MENSEN hebben duizenden jaren op de Messias gewacht. Om ons te helpen de tijd van zijn komst vast te stellen, geven Messiaanse profetieën ons een beeld van de toestanden die er dan in de samenleving zouden heersen.

Om de profetieën te vervullen, moet de Messias twee keer komen: de eerste keer om zonden te bedekken, de tweede keer om zijn vijanden te verslaan. David zegt dan ook: „De uitspraak van Jehovah tot mijn Heer [de Messias] luidt: ’Zit aan mijn rechterhand, totdat ik uw vijanden tot een voetbank voor uw voeten stel’” (Psalm 110:1).

In plaats van de tegenwoordigheid van de Messias toe te juichen, zouden de volken in het algemeen proberen zich tegen zijn Koninkrijk te verzetten. „Waarom zijn de natiën in tumult geweest en zijn ook de nationale groepen over iets ijdels blijven mompelen? De koningen der aarde stellen zich op en de hoogwaardigheidsbekleders zelf hebben zich als één blok aaneengesloten tegen Jehovah en tegen zijn gezalfde” (Psalm 2:1, 2).

„Er zal zich stellig een tijd van benauwdheid voordoen zoals er niet is teweeggebracht sedert er een natie is ontstaan tot op die tijd. En gedurende die tijd zal uw volk ontkomen, een ieder die geschreven wordt bevonden in het boek” (Daniël 12:1).

„Wanneer de goddelozen uitspruiten als de plantengroei en alle beoefenaars van wat schadelijk is bloeien, is het opdat zij voor eeuwig verdelgd worden” (Psalm 92:7 [92:8]).

Het is interessant dat het zogenoemde Nieuwe Testament, geschreven door Joden, ook benarde toestanden voorzegt die zich vlak voordat de Messias over de hele aarde zou gaan regeren, zouden voordoen. Sta eens stil bij de volgende beschrijvingen: