Hoofdstuk 14

Respect voor de gave van het leven

1, 2. Waarom dienen wij diep respect te tonen voor de gave van het leven?

DIEP respect voor de gave van het leven is een fundament voor ware vrede en zekerheid. Droevig genoeg ontbreekt het veel mensen aan zulk een respect. Het is welbekend dat mensen iemand van het leven kunnen beroven door hem te doden, maar niemand kan het leven, wanneer het eenmaal verloren is, herstellen.

² Wij dienen het tonen van respect voor het leven als een heilige plicht te beschouwen. Als een plicht tegenover wie? Tegenover de Gever van het leven, degene tot wie de psalmist zei: „Want bij u”, namelijk Jehovah God, „is de bron van het leven” (Ps. 36:9). Wij hebben ons leven aan hem te danken, niet alleen omdat hij de mens heeft geschapen, maar ook omdat hij het de mensheid heeft toegestaan zich tot nu toe voort te planten en in de middelen heeft voorzien waardoor het leven in stand wordt gehouden (Hand. 14:16, 17). Meer dan dat, hij heeft zijn Zoon tot Verlosser of Loskoper van het mensengeslacht gemaakt, doordat deze het mensengeslacht met zijn eigen kostbare levensbloed heeft gekocht (Rom. 5:6-8; Ef. 1:7). Als gevolg hiervan biedt hij nu aan allen die dit willen aanvaarden, de grootse hoop op leven in zijn rechtvaardige nieuwe ordening aan. Zouden wij dat niet werkelijk willen? Dienen wij met het oog op dit alles geen diep respect en grote waardering voor Gods gave van het leven te hebben? Hoe kunnen wij dit tonen?

3. Hoe is het kijken naar geweld voor ontspanning van invloed op iemands houding ten opzichte van het leven?

³ Als het ons ernst is respect voor het leven te tonen, dan  zullen wij ons bijvoorbeeld niet verenigen met hen die, louter voor ontspanning, hun geest voeden met programma’s waarin geweldpleging wordt geboden. Door geweldpleging als „ontspanning” te aanvaarden, zijn velen verhard en ongevoelig geworden ten opzichte van menselijk lijden en het verlies van leven. Zij leren slechts voor het heden te leven en tonen weinig bezorgdheid voor het toekomstige welzijn van zichzelf of iemand anders. Maar als wij dankbaar zijn voor Gods goedheid en de hoop die hij geeft, zullen wij weerstand bieden aan een dergelijke geestesgesteldheid. Wij zullen waardering voor het leven aankweken als een gave van God. Dit zal van invloed zijn op de wijze waarop wij ons eigen leven gebruiken en de wijze waarop wij andere mensen behandelen, ja, zelfs op de wijze waarop wij degenen beschouwen die nog niet geboren zijn.

HET LEVEN VAN DE ONGEBORENEN RESPECTEREN

4. (a) Wanneer wordt het leven op het nageslacht overgedragen? (b) Waaruit blijkt of God belangstelling voor een menselijk leven heeft voordat het geboren wordt?

⁴ Het vermogen om leven over te dragen, is een groots voorrecht dat door God is geschonken. Dat leven wordt niet bij de geboorte, maar ten tijde van de bevruchting overgedragen. Volgens de Encyclopædia Britannica is dat het tijdstip waarop „de levensgeschiedenis van de persoon, als een afzonderlijke en biologische entiteit, begint”.³⁷ Insgelijks begint Gods belangstelling voor een menselijk leven vóór de geboorte. De psalmist David schreef, zich tot God richtend: „Gij hebt mij afgeschermd gehouden in de buik van mijn moeder. . . . Uw ogen zagen zelfs het embryo van mij, en in uw boek waren alle delen ervan beschreven.” — Ps. 139:13-16; Pred. 11:5.

5. Waarom zijn de argumenten die te berde worden gebracht in een poging abortus te rechtvaardigen, niet deugdelijk?

⁵ In de tegenwoordige tijd wordt er door middel van abortus op moedwillige wijze een eind aan het leven van miljoenen ongeboren kinderen gemaakt. Is dit juist? Sommigen betogen  dat de ongeboren baby geen bewust besef heeft van wat het leven is en buiten de moederschoot niet op zichzelf kan bestaan. Maar dat is in wezen ook zo met een pasgeboren baby. Een baby beseft bij de geboorte nog niet wat het leven betekent, en zonder de voortdurende zorg van ouders of anderen zou de baby niet op zichzelf kunnen bestaan. De levende cel die ten tijde van de bevruchting in de moederschoot wordt gevormd, heeft elke mogelijkheid zich tot een baby te ontwikkelen als het groeiproces niet wordt verstoord. Een pasgeboren baby van het leven te beroven, wordt bijna overal als een misdaad beschouwd. Zelfs wanneer baby’s te vroeg worden geboren, wordt er heel veel moeite gedaan om ze te redden. Waarom dient het dan ook niet als een misdaad beschouwd te worden als iemand een ongeboren baby van het leven berooft ten einde te verhinderen dat de baby zich verder ontwikkelt en geboren wordt? Waarom dient het leven slechts als heilig beschouwd te worden nadat het de moederschoot heeft verlaten en niet ook terwijl het zich nog in de moederschoot bevindt?

6. Hoe beziet God het, zoals in de bijbel te kennen wordt gegeven, wanneer een ongeboren kind moedwillig van het leven wordt beroofd?

⁶ Het is echter niet belangrijk hoe mensen de dingen wellicht bezien, maar wat God, de Gever van het leven, zegt. In de ogen van Jehovah God is het leven van een ongeboren kind kostbaar en kan er niet mee gespeeld worden. Hij gaf het Israël uit de oudheid een specifieke wet waardoor het leven van een ongeboren kind werd beschermd. Indien in een gevecht tussen twee mannen een zwangere vrouw letsel werd toegebracht of zij als gevolg hiervan een miskraam kreeg, werden er op grond van deze wet strenge straffen toegediend (Ex. 21:22, 23). Een ongeboren kind moedwillig van het leven te beroven, zou klaarblijkelijk zelfs nog ernstiger zijn. Indien iemand moedwillig van het leven werd beroofd, werd de schuldige volgens Gods wet als een moordenaar ter dood veroordeeld (Num. 35:30, 31). God bezit thans nog net zo’n hoge achting voor het leven.

7. Waartegen worden wij beschermd wanneer wij Gods wil met betrekking tot het leven van een ongeboren kind respecteren?

 ⁷ Diep respect voor Gods wil met betrekking tot het leven van een ongeboren kind werpt werkelijk voordeel af. Door de ouders volledig verantwoordelijk te stellen voor het leven van het ongeboren kind, beteugelt hij vrij geslachtelijk verkeer met alle slechte gevolgen van dien — geslachtsziekte, ongewenste zwangerschap, onwettige kinderen, uiteengevallen huisgezinnen en de mentale spanning van een onrein geweten. Gods zienswijze met betrekking tot het leven kan thans tot de gezinsvrede bijdragen en is een belangrijke factor in het verwerven van toekomstige zegeningen.

RESPECT VOOR UW EIGEN LEVEN

8. Waarom dienen wij blijk te geven van respect voor Gods wil door de wijze waarop wij ons eigen lichaam behandelen?

⁸ Hoe staat het met de wijze waarop u uw eigen lichaam behandelt, wat u met uw eigen leven doet? Sommige mensen zeggen: ’Ik heb er niet om gevraagd geboren te worden. Ik moet dus zelf weten wat ik met mijn leven doe. Ik doe ermee wat ik wil.’ Maar moet er om een geschenk worden gevraagd wil de ontvanger het kunnen waarderen? Het leven zelf is ontegenzeglijk goed; dat het leven van veel van zijn vreugde wordt beroofd, komt enkel door de slechtheid van de mensen en door de menselijke onvolmaaktheid. Jehovah God kan hiervoor niet de schuld worden gegeven; hij belooft dat hij door middel van zijn Koninkrijksregering alles zal herstellen. Wij dienen ons leven dus zo te leiden dat wij daardoor blijk geven van respect voor zijn wil en voornemen. — Rom. 12:1.

9. Wat zegt de bijbel over gulzigheid en dronkenschap?

⁹ Eén manier waarop wij zulk een waardering kunnen tonen, is door matig te zijn in eten en drinken. Gulzigheid en dronkenschap worden door God veroordeeld (Spr. 23:20, 21). Evenals het daarentegen juist is met matigheid te eten, is het ook juist een matig gebruik te maken van alcoholische dranken. Dit wordt door veel schriftplaatsen aangetoond. — Deut. 14:26; Jes. 25:6; Luk. 7:33, 34; 1 Tim. 5:23.

10. (a) Hoe toont een dronkaard geen respect voor het leven? (b) Waarom is het, zoals in 1 Korinthiërs 6:9, 10 wordt getoond, belangrijk dronkenschap te vermijden?

 ¹⁰ Drinken wordt dus in de bijbel niet veroordeeld, maar dronkenschap wel. En met goede reden. Dronkenschap schaadt het lichaam, doet personen dwaas handelen en kan hen zelfs tot een gevaar voor anderen maken (Spr. 23:29-35; Ef. 5:18). Dronkenschap kan het leven verkorten en leidt dikwijls tot levercirrose. In de Verenigde Staten alleen al, waar misschien negen miljoen personen aan de een of andere vorm van alcoholisme lijden, bedraagt het totale verlies dat er wordt geleden als gevolg van loonderving, ongelukken, medische verzorging en misdaad, jaarlijks naar schatting meer dan 750 miljoen dollar. Wat het aan uiteengevallen huisgezinnen, geruïneerde levens en menselijk lijden kost, is „niet te berekenen” (The Pharmacological Basis of Therapeutics, 1970, blz. 291). Het is daarom niet verwonderlijk dat de apostel Paulus zegt: „Wordt niet misleid. Noch hoereerders, . . . noch dronkaards, noch beschimpers, noch afpersers zullen Gods koninkrijk beërven.” — 1 Kor. 6:9, 10.

11. Is het verstandig te trachten aan persoonlijke problemen te ontkomen door overmatig te drinken?

¹¹ Op sommigen heeft de wereldsituatie weliswaar een zwaar deprimerende uitwerking. De oorlogen, misdaad, inflatie, armoede en spanningen in de wereld dragen bij tot knagende persoonlijke problemen. Maar er wordt niets mee gewonnen als men hier door schadelijke excessen aan tracht te ontkomen. Hierdoor schept men alleen nog maar meer problemen voor zichzelf en voor anderen, terwijl men bovendien zijn waardigheid en doel in het leven verliest.

HET GEBRUIK VAN DRUGS

12. Waarom nemen veel mensen hun toevlucht tot het gebruik van drugs?

¹² Steeds meer mensen die aan de problemen van het leven trachten te ontkomen, nemen hun toevlucht tot het gebruik van drugs. Natuurlijk zijn er veel drugs die voor medische doeleinden worden aangewend. Personen die ziek zijn, moeten  ze misschien gebruiken opdat zij geholpen worden van hun ziekte te herstellen. Maar hoe staat het ermee als deze drugs niet worden gebruikt ter behandeling van een ziekte, doch louter omdat de gebruiker een dromerig gevoel wenst te krijgen of zelfs in een soort van trance wenst te geraken? Wat voor uitwerking heeft dit op het leven van zo iemand?

13. Welke uitwerking hebben enkele van deze drugs op de gebruiker, en wat geven bijbelse beginselen derhalve te kennen met betrekking tot het gebruik ervan?

¹³ Tegenwoordig gebruiken veel mensen die deze genoegens zoeken, „hard” drugs zoals heroïne en cocaïne, of zij gebruiken zogenoemde „psychedelische” drugs zoals LSD. Sommigen gebruiken grote doses amfetaminepillen en barbituraten. Wat is het gevolg hiervan? Hun gebruik van deze drugs leidt gemakkelijk tot het verlies van zelfbeheersing en hebben een soortgelijke uitwerking als dronkenschap (1 Kor. 6:9, 10; Spr. 23:33). Er wordt algemeen erkend, zelfs door de meeste gebruikers, dat deze drugs gevaarlijk kunnen zijn. In de stad New York bijvoorbeeld is verslaving aan heroïne de voornaamste doodsoorzaak onder personen tussen de 18 en 35 jaar. Wat een grove minachting voor de gave van het leven!

14, 15. Waarom tonen degenen die marihuana roken, ook al wordt dit genotmiddel gewoonlijk als niet-verslavend beschouwd, geen werkelijk respect voor de gave van het leven?

¹⁴ Maar wat valt er te zeggen over het gebruik van marihuana, een genotmiddel dat gewoonlijk als een niet-verslavende drug wordt beschouwd? Ook het gebruik hiervan kan in verschillende opzichten gevaarlijk zijn. In een folder die is uitgegeven door het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid, Onderwijs en Openbaar Welzijn, wordt bijvoorbeeld verklaard dat „gebruikers van één illegale drug door contact met drugverkopers en andere gebruikers aan verscheidene andere drugs blootgesteld kunnen worden”. Insgelijks staat er in een verslag dat in de U.S. News & World Report van 1 februari 1971 werd gepubliceerd, onder het kopje „Laatste bevindingen omtrent marihuana”, dat „er aanwijzingen zijn dat mensen die zich wegens psychologische  redenen op marihuana zijn gaan verlaten — in de mening dat spanningen en neerslachtigheid erdoor zullen afnemen — waarschijnlijk op zwaardere drugs zullen overgaan”.

¹⁵ Maar zelfs al gebeurt dit niet, dan nog kan het roken van marihuana op zich gevaarlijk zijn. Hoewel de meningen hieromtrent enigszins verdeeld zijn, is het opmerkenswaardig dat één onderzoek het volgende onthulde: „Voldoende grote doses . . . kunnen niet te voorspellen, acute — alhoewel tijdelijke — psychotische episodes veroorzaken welke zich in de vorm van illusies, hallucinaties, grootheids- of vervolgingswaanzin, neerslachtigheid en paniek manifesteren.”³⁸ In dit zelfde rapport wordt ook gezegd dat een voortgezet geregeld gebruik van marihuana een nadelige uitwerking op het lichaam kan veroorzaken, zoals „schade aan de lever, genetische afwijkingen, schade aan de hersenen en ziekten van de bovenste ademhalingswegen”. Kan er met het oog op zulke mogelijke risico’s gezegd worden dat iemand die marihuana gebruikt, blijk geeft van respect voor de gave van het leven?

16. Aan welk andere ernstige gevaar kan het gebruik van drugs iemand blootstellen, en hoe dient dit van invloed te zijn op onze kijk op de kwestie?

¹⁶ Er is nog een krachtige reden waarom men zich niet dient over te geven aan het gebruik van drugs om een vals gevoel van behaaglijkheid te krijgen. Ze kunnen iemand onder de macht van de demonen brengen. Veel druggebruikers erkennen zelf dat het gebruik van drugs dikwijls hand in hand gaat met het verwikkeld raken in occulte praktijken. Dat het gebruik van drugs aldus in verband wordt gebracht met occultisme is beslist niet nieuw. Tovenaars in het verleden gebruikten drogerijen [Engels: drugs]. In Vine’s Expository Dictionary of New Testament Words wordt opgemerkt: „Bij tovenarij ging het gebruik van drogerijen, of ze nu licht of zwaar waren, over het algemeen vergezeld van toverformules en het aanroepen van occulte machten . . . [ten einde] de gebruiker onder de indruk te brengen van de mysterieuze hulpmiddelen en machten van de tovenaar.” Deze commentaren worden gegeven in verband met het Griekse  woord dat in Galáten 5:20 met „beoefening van spiritisme” (pharmakia, letterlijk „drogerij” of „genees- of tovermiddel” [Engels: „druggery”]) is vertaald. (Zie ook Openbaring 9:21; 18:23.) Dus ook thans kunnen drugs iemand net als in het verleden aan demoneninvloed blootstellen. Hoe zou iemand die een loyale dienstknecht van Jehovah wil zijn, zich aan zo’n gevaar kunnen blootstellen louter om zich een ogenblik „high” te voelen?

17, 18. (a) Welke andere slechte vruchten zijn verband gaan houden met het gebruik van drugs? (b) Hoe bezien Jehovah’s christelijke getuigen derhalve het gebruik van drugs?

¹⁷ Het is welbekend dat het gebruik van drugs onafscheidelijk verbonden is met misdaad en de morele achteruitgang in de maatschappij. De illegale verkoop van drugs vormt een voorname bron van inkomsten voor de georganiseerde misdaad. Een groot percentage van hen die aan drugs verslaafd zijn, pleegt diefstallen en inbraken om hun gewoonte te kunnen bekostigen. Anderen nemen hun toevlucht tot prostitutie. Gezinnen worden bij duizenden uiteengerukt wanneer één lid een verslaafde wordt. Zwangere moeders dragen verslaving op hun baby’s over, die soms onder folterende pijnen als gevolg van een ontwenningsbehandeling sterven. En in de meeste landen is het illegaal zulke gevaarlijke drugs om niet-medische redenen in bezit te hebben en te gebruiken. — Matth. 22:17-21.

¹⁸ Wilt u ook maar iets te maken hebben met een praktijk die verband houdt met al zulke slechte vruchten? Jehovah’s christelijke getuigen niet! Zij wensen geen deel te hebben aan het gebruik van drugs voor sensatie of om de werkelijkheid te ontvluchten. Zij hebben een hoge achting voor het leven en wensen hun leven in overeenstemming met Gods wil te gebruiken.

HET GEBRUIK VAN TABAK EN SOORTGELIJKE PRODUKTEN

19. Waarom komt respect voor de gave van het leven te pas bij iemands kijk op het gebruik van tabak, de betelnoot en de bladeren van de cocaplant?

¹⁹ Zelfs nog algemener in deze tijd is het gebruik van tabak  en, in sommige landen, de betelnoot en de bladeren van de cocaplant. Hoewel deze produkten door miljoenen over de gehele wereld worden gebruikt, is het bekend dat ze schadelijk zijn voor het lichaam en, in sommige gevallen, de geest. Van regeringswege worden er waarschuwingen inzake het gebruik van tabak geuit omdat roken verband houdt met longkanker, hartziekten, chronische bronchitis en emfyseem. Is het een blijk van respect voor de gave van het leven om zulke verslavende en schadelijke produkten te gebruiken?

20, 21. (a) Betekent het feit dat de bijbel zulke gewoonten niet met name veroordeelt, dat ze daarom goed zijn? (b) Door welke bijbelse beginselen wordt aangetoond dat zulke gewoonten geen plaats hebben in het leven van iemand die er ernst mee maakt de wil van God te doen?

²⁰ Men zou kunnen zeggen dat al deze dingen tot Gods schepping behoren. Dat is waar, maar paddestoelen behoren ook tot Gods schepping en toch zijn sommige soorten dodelijk voor de mens als hij ze zou eten. Iemand anders zou kunnen zeggen dat de bijbel zulke gewoonten niet specifiek noemt of verbiedt. Neen, maar zoals wij hebben gezien, zijn er veel dingen die niet specifiek in de bijbel worden veroordeeld maar die toch duidelijk verkeerd zijn. De bijbel verbiedt nergens specifiek afval in de achtertuin van uw buurman te werpen. Toch dient het gebod om ’uw naaste lief te hebben als uzelf’ voldoende voor een ieder van ons te zijn om te erkennen hoe verkeerd dat zou zijn. — Matth. 22:39.

²¹ In 2 Korinthiërs 7:1 zegt Gods Woord ons dat wij ons moeten „reinigen van elke verontreiniging van vlees en geest, en in de vreze Gods heiligheid tot volmaaktheid [moeten] brengen”. Wil iets „heilig” zijn, dan moet het „helder, rein, onbezoedeld en onbedorven” zijn. Jehovah God houdt zich rein en vrij van corruptie en verlaagt zich er nooit toe op een onheilige wijze te handelen. Terecht verwacht God van ons dat wij ermee voortgaan „heiligheid tot volmaaktheid [te] brengen” voor zover dit voor ons mensen mogelijk is (Rom. 12:1). Ook verwacht hij van ons dat wij hem ’met geheel ons hart, onze ziel, ons verstand en onze kracht liefhebben’, maar  hoe kan iemand dit doen als hij zich overgeeft aan praktijken waardoor hij zijn lichaam verontreinigt, zijn gezondheid schaadt en zijn leven verkort? — Mark. 12:29, 30.

22. Hoe kan iemand zich losmaken uit de greep die zo’n slechte gewoonte wellicht op hem heeft?

²² Hoewel iemand zich misschien ’in de greep’ van een van deze gewoonten schijnt te bevinden, kan hij deze gewoonte overwinnen en er vrij van worden. Kennis van God en van zijn grootse voornemens verschaft een krachtige beweegreden hiertoe. Iemand kan ’nieuw worden gemaakt in de kracht die zijn denken aandrijft’ (Ef. 4:23). Dit zal toegang geven tot een nieuwe levenswijze, een levenswijze die persoonlijke voldoening verschaft en God tot eer strekt.

RESPECT VOOR HET LEVEN ZOALS HET DOOR BLOED WORDT VERTEGENWOORDIGD

23. (a) Wat is het enige gebruik van bloed dat God in zijn wet aan Israël heeft goedgekeurd? (b) Waarom dient de betekenis van die offers ons zorgvuldig te doen beschouwen wat Gods wil in deze kwestie is?

²³ Wanneer wij over leven spreken, dient ook ons bloed in beschouwing te worden genomen. God heeft het bloed, zowel van mensen als van dieren, tot het symbool van het leven gemaakt. Dit blijkt uit de wet die hij aan Noach en diens zonen gaf, van wie wij allen afstammen, en uit de wet die hij later aan de natie Israël gaf. Het enige gebruik van bloed dat daar door God werd goedgekeurd, was in verband met de slachtoffers die in overeenstemming met zijn instructies op het altaar werden geofferd (Gen. 9:3, 4; Lev. 17:10-14). Die offers waren alle een afbeelding van het ene offer van Gods eigen Zoon, dat door hem werd gebracht toen hij zijn levensbloed ten behoeve van de mensheid uitstortte (Hebr. 9:11-14). Dit op zich dient ons ertoe te bewegen zorgvuldig aandacht te schenken aan Gods wil in deze kwestie.

24. Wat zegt Handelingen 15:28, 29 met betrekking tot de zienswijze die christenen ten opzichte van het gebruik van bloed dienen te hebben?

²⁴ Is Gods restrictie betreffende het gebruik van bloed nog  steeds van kracht voor ware christenen? Ja, zoals blijkt uit de officiële verklaring die door de apostelen en andere ouderlingen van de christelijke gemeente in de eerste eeuw werd gedaan. Onder leiding van Gods geest schreven zij: „Het heeft de heilige geest en ons goedgedacht ulieden geen verdere last toe te voegen dan deze noodzakelijke dingen: u te onthouden van dingen die aan afgoden ten slachtoffer zijn gebracht en van bloed en van al wat verstikt [dus, niet uitgebloed] is en van hoererij. Indien gij u nauwlettend voor deze dingen wacht, zult gij voorspoedig zijn.” — Hand. 15:28, 29.

25. Door welke praktijken geeft de wereld blijk van minachting voor Gods wil met betrekking tot bloed?

²⁵ Maar tegenwoordig geven veel mensen blijk van volslagen minachting voor Gods wil met betrekking tot dit uiterst belangrijke element van het leven. Zij gebruiken bloed zonder onderscheid in voedsel, voor medische doeleinden en zelfs als ingrediënt in commerciële produkten, met inbegrip van kunstmest. Is dit echter niet kenmerkend voor een wereld waar zoveel minachting voor de gave van het leven zelf bestaat? Indien wij echter oprecht waardering hebben voor het leven en beseffen dat wij God rekenschap verschuldigd zijn, zullen wij zijn wil niet negeren noch hem krenken door zijn uitdrukkelijke geboden te overtreden.

26, 27. Waarom zou men geen blijk geven van werkelijk respect voor Gods gave van het leven als men zijn huidige leven in stand trachtte te houden door God ongehoorzaam te zijn?

²⁶ Ofschoon wij dus bezorgd dienen te zijn voor onze gezondheid en moeten trachten ons leven als een gave van God te beschermen, zijn er toch nog bepaalde beperkingen die wij in acht moeten nemen. Gods Zoon maakte dit duidelijk toen hij zei: „Hij die ten zeerste gesteld is op zijn ziel [of, leven], vernietigt ze, maar hij die zijn ziel in deze wereld haat, zal ze bewaren voor het eeuwige leven.” — Joh. 12:25.

²⁷ Wat betekent dat? Het betekent dat als een ware dienstknecht van God voor de keus komt te staan te sterven omdat hij God gehoorzaamt of zijn huidige leven in stand te houden  door God ongehoorzaam te zijn, hij de dood boven ongehoorzaamheid zou verkiezen. Door God ongehoorzaam te zijn, had Jezus Christus eraan kunnen ontkomen de dood aan de martelpaal te sterven, maar hij deed dit niet. En mensen vóór hem hadden blijk gegeven van dezelfde onverbreekbare toewijding aan Gods wil (Matth. 26:38, 39, 51-54; Hebr. 11:32-38). Zij lieten niet toe dat hun huidige leven hen verhinderde in aanmerking te komen voor het eeuwige leven.

28. Waarop bereiden wij ons voor door waardering voor de bijbelse zienswijze ten opzichte van het leven aan te kweken?

²⁸ Beziet u het leven ook zo? Beseft u dat, wil het leven werkelijk betekenis hebben, u in overeenstemming met de wil van God moet leven? Door die zienswijze thans aan te kweken, bereidt u zich voor op leven in Gods nieuwe ordening. Wat zal men zich dan overal en te allen tijde zeker en veilig voelen, wetend dat allen die op aarde leven, werkelijk respect voor Gods gave van het leven hebben.

[Studievragen]