Vorm van een zelfstandig naamwoord waardoor een persoon of zaak als klein in zijn of haar soort wordt voorgesteld. Voorbeelden waarbij het Grieks deze vorm gebruikt zijn ‘visje’ en ‘bootje’ (Mt 15:34; Mr 3:9). De verkleinvorm kan behalve een letterlijke verkleining ook jeugdigheid, genegenheid, familiariteit en soms zelfs minachting uitdrukken.

In de Griekse Geschriften worden verkleinvormen vaak gebruikt als blijk van genegenheid en familiariteit. Zo beschreef Jezus zijn nederige volgelingen als ‘schaapjes’ (Jo 21:15-17) en noemde de apostel Johannes zijn geloofsgenoten ‘lieve kinderen’, letterlijk ‘kindertjes’ (1Jo 2:1, 12, 28; 3:7, 18; 4:4; 5:21).