zelfbeheersing,  heftig, zonder liefde voor het goede, . . . met meer liefde voor genoegens dan liefde voor God” (2 Tim. 3:1-4). Het is bijzonder opmerkenswaardig dat deze toestanden volgens de profetie aangetroffen zouden worden onder personen die beweren in God te geloven, maar die hun bewering logenstraffen (vers 5). En bemerken wij niet dat de natiën van de christenheid tegenwoordig het zwaarst getroffen worden door misdaad en soortgelijke sociale euvelen? Jezus heeft ook voorzegd dat er in de periode vlak voordat Gods koninkrijk de goddelozen zou vernietigen ten einde de aarde tot een plaats te maken die het erfdeel zou zijn van de „zachtaardigen”, een ’toename in wetteloosheid’ zou zijn. Die ’toename in wetteloosheid’ is een feit waardoor het leven van onze tijd wordt gekenmerkt. — Matth. 24:12; 5:5.

DE GROOTSTE PROBLEMEN VAN ALLEMAAL

33-38. (a) Ook al zouden mensen alle tot nu toe besproken problemen kunnen oplossen, welke grotere vijanden van vrede en zekerheid zouden dan toch nog blijven bestaan? (b) Welke vooruitzichten met betrekking tot het overwinnen van de belangrijkste ziekten waardoor de mensheid wordt geteisterd, bieden medische autoriteiten?

³³ Veronderstel eens dat mensen de problemen van oorlog, armoede, honger, vervuiling, misdaad en verslaving aan drugs zouden kunnen oplossen. Zou dit u volledige vrede en zekerheid brengen? Neen, er zou nog iets mankeren. Ziekte en dood zouden nog steeds blijven bestaan als niet-overwonnen vijanden van uw zekerheid. Ja, wat zou vrede met betrekking tot alle andere problemen betekenen of ertoe doen indien iemand zou moeten toezien hoe een geliefd lid van zijn gezin ziek wordt en sterft, of wanneer hij bemerkt dat zijn eigen lichaam door een dodelijke ziekte wordt getroffen?

³⁴ In recente tijd is er indrukwekkende vooruitgang op medisch gebied geboekt. Maar welke ware zekerheid schenkt dit ons? Tot welke erkenning komen medische autoriteiten zelf?

³⁵ Een verslag in de Wall Street Journal,¹² onder het opschrift „Wetenschap verliest terrein in de strijd tegen ziekte in verarmde landen”, toont aan dat 800 miljoen mensen in  dergelijke natiën thans door drie ziekten (malaria, trachoom en schistosomiasis) geteisterd worden. En medische rapporten geven te kennen dat het aantal mensen dat door deze ziekten getroffen wordt, gestadig toeneemt. Bijna een kwart van de bevolking der wereld wordt dus door slechts drie van vele ziekten geplaagd.

³⁶ Hoe staat het met de rijkere natiën? Daar is hartziekte doodsoorzaak nummer één. Op een recente conferentie over honger en ondervoeding werd hartziekte een „epidemie” genoemd. In Canada wordt één op de vier volwassenen erdoor getroffen. In de Verenigde Staten is hartziekte verantwoordelijk voor meer dan 50 percent van de sterfgevallen ieder jaar en thans bevinden er zich vele jongere mensen onder de slachtoffers. Toch zei, volgens een verslag in de New York Times, „Dr. Moses, die verbonden is aan het Amerikaanse Genootschap voor Hartziekten, . . . dat geneesheren erkennen dat zij hartziekten niet kunnen ’uitroeien’.”¹³

³⁷ Het aantal slachtoffers van de gevreesde kanker blijft ook groeien. Welke hoop op verlichting is er? H. Grundfest, hoogleraar in de chirurgie aan de Columbia-universiteit, vermeldt: „Tot op vandaag zijn er slechts vage aanwijzingen met betrekking tot de aard van het kankerprobleem — om nog maar niet te spreken van een oplossing ervoor.”¹⁴

³⁸ Zelfs de meest enthousiaste mensen op het gebied van de medische wetenschap geven toe dat het onwaarschijnlijk is dat er tijdens ons leven geneesmiddelen gevonden zullen worden voor hartziekten, kanker, malaria en de andere meest dodelijke ziekten. Ook al zouden zij die geneesmiddelen vinden, dan beseffen zij dat hierdoor toch weinig tot stand zou worden gebracht met betrekking tot het verlengen van de gemiddelde levensduur van de meeste mensen. De mensen zullen nog steeds oud worden en sterven. Welnu dan, welke werkelijke hoop op zekerheid met betrekking tot ziekte, ouderdom en de dood kunnen mensen bieden?

39. Waar kunnen wij de reden vernemen waarom het leven van de mens zo kort en zo vol problemen is?

³⁹ Ook al zijn de woorden in de bijbel in Job 14:1, 2 duizenden  jaren geleden opgetekend, hoe waar blijven ze voor deze tijd: „De mens, uit een vrouw geboren, leeft korte tijd en is verzadigd van beroering. Als een bloesem is hij te voorschijn gekomen en hij wordt afgesneden, en hij vliedt heen als de schaduw en blijft niet bestaan.” De bijbel toont ook aan wat de reden hiervoor is en zoals wij later zullen zien, geeft de bijbel te kennen wat de voornaamste, ongeziene oorzaak van alle problemen van de mens is.

WAAROP ZULT U HOPEN?

40, 41. Gelooft u dat het realistischer is naar mensen op te zien voor het oplossen van de problemen waar de mensheid tegenover staat dan naar God? Waarom antwoordt u aldus?

⁴⁰ Om nu eerlijk te zijn, is het realistisch om op wereldleiders of andere mensen te vertrouwen voor de oplossing van de problemen waar de mensheid tegenover staat? Of is het realistischer vertrouwen te stellen in de oplossing die in de bijbel wordt geboden, namelijk dat God zelf door middel van een rechtvaardige, hemelse regering zal ingrijpen? Lang geleden tekende de geïnspireerde psalmist de volgende woorden op:

„Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort. Zijn geest gaat uit, hij keert terug naar zijn grond; waarlijk, op die dag vergaan zijn gedachten. Gelukkig is hij die de God van Jakob tot zijn hulp heeft, wiens hoop is op Jehovah, zijn God, de Maker van hemel en aarde, van de zee, en van al wat daarin is.” — Ps. 146:3-6.

⁴¹ Vergeet nimmer dat ongeacht hoe oprecht mensen ook kunnen zijn of hoe invloedrijk of machtig zij als wereldleiders ook kunnen zijn, zij allen stervende schepselen zijn. Aangezien zij niet in staat zijn zichzelf te redden, hoe kunnen zij dan anderen redden?

[Studievragen]