Verbanning uit het geboorteland of uit een bepaald gebied, vaak op bevel van veroveraars. Het Hebreeuwse woord betekent ‘een vertrekken’. Israël heeft twee keer een grote ballingschap meegemaakt. Het noordelijke tienstammenrijk werd door Assyrië in ballingschap weggevoerd, en later werd het zuidelijke tweestammenrijk door de Babyloniërs weggevoerd. Onder de Perzische regeerder Cyrus ging een overblijfsel van beide groepen ballingen terug naar hun land (2Kon 17:6; 24:16; Ezr 6:21).