1. Beschrijf de sfeer van het pinksterfeest.

 IN DE straten van Jeruzalem heerst een gezellige drukte. a Er stijgt rook op van het tempelaltaar terwijl de Levieten het hallel (Psalm 113-118) zingen, waarschijnlijk als beurtzang. Overal lopen bezoekers rond uit verafgelegen plaatsen als Elam, Mesopotamië, Kappadocië, Pontus, Egypte en Rome. b Wat is er aan de hand? Het is Pinksteren, ook wel ‘de dag van de eerste opbrengst’ genoemd (Num. 28:26). Dit jaarlijkse feest vindt plaats aan het eind van de gerstoogst en het begin van de tarweoogst. Het is een dag waarop iedereen vrolijk is.

2. Welke bijzondere gebeurtenissen vinden plaats met Pinksteren 33?

² Op deze ochtend in de lente van het jaar 33 gebeurt er rond negen uur iets waarover mensen zich nog eeuwenlang zullen verbazen. Plotseling komt er ‘uit de hemel een geluid dat klinkt als een sterke windvlaag’ (Hand. 2:2). Het harde geluid vult het huis waar ongeveer 120 discipelen van Jezus bijeengekomen zijn. Dan gebeurt er iets heel bijzonders. Er worden een soort vuurtongen c zichtbaar, en op elke discipel daalt er één neer. Vervolgens worden de discipelen ‘met heilige geest vervuld’ en ze beginnen in allerlei talen te spreken! Als ze naar buiten gaan, zijn de bezoekers die ze in de straten van Jeruzalem tegenkomen stomverbaasd dat ze met hen kunnen praten! Het is zelfs zo dat iedereen ‘de discipelen in zijn eigen taal hoort spreken’ (Hand. 2:1-6).

3. (a) Waarom kan Pinksteren 33 een mijlpaal in de geschiedenis van de ware aanbidding worden genoemd? (b) Wat had Petrus’ toespraak te maken met ‘de sleutels van het Koninkrijk’?

³ Dit aanmoedigende verslag beschrijft een mijlpaal in de ware aanbidding, namelijk de oprichting van een natie: het geestelijke Israël, de gezalfde christelijke gemeente (Gal. 6:16). Maar er gebeurde nog meer. Toen Petrus die dag de menigte toesprak, gebruikte hij de eerste van de drie  ‘sleutels van het Koninkrijk’ (Matth. 16:18, 19). Elk van die sleutels zou het voor een bepaalde groep mensen mogelijk maken een bijzonder voorrecht te krijgen. De eerste sleutel maakte het voor Joden en proselieten d mogelijk om het goede nieuws te aanvaarden en met Gods heilige geest te worden gezalfd. Daardoor zouden ze deel worden van het geestelijke Israël en de hoop krijgen om in het Messiaanse Koninkrijk als koning en priester te regeren (Openb. 5:9, 10). Later zouden Samaritanen dat voorrecht krijgen en daarna ook heidenen. Wat kunnen christenen in deze tijd leren van de bijzondere gebeurtenissen met Pinksteren 33?

4. Hoe zet de huidige christelijke gemeente het werk voort van de gemeente die in 33 werd gevormd?

⁴ De christelijke gemeente begon met ongeveer 120 discipelen die ‘allemaal op dezelfde plaats’, in een bovenkamer, bijeenwaren en met heilige geest werden gezalfd (Hand. 2:1). Tegen het eind van die dag bestond de gemeente uit duizenden gedoopte personen. En dat was nog maar het begin van de groei van een organisatie die zich nog steeds uitbreidt! De huidige christelijke gemeente, die bestaat uit mannen en vrouwen die God aanbidden, is het middel waardoor het ‘goede nieuws van het Koninkrijk op de hele bewoonde aarde wordt gepredikt als een getuigenis voor alle volken’ voordat er een eind komt aan dit tijdperk (Matth. 24:14).

5. Welk voordeel zou omgang met de christelijke gemeente hebben, zowel in de eerste eeuw als nu?

⁵ De gemeente zou ook een bron van geestelijke kracht zijn voor de  christenen — eerst voor de gezalfden en later ook voor de ‘andere schapen’ (Joh. 10:16). Paulus uitte in zijn brief aan de christenen in Rome zijn waardering voor de steun die geloofsgenoten elkaar binnen de gemeente geven: ‘Ik verlang ernaar jullie te zien om jullie te laten delen in een geestelijke gave zodat jullie sterk worden gemaakt, of liever, zodat we elkaar kunnen opbouwen door ons geloof, zowel dat van jullie als dat van mij’ (Rom. 1:11, 12).

6, 7. Hoe voert de christelijke gemeente in deze tijd Jezus’ opdracht uit om tot alle volken te prediken?

⁶ In deze tijd heeft de christelijke gemeente dezelfde doelen als de gemeente in de eerste eeuw. Jezus gaf zijn discipelen de opdracht een bijzonder werk te doen dat veel uitdagingen met zich zou brengen. Hij zei tegen ze: ‘Maak discipelen van mensen uit alle volken. Doop ze in de naam van de Vader en van de Zoon en van de heilige geest, en leer ze om zich te houden aan alles wat ik jullie heb opgedragen’ (Matth. 28:19, 20).

⁷ Jehovah gebruikt de christelijke gemeente van Jehovah’s Getuigen om dat werk in deze tijd uit te voeren. Hoewel het een uitdaging is om mensen te bereiken die verschillende talen spreken, produceren Jehovah’s Getuigen Bijbels materiaal in meer dan 1000 talen. Als jij geregeld de bijeenkomsten van de gemeente bezoekt en een aandeel hebt aan de prediking en het maken van discipelen, dan heb je een bijzonder voorrecht: je hoort bij de relatief kleine groep op aarde die in deze tijd grondig getuigenis geeft over Jehovah’s naam! Dat is iets wat veel vreugde geeft.

8. Welke hulp krijgen we via de christelijke gemeente?

⁸ Als hulp om in deze moeilijke tijd met vreugde te volharden, heeft Jehovah ons een wereldwijde broederschap gegeven. Paulus schreef aan de Hebreeuwse christenen: ‘Laten we op elkaar letten om elkaar aan te sporen liefde te tonen en het goede te doen. Sla onze bijeenkomsten niet over, zoals de gewoonte  van sommigen is, maar moedig elkaar aan, en dat des te meer naarmate je de dag dichterbij ziet komen’ (Hebr. 10:24, 25). De christelijke gemeente is een voorziening van Jehovah zodat je anderen kunt aanmoedigen en zelf ook aangemoedigd wordt. Blijf dicht bij je broeders en zusters. Houd er nooit mee op de vergaderingen te bezoeken!

9, 10. Wat hebben sommigen gedaan om personen te bereiken die een andere taal spreken?

⁹ Stel je eens voor wat een opschudding er met Pinksteren 33 geweest moet zijn onder zowel de Joden als de proselieten. De meesten van hen spraken waarschijnlijk een gemeenschappelijke taal, zoals Grieks of Hebreeuws. Maar nu ‘hoorden ze de discipelen in hun eigen taal spreken’ (Hand. 2:6). Het zal ze zeker hebben geraakt dat ze het goede nieuws in hun moedertaal hoorden. Natuurlijk gebeuren er nu geen wonderen waardoor christenen opeens een andere taal kunnen spreken. Maar velen stellen zich beschikbaar om de Koninkrijksboodschap te prediken tot mensen uit alle landen. Sommigen hebben een nieuwe taal geleerd en dienen in een anderstalige gemeente in de omgeving of zijn zelfs naar een ander land verhuisd. Vaak hebben ze gemerkt dat de mensen echt onder de indruk zijn van de moeite die ze doen.

¹⁰ Neem bijvoorbeeld Christine, die samen met zeven andere Getuigen een cursus Gujarati volgde. Toen ze erachter kwam dat een collega van haar Gujarati sprak, begroette ze de jonge vrouw in haar moedertaal. De vrouw was onder de indruk en wilde weten waarom Christine moeite deed om zo’n moeilijke taal als Gujarati te leren. De vrouw zei tegen haar:  ‘Je hebt vast iets belangrijks te vertellen.’ Christine kon een goed getuigenis geven.

11. Hoe kun je je erop voorbereiden om te prediken tot mensen die een andere taal spreken?

¹¹ Natuurlijk kan niet iedereen een andere taal leren. Maar je kunt je er wel op voorbereiden om te prediken tot mensen die een andere taal spreken. Je kunt bijvoorbeeld de JW Language^®-app gebruiken om een simpele begroeting te leren in een taal die in jouw omgeving veel gesproken wordt. Je kunt ook een paar zinnen in die taal leren om de interesse van mensen te wekken. Wijs ze op jw.org en laat ze eventueel zien hoeveel video’s en publicaties er in hun taal beschikbaar zijn. Door zulke hulpmiddelen in de dienst te gebruiken, zul je dezelfde vreugde ervaren als de broeders en zusters in de eerste eeuw toen mensen uit andere landen verbaasd waren omdat ze het goede nieuws ‘in hun eigen taal’ hoorden.

12. (a) Van welke profetie was het wonder met Pinksteren 33 een vervulling? (b) Waarom werd er in de eerste eeuw een vervulling van Joëls profetie verwacht?

¹² ‘Petrus stond op’ om de internationale groep mensen toe te spreken (Hand. 2:14). Hij legde uit dat God de discipelen door een wonder in verschillende talen liet spreken als vervulling van de profetie van Joël: ‘Ik zal mijn geest uitstorten op alle soorten mensen’ (Joël 2:28). Voordat Jezus naar de hemel opsteeg, had hij tegen zijn discipelen gezegd: ‘Ik zal de Vader een verzoek doen en hij zal jullie een andere helper geven.’ Jezus noemde die helper ‘de geest’ (Joh. 14:16, 17).

13, 14. Hoe probeerde Petrus het hart van mensen te bereiken, en hoe kun je hetzelfde doen?

¹³ Petrus’ slotwoorden tot de groep mensen waren heel rechtstreeks: ‘Laat het hele huis van Israël ervan overtuigd zijn dat God deze Jezus, die jullie aan een paal hebben gehangen, als Heer en als  Christus heeft aangesteld’ (Hand. 2:36). Natuurlijk waren de meesten van die groep er niet bij toen Jezus aan een martelpaal werd gehangen. Toch hadden ze als volk een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor die daad. Maar merk op dat Petrus zijn mede-Joden met respect toesprak en een beroep deed op hun hart. Zijn doel was om ze tot berouw te brengen en niet om ze te veroordelen. Namen de mensen aanstoot aan wat Petrus zei? Nee, ze waren ‘diep in hun hart geraakt’ en vroegen: ‘Wat moeten we doen?’ (Hand. 2:37) Waarschijnlijk heeft Petrus’ positieve benadering geholpen hun hart te bereiken, waardoor ze berouw kregen.

¹⁴ Wij allemaal kunnen Petrus navolgen in de manier waarop hij het hart probeerde te bereiken. In de prediking hoef je geen punt te maken van ieder on-Bijbels idee dat een huisbewoner heeft. Het is beter om in te gaan op punten van overeenkomst. Als je een gemeenschappelijke basis met de huisbewoner hebt gelegd, kun je daarna tactvol aan de hand van de Bijbel redeneren. Als je Bijbelse waarheden op zo’n positieve manier presenteert, is de kans groter dat oprechte mensen goed op de boodschap reageren.

15. (a) Waartoe spoorde Petrus de Joden aan, en hoe reageerden ze daarop? (b) Waarom konden duizenden die het goede nieuws met Pinksteren hoorden nog diezelfde dag gedoopt worden?

¹⁵ Op die bijzondere dag van Pinksteren 33 zei Petrus tegen Joden en proselieten die positief reageerden: ‘Heb berouw, en laat je dopen’ (Hand. 2:38). Het resultaat was dat zo’n 3000 van hen werden gedoopt, waarschijnlijk in bassins in of rond Jeruzalem. e Was dat een impulsieve beslissing? Is dit een precedent voor Bijbelstudenten en kinderen van christelijke ouders om zich snel te laten dopen,  nog voordat ze er klaar voor zijn? Nee. De Joden en proselieten die met Pinksteren 33 werden gedoopt, waren ijverige studenten van Gods Woord en maakten deel uit van een volk dat aan Jehovah was opgedragen. Ook waren ze al heel ijverig: sommigen hadden zelfs lang gereisd om bij dit jaarlijkse feest te kunnen zijn. Nu ze de belangrijke waarheden over Jezus’ rol in Gods voornemen hadden aanvaard, waren ze er klaar voor om God te dienen als gedoopte volgelingen van Christus.

16. Hoe toonden de christenen in de eerste eeuw zelfopoffering?

¹⁶ Het was duidelijk dat Jehovah die groep zegende. Het verslag zegt: ‘Alle mensen die gelovigen werden, waren bij elkaar en deelden alles wat ze hadden. Ze verkochten hun bezittingen, deelden de opbrengst uit en gaven iedereen wat hij nodig had’ (Hand. 2:44, 45). f Die liefdevolle, zelfopofferende houding is voor alle christenen een mooi voorbeeld.

17. Welke stappen moet iemand doen om gedoopt te kunnen worden?

¹⁷ Bij de christelijke opdracht en doop komen volgens de Bijbel een aantal stappen kijken. Iemand moet kennis in zich opnemen uit de Bijbel (Joh. 17:3). Hij moet geloof hebben en oprecht berouw tonen over zijn vroegere manier van leven (Hand. 3:19). Dan moet hij zich bekeren of omkeren en zich gaan bezighouden met goede daden die in overeenstemming zijn met Gods wil (Rom. 12:2; Ef. 4:23, 24). Na die stappen kan hij zich in gebed aan God opdragen en zich laten dopen (Matth. 16:24; 1 Petr. 3:21).

18. Welk voorrecht hebben gedoopte discipelen van Christus?

¹⁸ Ben jij een opgedragen, gedoopte discipel van Jezus Christus? Wees dan heel dankbaar voor het voorrecht dat je hebt gekregen. Net als de discipelen in de eerste eeuw die met heilige geest vervuld werden, kan Jehovah je gebruiken om grondig getuigenis te geven en zijn wil te doen!