Hoofdstuk 23

Hoe staat het met seks voor het huwelijk?

’ALS je van elkaar houdt, is het dan geoorloofd? Of dien je te wachten tot je getrouwd bent?’ ’Ik ben nog maagd. Mankeert er iets aan me?’ Vragen als deze houden veel jongeren bezig.

Niettemin kwam het Alan Guttmacher Institute in een rapport dat in 1981 werd uitgebracht tot de conclusie dat ’de jongere die niet al in zijn tienerjaren seksuele gemeenschap heeft gehad, een uitzondering is’. „Acht van de tien mannen en zeven van de tien vrouwen geven op dat zij in hun tienerjaren gemeenschap hebben gehad.”

’En waarom ook niet?’, vraag je je misschien af. Per slot van rekening is het alleen maar natuurlijk dat je het gevoel wilt hebben bemind te worden. Wanneer je jong bent, kunnen je hartstochten bovendien zo sterk zijn dat je er bijna gek van wordt. Dan is er nog de invloed van je leeftijdgenoten. Zij vertellen je misschien dat voorechtelijke seks heel plezierig is en dat als je echt om iemand geeft, het alleen maar natuurlijk is dat je intiem wilt zijn. Sommigen zeggen misschien zelfs dat het hebben van seksuele omgang je mannelijkheid of vrouwelijkheid bewijst. Omdat je geen buitenbeentje wilt zijn, voel je je misschien onder druk gezet om seksuele betrekkingen te hebben.

In tegenstelling tot wat algemeen gedacht wordt, staan niet alle jongeren te popelen om hun maagdelijkheid prijs te geven. Neem nu bijvoorbeeld Esther, een jonge ongehuwde vrouw. Tijdens een medisch onderzoek informeerde haar dokter zakelijk: „Welke voorbehoedmiddelen gebruik je?” Toen Esther antwoordde: „Die gebruik ik niet”, riep haar dokter uit: „Wat! Wil je dan zwanger worden? Hoe denk je het te vermijden zwanger te worden als je niets gebruikt?” Esther antwoordde: „Omdat ik geen seksuele omgang heb!”

 Haar dokter staarde haar ongelovig aan. „Dit is ongelooflijk”, zei hij. „Er komen hier kinderen van dertien jaar die geen maagd meer zijn. Je bent een bijzonder mens.”

Hoe kwam het dat Esther zo „bijzonder” was? Zij gehoorzaamde de bijbelse vermaning: „Het lichaam nu is niet voor hoererij [waaronder ook voorechtelijke seks valt] . . . Ontvliedt de hoererij” (1 Korinthiërs 6:13, 18). Ja, zij erkende dat voorechtelijke seks een ernstige zonde tegen God is! „Dit wil God”, zegt 1 Thessalonicenzen 4:3, „dat gij u onthoudt van hoererij.” Waarom verbiedt de bijbel seks voor het huwelijk echter?

De nawerkingen

Zelfs in bijbelse tijden hadden sommigen seksuele betrekkingen voor het huwelijk. Een immorele vrouw nodigde een jonge man er misschien met de volgende woorden toe uit zich aan seks over te geven: „Kom toch, laten wij naar hartelust liefde indrinken tot de morgen; laten wij toch van elkaar genieten met liefkozingen” (Spreuken 7:18). De bijbel waarschuwt echter dat de genoegens van vandaag je morgen pijn kunnen bezorgen. „Want als een honingraat blijven de lippen van een vreemde vrouw druipen, en haar gehemelte is gladder dan olie”, merkte Salomo op. „Maar”, zo vervolgde hij, „de nawerking van haar is even bitter als alsem; ze is even scherp als een tweesnijdend zwaard.” — Spreuken 5:3, 4.

Eén mogelijke nawerking is dat je een door seksueel contact overgedragen ziekte oploopt. Stel je eens voor wat een hartzeer het zou geven als iemand er jaren later achter kwam dat een seksueel contact onherstelbare schade — misschien onvruchtbaarheid of een ernstige ziekte — had aangericht! Spreuken 5:11 waarschuwt dan ook voor immoraliteit, opdat „gij niet in uw toekomst behoeft te kermen, wanneer uw vlees en uw organisme een eind nemen”. Voorechtelijke seks leidt ook tot buitenechtelijke zwangerschappen (zie blz. 184, 185),  abortus en overijlde huwelijken — met alle pijnlijke gevolgen van dien. Ja, wie voor het huwelijk seksuele betrekkingen heeft, ’zondigt werkelijk tegen zijn of haar eigen lichaam’. — 1 Korinthiërs 6:18.

Die gevaren onderkennend schreef dr. Richard Lee in de Yale Journal of Biology and Medicine: „Wij geven tegenover onze jonge mensen hoog op van onze grote doorbraken op het gebied van zwangerschapspreventie en het behandelen van geslachtsziekten, en gaan daarbij achteloos voorbij aan het meest betrouwbare en specifieke, het goedkoopste en minst giftige voorbehoedmiddel tegen de ellende van een zwangerschap of een geslachtsziekte — de aloude, achtenswaardige en zelfs gezonde maagdelijkheid.”

Schuldgevoelens en teleurstelling

Voor veel jongeren bleek voorechtelijke seks bovendien een bittere teleurstelling te zijn. De gevolgen? Schuldgevoelens en verminderd zelfrespect. De 23-jarige Dennis gaf toe: „Het was een grote teleurstelling — geen enkel gevoel van welbehagen of van warme liefde, zoals wij verwacht hadden. In plaats daarvan drong plotseling in zijn volle omvang tot mij door hoe verkeerd het was wat ik gedaan had. Ik voelde mij diep beschaamd over mijn gebrek aan zelfbeheersing.” Een jonge vrouw bekende: „Ik kwam met een misselijk makende klap in de werkelijkheid terug. . . . Het feest was voorbij en ik voelde me misselijk, goedkoop en smerig. Het werd er niet beter op toen ik van hem te horen kreeg:  ’Waarom heb je in vredesnaam niets gedaan om ons tegen te houden voordat wij te ver gingen?’”

Zulke reacties zijn volgens dr. Jay Segal geen zeldzaamheid. Nadat hij een studie had gemaakt van de seksuele activiteiten van 2436 studenten, concludeerde hij: „Er waren meer onbevredigende en teleurstellende eerste ervaringen [met de seksuele gemeenschap] dan bevredigende en opwindende; de verhouding was bijna twee op één. Zowel mannen als vrouwen meldden dat zij hevig teleurgesteld waren.” Toegegeven, zelfs echtparen kunnen soms moeilijkheden hebben op seksueel gebied. Maar in een huwelijk, waar echte liefde en een hechte band aanwezig zijn, kunnen zulke problemen in de regel worden opgelost.

De prijs van vrij seksueel verkeer

Sommige jongeren voelen zich totaal niet schuldig wanneer zij seksuele gemeenschap hebben, en daarom doen zij alles om hun zinnen te bevredigen door seks te bedrijven met een verscheidenheid van partners. De onderzoeker Robert Sorensen bemerkte bij zijn studie van tienerseksualiteit dat zulke jongeren een prijs betalen voor hun veelvuldige seksuele contacten. Sorensen schrijft: „In onze persoonlijke vraaggesprekken onthullen veel [seksueel losbandige jongeren] . . . dat zij geloven dat zij weinig zinvol en weinig bevredigend functioneren.” Van deze groep was 46 procent het eens met de uitspraak: „Door de manier waarop ik nu leef, wordt het grootste deel van mijn talenten verspild.” Sorensen  stelde verder vast dat deze jongeren zeiden weinig „zelfvertrouwen en zelfrespect” te hebben.

Het is precies zoals Spreuken 5:9 zegt: Wie zich met immoraliteit inlaat, ’schenkt zijn waardigheid aan anderen’.

De volgende ochtend

Wanneer een paartje eenmaal ongeoorloofde betrekkingen heeft gehad, bezien zij elkaar dikwijls met andere ogen. Een jongen ontdekt misschien dat zijn gevoelens voor het meisje niet meer zo hevig zijn als voordien; misschien vindt hij haar zelfs minder aantrekkelijk. Aan de andere kant kan een meisje het gevoel hebben dat zij gebruikt is. Denk eens aan het bijbelse verslag over de jonge man Amnon, die smoorverliefd was op de maagd Tamar. Maar nadat Amnon gemeenschap met haar had gehad, „ging [hij] haar haten met een zeer grote haat”. — 2 Samuël 13:15.

Een meisje, Maria genaamd, had een soortgelijke ervaring. Nadat zij seksuele gemeenschap had gehad, erkende zij: „Ik haatte mijzelf (om mijn zwakheid) en ik haatte mijn vriend. In feite maakten de seksuele betrekkingen waarvan wij dachten dat ze ons nader tot elkaar zouden brengen, een eind aan onze verhouding. Ik wilde hem niet eens meer zien.” Ja, door voorechtelijke gemeenschap te hebben, overschrijdt een paartje een grens en is er geen weg meer terug!

Paul H. Landis, een gerespecteerd onderzoeker op het gebied van het gezinsleven, merkt op: „Tijdelijk wordt de relatie door [voorechtelijke seks] misschien verstevigd, maar de uitwerking op lange termijn kan heel anders zijn.” Ja, de kans op een breuk is bij paartjes die seksuele gemeenschap hebben gehad groter dan bij degenen die zich daarvan onthouden! De reden? Ongeoorloofde seks kweekt jaloezie en wantrouwen. Een jongere erkende: „Sommige jongens denken als zij gemeenschap hebben gehad: ’Als zij het met mij  heeft gedaan, heeft zij het misschien ook wel met iemand anders gedaan.’ Eerlijk gezegd dacht ik er zelf zo over. . . . Ik was ontzettend jaloers en vol twijfels, en ik was achterdochtig.”

Wat een verschil met echte liefde, want die „is niet jaloers, . . . gedraagt zich niet onbetamelijk, zoekt niet haar eigen belang” (1 Korinthiërs 13:4, 5). De liefde waardoor een duurzame relatie wordt opgebouwd, is niet op blinde hartstocht gebaseerd.

De voordelen van eerbaarheid — vrede en zelfrespect

Dat een jongere door eerbaar te blijven, geholpen wordt droevige gevolgen te vermijden, is echter niet het enige. De bijbel vertelt over een jong meisje dat ondanks haar innige liefde voor haar vriend eerbaar bleef. Dientengevolge kon zij met trots zeggen: „Ik ben een muur, en mijn borsten zijn als torens.” Zij was geen ’zwaaiende deur’ die gemakkelijk ’openging’ onder immorele druk. Moreel gesproken stond zij pal, als de onneembare muur van een vesting met ontoegankelijke torens! Zij verdiende het „de zuivere” genoemd te worden en kon over haar toekomstige echtgenoot zeggen: „Ik [ben] in zijn ogen geworden als zij die vrede vindt.” Haar eigen vrede des geestes droeg tot de tussen hen heersende tevredenheid bij. — Hooglied 6:9, 10; 8:9, 10.

Esther, het al eerder genoemde eerbare meisje, genoot dezelfde innerlijke vrede en hetzelfde zelfrespect. Ze zei: „Ik was tevreden over mezelf. Ook al lachten collega’s mij uit, ik beschouwde mijn maagdelijkheid als een diamant, iets  kostbaars omdat het zo zeldzaam is.” Bovendien worden jongeren als Esther niet door een slecht geweten gekweld. „Niets is zo prettig als een goed geweten tegenover Jehovah God”, verklaarde Stefan, een negentienjarige christen.

’Maar hoe kan een paartje elkaar nu goed leren kennen als zij geen seksuele omgang hebben?’, vragen sommige jongeren zich af.

Duurzame intimiteit opbouwen

Seks op zich is niet voldoende om een permanente relatie te smeden; en datzelfde geldt voor uitingen van genegenheid, zoals kussen. Ann, een jonge vrouw, waarschuwt: „De ervaring heeft mij geleerd dat je soms al te snel lichamelijk te intiem kunt worden.” Als een paartje niet veel anders doet dan elkaar de hele tijd met blijken van genegenheid overladen, vindt er geen zinvolle communicatie meer plaats. Daardoor kan het gebeuren dat zij te licht over ernstige verschillen heenstappen, die dan na het huwelijk weer aan de oppervlakte komen. Toen Ann later verkering kreeg met een andere man — degene met wie zij uiteindelijk trouwde — zorgde zij ervoor lichamelijk niet al te intiem te worden. Ann legt uit: „Wij besteedden onze tijd aan een nuchtere beschouwing van mogelijke problemen en het bespreken van ons doel in het leven. Ik kwam te weten met wat voor persoon ik ging trouwen. Na het huwelijk kwamen er alleen maar aangename verrassingen.”

Viel het Ann en haar vriend moeilijk zo’n zelfbeheersing aan de dag te leggen? „Nou en of!”, bekende Ann. „Ik  ben van nature gewoon erg aanhalig. Maar wij hebben de gevaren besproken en wij hielpen elkaar. Wij wilden allebei verschrikkelijk graag God behagen en ons aanstaande huwelijk niet bederven.”

Maar is het geen hulp voor een kersverse echtgenoot of echtgenote om voor hun huwelijk al seksuele ervaring te hebben opgedaan? Nee, integendeel, het doet dikwijls afbreuk aan de echtelijke intimiteit! Bij voorechtelijke gemeenschap ligt de nadruk op de eigen bevrediging, op de fysieke aspecten van seks. Wederzijds respect wordt ondermijnd door onbeheerste hartstocht. Wanneer zulke zelfzuchtige patronen eenmaal zijn gevormd, is het moeilijk ermee te breken en kunnen de gevolgen ervan rampzalig zijn voor de relatie.

In het huwelijk is voor een gezonde intieme relatie echter beteugeling, zelfbeheersing, nodig. Het zwaartepunt moet liggen bij geven, ’de ander geven wat hem in seksueel opzicht toekomt’, in plaats van op krijgen (1 Korinthiërs 7:3, 4). Eerbaar blijven helpt je die zelfbeheersing aan te kweken. Het leert je om je op onzelfzuchtige wijze eerder te bekommeren om het geluk van de ander dan om je eigen verlangens. Bedenk ook dat voldoening putten uit het huwelijk niet louter een kwestie van fysieke factoren is. De socioloog Seymour Fisher zegt dat een goede seksuele respons van een vrouw mede afhankelijk is van haar „gevoelens van intimiteit, warme binding en geborgenheid” en van „het vermogen [van haar man] om zich met zijn vrouw te vereenzelvigen, en . . . het vertrouwen dat zij in hem heeft gesteld”.

Het is interessant dat bij een onderzoek onder 177 gehuwde vrouwen driekwart van degenen die voorechtelijke seks hadden bedreven, berichtte dat zij gedurende de eerste twee weken van hun huwelijk seksuele moeilijkheden hadden gehad. Verder bleek dat allen die zeiden een langdurige periode van seksuele moeilijkheden te hebben doorgemaakt, „een  voorgeschiedenis van voorechtelijke gemeenschap” hadden. Onderzoekingen hebben bovendien aangetoond dat voor degenen die voorechtelijke seks bedrijven, de kans dat zij nadat zij getrouwd zijn overspel plegen, tweemaal zo groot is! Hoe waar zijn de in de bijbel opgetekende woorden dat ’hoererij de goede beweegreden wegneemt’. — Hosea 4:11.

’Je zult dan ook oogsten wat je zaait’ (Galaten 6:7, 8). Zaai je hartstocht, dan zul je een recordoogst aan twijfels en onzekerheid binnenhalen. Maar als je zelfbeheersing zaait, zul je trouw en zekerheid oogsten. Esther, die al eerder werd genoemd, is inmiddels al weer verscheidene jaren gelukkig getrouwd. Haar man zegt: „Het is een onbeschrijflijke vreugde thuis te komen bij mijn vrouw en te weten dat wij alleen elkaar toebehoren. Niets kan de plaats innemen van dit gevoel van vertrouwen.”

Degenen die tot het huwelijk wachten, genieten ook vrede des geestes, omdat zij weten dat zij God behagen. Toch is het in deze tijd verre van gemakkelijk om eerbaar te blijven. Wat kan je daarbij helpen?

Vragen ter bespreking

◻ Hoe algemeen is voorechtelijke seks onder de jongeren die je kent? Schept dit problemen voor je of kom je erdoor onder druk te staan?

◻ Wat zijn enkele van de negatieve gevolgen van voorechtelijke seks? Ken je enkele jongeren die dit tot hun schade hebben ondervonden?

◻ Vormen voorbehoedmiddelen het antwoord op het probleem van tienerzwangerschappen?

◻ Waarom voelen sommigen zich schuldig en teleurgesteld nadat zij ongeoorloofde seksuele betrekkingen hebben gehad?

◻ Denk jij dat seksuele betrekkingen een ongetrouwd paartje dichter tot elkaar zullen brengen? Waarom antwoord je zo?

◻ Hoe kan een paartje elkaar in de verkeringstijd leren kennen?

◻ Welke voordelen heeft het volgens jou om tot aan het huwelijk je maagdelijkheid te bewaren?

[Inzet op blz. 182]

„De jongere die niet al in zijn tienerjaren seksuele gemeenschap heeft gehad, is een uitzondering.” — Het Alan Guttmacher Institute

[Inzet op blz. 187]

„Het was een grote teleurstelling — geen enkel gevoel van welbehagen of van warme liefde, zoals wij verwacht hadden”

[Inzet op blz. 190]

Door voorechtelijke gemeenschap te hebben, overschrijdt een paartje een grens en is er geen weg meer terug!

 [Kader/Illustratie op blz. 184, 185]

’Het kan mij niet overkomen!’ — Het probleem van tienerzwangerschappen

„Elk jaar wordt ruim één op de tien tieners zwanger en dat percentage neemt nog toe. Als er in dat patroon geen verandering komt, zullen vier van de tien jonge vrouwen minstens eenmaal zwanger worden terwijl zij nog in de tienerjaren zijn”, aldus Teenage Pregnancy: The Problem That Hasn’t Gone Away. En wat voor soort meisjes raakt zwanger? Het tijdschrift Adolescence zei: „Schoolgaande meisjes die zwanger worden, zijn afkomstig uit alle sociaal-economische lagen van de bevolking . . . Alle rassen, alle geloven en alle delen van het land — zowel plattelandsgebieden als steden.”

Maar weinig meisjes willen echt zwanger worden. In zijn baanbrekende studie van meer dan 400 zwangere tieners merkte Frank Furstenberg jr. op dat „de meesten tijdens de interviews herhaaldelijk zeiden: ’Ik had nooit gedacht dat mij dat zou overkomen.’”

Omdat sommige meisjes echter zagen dat enkele van hun vriendinnen seksuele betrekkingen hadden gehad zonder zwanger te worden, meenden zij dat hun dat ook wel zou lukken. Furstenberg verklaart tevens: „Een aantal zei dat zij dachten dat het onmogelijk was ’meteen al’ zwanger te worden. Anderen dachten dat zij, als zij alleen ’af en toe’ seksuele gemeenschap hadden, niet zwanger zouden worden . . . Hoe langer zij doorgingen zonder in verwachting te raken, des te grotere risico’s waren zij geneigd te nemen.”

De waarheid is echter dat telkens wanneer een vrouw seksuele betrekkingen heeft, zij het risico loopt zwanger te raken. (Van één groep van 544 meisjes ’werd bijna een vijfde zwanger binnen zes maanden nadat zij begonnen waren seksuele gemeenschap te hebben’.) Velen kiezen er net als Robin, een ongehuwde moeder, bewust voor geen voorbehoedmiddelen te gebruiken. Robin was — net als zo veel jongeren — bang dat de pil schadelijk zou zijn voor haar gezondheid. Verder erkent zij: „Als ik voor voorbehoedmiddelen had gezorgd, had ik tegenover mezelf moeten toegeven dat ik met iets verkeerds bezig was. En dat kon ik niet. Daarom sloot ik mijn geest eenvoudig af voor  wat ik deed en hoopte dat er niets zou gebeuren.”

Veel ongehuwde moeders redeneren zo. In Furstenbergs studie „verklaarde bijna de helft van de tieners dat het voor een vrouw heel belangrijk was met seks te wachten tot zij getrouwd was . . . Er was ontegenzeglijk een duidelijke kloof tussen woorden en daden . . . Zij hadden bepaalde normen meegekregen, maar hadden geleerd volgens andere normen te leven.” Dit emotionele conflict „maakte het voor deze vrouwen bijzonder moeilijk op realistische wijze de consequenties van hun seksuele gedrag onder de ogen te zien”.

Zelfs het gebruik van voorbehoedmiddelen biedt geen garantie dat een meisje geen ongehuwde moeder zal worden. Het boek Kids Having Kids houdt ons voor: „Iedere methode kent een percentage mislukkingen. . . . Zelfs als de ongehuwde tieners consequent voorbehoedmiddelen gebruikten . . . zouden er [in de VS] toch nog jaarlijks 500.000 zwanger worden.” Vervolgens wordt Pat, een zestienjarige ongehuwde moeder, aangehaald, die jammerde: „Ik heb trouw [de pil] ingenomen. Ik heb echt geen dag overgeslagen.”

„Wordt niet misleid”, waarschuwt de bijbel. „God laat niet met zich spotten. Want wat een mens zaait, dat zal hij ook oogsten” (Galaten 6:7). Zwangerschap is slechts een van de onaangename vruchten van hoererij. Gelukkig kunnen ongehuwde moeders zich, evenals alle anderen die in immoraliteit verstrikt zijn geraakt, omkeren en tot God komen met de berouwvolle houding van koning David, die bad: „Was mij grondig van mijn dwaling, en reinig mij zelfs van mijn zonde” (Psalm 51:2). God zal de krachtsinspanningen die zulke berouwvolle personen in het werk stellen om hun kinderen „in het strenge onderricht en de ernstige vermaning van Jehovah” groot te brengen, zegenen. — Efeziërs 6:4.

Beter is het evenwel om voorechtelijke seks te vermijden! Laat je niets wijsmaken door degenen die zeggen dat ’er heus niets zal gebeuren’.

[Illustratie op blz. 183]

De nasleep van immorele seks is vaak dat een jongere zich gebruikt of zelfs vernederd voelt

[Illustratie op blz. 186]

Door seksueel contact overgedragen aandoeningen zijn dikwijls het gevolg van voorechtelijke seks

[Illustratie op blz. 188]

Verregaande uitingen van genegenheid kunnen een paartje aan morele gevaren blootstellen en zinvolle communicatie in de weg staan

[Illustratie op blz. 189]

Huwelijksgeluk hangt van meer factoren af dan alleen de fysieke verhouding tussen twee mensen