GOD schiep Adam en Eva om een gelukkig leven te hebben op aarde en zorg te dragen voor die prachtige plek (Genesis 2:15). Hij schonk hun een mate van de eigenschappen die hij zelf bezat. De eerste man en vrouw konden de hele planeet verkennen en van alles erop genieten. Hun nakomelingen zouden onder volmaakte omstandigheden geboren worden.

God gaf onze stamouders de gelegenheid om voor altijd in een paradijs te leven, waar ze er een eeuwigheid aan zouden kunnen besteden om hem en zijn werken beter te leren kennen (Psalm 115:16; Prediker 3:10, 11). Dezelfde mogelijkheid zouden Adam en Eva aan hun nakomelingen kunnen doorgeven.

Adam en Eva waren vrij om als een deel van Gods universele gezin van het leven te genieten, zolang ze de normen van hun Schepper op het gebied van goed en kwaad respecteerden. Hij vertelde hun hoe ze hun vrijheid het beste konden gebruiken en waarschuwde hen voor de gevolgen van ongehoorzaamheid: als ze zich aan Gods instructies hielden, zouden ze eeuwig in volmaaktheid leven; kozen ze ervoor hun eigen weg te gaan, dan zouden ze lijden en hun leven verliezen. Wanneer we vrijheid van keuze hebben, zijn we verantwoordelijk voor onze beslissingen en daden (Genesis 2:16, 17).

Eerst kwam Satan in opstand tegen God. Daarna besloten Adam en Eva zich bij Satan aan te sluiten, zodat ze tegen God zondigden, hun volmaaktheid verloren en begonnen te sterven (Genesis 5:5).

Nadat Adam en Eva gezondigd hadden, konden ze geen volmaaktheid en het vooruitzicht op eeuwig leven meer aan hun nakomelingen doorgeven. Zo brachten ze zonde en dood in de wereld. Gods oorspronkelijke voornemen ten spijt sterven we allemaal door de zonde. Maar wat is zonde?