Een woord dat letterlijk ‘vier letters’ betekent (afgeleid van het Griekse tetra-, dat ‘vier’ betekent, en gramma, ‘letter’). Het wordt gebruikt voor de vier Hebreeuwse medeklinkers יהוה (van rechts naar links geschreven) die Gods naam weergeven.

Het Tetragrammaton komt bijna 7000 keer in de Hebreeuwse Geschriften voor. Het kan in het Nederlands worden getranslitereerd als JHWH (of JHVH). Zoals alle geschreven woorden in het Oudhebreeuws had het Tetragrammaton geen klinkers, maar tijdens het lezen voegden de Joden in de oudheid de klinkers toe. Tegenwoordig weten we alleen niet welke klinkers er toen gebruikt werden. Velen zijn van mening dat de naam werd uitgesproken als Jahweh, maar anderen geven de voorkeur aan een uitspraak met drie lettergrepen. De vorm ‘Jehovah’ heeft een lange geschiedenis in verschillende talen, waaronder het Nederlands.

In het Hebreeuws komt Gods naam van een werkwoord dat ‘worden’ betekent. Volgens een aantal Bijbelgeleerden staat dit werkwoord in de causatieve vorm. Hoewel we niet dogmatisch kunnen zijn over de betekenis van Gods naam, is de definitie ‘Hij veroorzaakt te worden’ heel passend. Die definitie beschrijft Jehovah’s rol als de Schepper van alle dingen en de Vervuller van zijn voornemen. Hij liet niet alleen het universum en intelligente wezens tot bestaan komen, maar hij laat ook voortdurend zijn wil en doelen realiteit worden. (Zie voor meer informatie over de betekenis van Gods naam App. A4, ‘Gods naam in de Hebreeuwse Geschriften’.)