In de Hebreeuwse Geschriften hield dit begrip verband met de slachtoffers die gebracht werden om mensen in staat te stellen tot God te naderen en hem te aanbidden. Voor verzoening met God werden onder de wet van Mozes met name op de jaarlijkse Verzoendag slachtoffers gebracht voor de zonden van individuele personen en van het hele volk. Die slachtoffers wezen vooruit naar het offer van Jezus, dat de zonden van de mensheid eens en voor altijd volledig verzoende en zo mensen de mogelijkheid gaf met Jehovah verzoend te worden (Le 5:10; 23:28; Kol 1:20; Heb 9:12).