„DE BIJBEL is gekristalliseerd uit de beschaving en de levenservaringen van de mensheid en is uniek”, zegt een tijdschrift dat wordt uitgegeven door de Chung Shang-​universiteit in Guangzhou (China). Immanuel Kant, een invloedrijke filosoof uit de achttiende eeuw, heeft naar verluidt gezegd: „Het bestaan van de bijbel, als een boek voor het volk, is het grootste goed dat de mensheid ooit heeft ervaren. Elke poging om dit boek te kleineren . . . is een misdrijf tegen de menselijkheid.” The Encyclopedia Americana zegt: „De invloed van de bijbel is geenszins beperkt tot joden en christenen. . . . Dit boek wordt thans bezien als een ethische en religieuze schat, en de onuitputtelijke leer ervan belooft nog waardevoller te worden naarmate de hoop op een wereldbeschaving toeneemt.”

² Zou u, ongeacht uw geloofsovertuiging, niet graag iets over zo’n boek willen weten? Tegen het einde van de twintigste eeuw was de bijbel geheel of gedeeltelijk in meer dan 2200 talen vertaald. De meeste mensen kunnen aan een bijbel komen in een taal die ze kunnen lezen en begrijpen. Sinds de uitvinding van het drukken met losse letters zijn er over de hele wereld naar schatting vier miljard exemplaren van de bijbel verspreid.

³ Als u een bijbel hebt, sla die dan eens open en bekijk de inhoudsopgave. U ziet de namen van boeken, te beginnen met Genesis en eindigend met Openbaring. De bijbel is feitelijk een bibliotheek van 66 boeken die door zo’n 40 verschillende mensen zijn geschreven. Het eerste deel, dat uit 39 boeken bestaat en door velen het Oude Testament wordt genoemd, kan beter als de Hebreeuwse Geschriften worden betiteld omdat het voornamelijk in het Hebreeuws is geschreven. Het tweede deel, dat uit 27 boeken bestaat en door velen het Nieuwe Testament wordt genoemd, kan  terecht als de christelijke Griekse Geschriften worden aangeduid, want het werd door christelijke schrijvers in het Grieks geschreven. Het duurde ruim 1600 jaar, van 1513 v.G.T. tot 98 G.T., voordat het schrijven van de bijbel voltooid was. De schrijvers hebben nooit een redactievergadering gehad, en sommige boeken zijn gelijktijdig geschreven op plaatsen die duizenden kilometers uit elkaar liggen. Toch heeft de bijbel één enkel thema en vormt hij één geheel; hij spreekt zichzelf niet tegen. Onwillekeurig vragen we ons af: ’Hoe konden meer dan 40 mensen die in een periode van 16 eeuwen leefden, met een boek voor de dag komen dat zo samenhangend is?’

⁴ Hoewel het schrijven van de bijbel ruim 1900 jaar geleden is voltooid, is de inhoud intrigerend voor hedendaagse mannen en vrouwen. Sla bijvoorbeeld uw bijbel eens open bij Job 26:7. Bedenk dat deze tekst in de vijftiende eeuw v.G.T. is geschreven. Er staat: „[God] spant het noorden uit over de lege ruimte, hangt de aarde op aan niets.” Ga dan eens naar Jesaja 40:22, en houd in gedachte dat het boek Jesaja in de achtste eeuw v.G.T. is geschreven. Dit vers luidt: „Er is er Een die woont boven het rond der aarde — waarvan de bewoners als sprinkhanen zijn — Degene die de hemelen uitspant net als een fijn gaas, die ze uitspreidt als een tent om in te wonen.” Waar denkt u aan als u deze twee beschrijvingen leest? Aan een bolvormig object dat in de ruimte „hangt”. U hebt dat waarschijnlijk wel eens gezien op foto’s die vanuit moderne ruimtevaartuigen waren verstuurd. U vraagt u wellicht af: ’Hoe konden mensen die zo lang geleden leefden, zulke wetenschappelijk nauwkeurige uitspraken doen?’

⁵ Laten we eens een andere vraag in verband met de bijbel bekijken. Is de bijbel historisch nauwkeurig? Sommigen denken dat de bijbel slechts een verzameling legenden zonder historische basis is. Neem bijvoorbeeld de bekende Israëlitische koning David. Tot voor kort was de bijbel de enige bron van informatie over zijn bestaan. Hoewel vooraanstaande historici hem als een authentieke figuur aanvaarden, trachten sommige sceptici hem van tafel te vegen als een door joodse propagandisten verzonnen legende. Wat tonen de feiten?

 ⁶ In 1993 werd er in de overblijfselen van de oude Israëlitische stad Dan een inscriptie gevonden die melding maakt van het „huis van David”. De inscriptie maakte deel uit van een verbrijzeld monument uit de negende eeuw v.G.T. ter herinnering aan een vijandelijke overwinning op de Israëlieten. Plotseling was er een oude vermelding van David buiten de bladzijden van de bijbel! Was dit belangrijk? Israel Finkelstein van de Universiteit van Tel Aviv zei over deze vondst: „Met de ontdekking van de Davidinscriptie stortte het nihilisme ten aanzien van de bijbel van de ene dag op de andere in.” Interessant is dat professor William F. Albright, een archeoloog die tientallen jaren opgravingen heeft gedaan in Palestina, eens heeft gezegd: „De ene ontdekking na de andere heeft de nauwkeurigheid van talloze details vastgesteld en meer erkenning verleend aan de waarde van de bijbel als geschiedkundige bron.” Weer zouden we ons kunnen afvragen: ’Hoe kan dit oude boek, in tegenstelling tot heldendichten en legenden, zo historisch nauwkeurig zijn?’ Maar er is meer.

⁷ De bijbel is ook een boek van profetieën (2 Petrus 1:20, 21). Bij het woord „profetie” denkt u misschien onmiddellijk aan onvervulde woorden van mensen die zichzelf tot profeet hebben uitgeroepen. Maar laat elke vooropgezette mening eens achterwege en sla uw bijbel open bij Daniël hoofdstuk 8. Hier beschrijft Daniël een visioen van een gevecht tussen een ram met twee horens en een harige bok met „een opvallende horen”. De bok wint, maar zijn grote horen werd gebroken. Er rijzen vier horens voor in de plaats op. Wat betekent het visioen? Daniëls verslag vervolgt: „De ram die gij gezien hebt, die de twee horens had, beduidt de koningen van Medië en Perzië. En de harige bok beduidt de koning van Griekenland; en wat de grote horen aangaat die tussen zijn ogen was, die beduidt de eerste koning. En dat die gebroken werd, zodat er vier waren die ten slotte in zijn plaats opstonden: er zijn vier koninkrijken uit zijn natie die zullen opstaan, maar niet met zijn kracht.” — Daniël 8:3-22.

⁸ Ging deze profetie in vervulling? Het schrijven van het boek Daniël werd omstreeks 536 v.G.T. voltooid. De Macedonische koning Alexander de Grote, die 180 jaar  later, in 356 v.G.T., werd geboren, veroverde het Perzische Rijk. Hij was „de grote horen” tussen de ogen van „de harige bok”. Volgens de joodse geschiedschrijver Josephus liet men Alexander, toen hij voorafgaande aan zijn verovering van Perzië Jeruzalem binnenging, het boek Daniël zien. Hij kwam tot de conclusie dat de woorden van Daniëls profetie die hem getoond werden, doelden op zijn eigen militaire campagne in verband met Perzië. Bovendien kunt u in leerboeken over wereldgeschiedenis lezen wat er na Alexanders dood in 323 v.G.T. met zijn rijk gebeurde. Vier generaals namen zijn rijk uiteindelijk over, en in 301 v.G.T. verdeelden de ’vier horens’ die voor „de grote horen” in de plaats oprezen, het rijk in vier stukken. Opnieuw hebben we alle reden om ons af te vragen: ’Hoe kon een boek zo levendig en nauwkeurig voorzeggen wat er zo’n 200 jaar later zou plaatsvinden?’

⁹ De bijbel zelf geeft het antwoord op bovenstaande vragen: „De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig” (2 Timotheüs 3:16). Het Griekse woord dat is vertaald met „door God geïnspireerd” betekent letterlijk „God-geademd”. God ’ademde’ de inlichtingen die wij nu in de bijbelboeken vinden, in de geest van zo’n veertig schrijvers. De enkele — wetenschappelijke, historische en profetische — voorbeelden die we hebben besproken, wijzen duidelijk op maar één conclusie. Dit unieke boek, de bijbel, is geen voortbrengsel van menselijke wijsheid maar is van goddelijke oorsprong. Toch staan velen in deze tijd sceptisch tegenover het bestaan van de Auteur ervan — God. Hoe staat het met u?