(c. 20-10 v.Chr.–c. 50 n.Chr.) Een Joodse schrijver en filosoof die in Alexandrië (Egypte) woonde. Hij werd vaak Philo van Alexandrië genoemd, maar stond ook bekend als Philo Judaeus vanwege zijn Joodse achtergrond.

Philo sprak Grieks, zoals veel Joden die in die tijd in Egypte woonden. Hij gebruikte de Griekse Septuaginta-vertaling van de Hebreeuwse Geschriften als basis voor zijn studie van de Bijbel. De manier waarop hij bepaalde Griekse woorden gebruikt die ook in de christelijke Griekse Geschriften staan, kan licht werpen op de betekenis ervan en kan daarom interessant zijn voor Bijbelstudenten. (Zie aantekening bij Mt 19:28.)

Philo geloofde dat het jodendom de enige ware religie was, en hij probeerde heidenen tot God te brengen door het jodendom aanvaardbaar voor hen te maken. Maar hij vermengde de Schrift met Griekse filosofieën, zoals die van Plato. Philo verdedigde het bestaan van God. Tegelijk beweerde hij dat God ‘geen onderscheiden eigenschappen bezit’ en ‘niet te bevatten is’, waardoor het onmogelijk is hem bij een persoonlijke naam te noemen.

De invloed van onder andere Philo’s geschriften leidde ertoe dat veel naamchristenen de on-Bijbelse leer van de onsterfelijkheid van de ziel aanvaardden. En wat Philo onderwees over de Logos (het Woord) droeg bij aan de ontwikkeling van de on-Bijbelse Drie-eenheidsleer.