(c. 100–c. 165) Ook wel Justinus de Martelaar genoemd. Een Grieks filosoof en theoloog die in zijn geschriften het christendom verdedigde. Hij werd geboren in Flavia Neapolis (nu Nabloes). Justinus bekeerde zich rond 132 tot het christendom, mogelijk in Efeze, en werd in Rome als martelaar onthoofd.

De enige werken van Justinus die nog bestaan zijn de Apologieën en Dialoog met Trypho, een Jood. In zijn Apologieën probeerde Justinus de christenen te verdedigen tegen beschuldigingen dat ze vijandig tegenover de Romeinse staat stonden en dat ze atheïsten waren. Ook formuleerde hij zijn overtuigingen, waarin hij de Bijbel combineerde met de Griekse filosofie. Hij geloofde onder andere dat God geen eigennaam heeft. In zijn Dialoog betoogde hij dat Jezus de Messias was en dat de joodse leer achterhaald was.

Door het christendom te combineren met filosofie negeerde Justinus het geïnspireerde gebod om vast te houden aan wat geschreven staat (1Kor 4:6). Andere zogenoemde kerkvaders volgden zijn voorbeeld, waardoor de voorspelde geloofsafval versneld werd (Mt 13:38, 39; 2Pe 2:1). Maar omdat Justinus niet lang na de dood van de apostelen leefde, hebben zijn geschriften wel historische waarde. Er blijkt bijvoorbeeld uit dat hij de vastgestelde Joodse canon accepteerde en de apocriefe boeken afwees.