Deze codex dateert uit de vierde eeuw en omvatte oorspronkelijk de volledige Bijbel in het Grieks. De bladen van dit manuscript zijn van velijn en de tekst is geschreven in unciaalschrift. (Zie MANUSCRIPTEN; UNCIAAL.) De poëtische boeken zijn opgeschreven in twee kolommen per pagina, terwijl de rest van de Bijbel in drie kolommen per pagina is opgeschreven.

Een deel van de codex is verloren gegaan, dus de codex is incompleet. Er zijn nog 759 van de ongeveer 820 oorspronkelijke bladen. De tekst begint nu bij Genesis 46:28 en er ontbreekt een deel van Psalmen, en ook Hebreeën 9:14 tot 13:25 en de volledige boeken 1 en 2 Timotheüs, Titus, Filemon en Openbaring. Men denkt dat de codex in Egypte is geschreven, maar er is geen vaststaande informatie over de oorsprong. Er is alleen bekend dat de codex al sinds de 15de eeuw in de Vaticaanse Bibliotheek wordt bewaard. Maar pas sinds de 19de eeuw is de codex beschikbaar voor geleerden.

Omdat de codex zo oud is en van zo’n goede kwaliteit, wordt die bezien als een van de waardevolste manuscripten van zowel de tekst van de Griekse Septuaginta als de tekst van de christelijke Griekse Geschriften. Het is dan ook een van de belangrijkste bronnen die worden gebruikt door Bijbelvertalers. Bijbelgeleerden hebben dit gezaghebbende manuscript samen met de Codex Sinaiticus en de Codex Alexandrinus gebruikt om toevoegingen en schrijffouten in latere Bijbelhandschriften te herkennen en te corrigeren. (Zie Mediagalerij ‘Codex Vaticanus met het einde van Markus’ en aantekening bij Jo 7:53.)