Jonge mensen vragen . . .

Vaders die weglopen — Kunnen zij echt weglopen voor hun verantwoordelijkheid?

„Toen ze zei: ’Ik ben zwanger van je’, was ik geschokt. Wie zou er voor de baby gaan zorgen? Ik was niet in staat voor een gezin te zorgen. Ik had zin om weg te lopen.” — Jim. *

VOLGENS een rapport van het Alan Guttmacher Institute „raken jaarlijks bijna 1 miljoen tienervrouwen . . . zwanger”. Wel „78% van de aan tieners geboren kinderen, is buitenechtelijk”.

Vroeger voelden mannen zich verplicht de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor de kinderen die zij hadden verwekt. Maar zoals het boek Teenage Fathers zegt, „rust er op buitenechtelijke zwangerschap niet langer de schande en vernedering die ze [ooit] met zich meebracht”. Onder jongeren in sommige gemeenschappen wordt het verwekken van een kind misschien zelfs wel als statussymbool beschouwd! Niettemin zijn er maar weinig jonge mannen die langetermijnverplichtingen aangaan ten opzichte van het kind dat zij hebben verwekt. Velen gaan er uiteindelijk vandoor. *

Maar kan een jonge man de consequenties van immoreel gedrag volledig ontlopen? Volgens de bijbel niet. Daarin wordt gewaarschuwd: „Wordt niet misleid: God laat niet met zich spotten. Want wat een mens zaait, dat zal hij ook oogsten” (Galaten 6:7). Zoals wij zullen zien, resulteert seksuele immoraliteit vaak in levenslange consequenties voor zowel meisjes als jongens. Jongeren kunnen zulke consequenties vermijden door acht te slaan op de duidelijke raad uit de bijbel om seksuele immoraliteit te vermijden.

Weglopen — Niet zo eenvoudig

Met de zorg voor een kind zijn enorme offers qua tijd, geld en persoonlijke vrijheid gemoeid. Het boek Young Unwed Fathers merkt op: „Sommige jonge mannen zijn er niet in geïnteresseerd ’voor iemand anders te zorgen’ als dat inhoudt dat zij minder geld voor zichzelf hebben.” Velen betalen echter een hoge prijs voor hun zelfzucht. De rechtbanken en wetgevers in veel landen bijvoorbeeld tonen steeds minder consideratie met mannen die in gebreke blijven hun kinderen te onderhouden. Als het vaderschap eenmaal legaal is vastgesteld, wordt er van jonge vaders geëist dat zij nog jarenlang betalen — en terecht. Veel jongeren worden gedwongen van school te gaan of slecht betaald werk te doen om hun verplichtingen na te komen.  Het boek School-Age Pregnancy and Parenthood zegt dat „hoe jonger een vader is ten tijde van het ouderschap, hoe minder schoolopleiding hij zal voltooien”. En als men in gebreke blijft ondersteuning te betalen, kunnen er enorme schulden ontstaan.

Uiteraard zijn niet alle jonge mannen gevoelloos ten opzichte van hun kroost. Velen beginnen met goede voornemens. Volgens één onderzoek bezocht 75 procent van de tienervaders hun kind in het ziekenhuis. Maar de meeste jonge vaders worden al gauw overweldigd door de verantwoordelijkheden van de zorg voor een kind.

Velen bemerken dat zij gewoon niet de bekwaamheid of ervaring hebben om aan geschikt werk te komen. Beschaamd vanwege hun onvermogen om financiële ondersteuning te geven, verdwijnen zij uiteindelijk uit beeld. Toch kan een jonge man nog jaren later door spijtgevoelens worden gekweld. Eén jonge vader geeft toe: „Soms vraag ik me af wat er van mijn zoon geworden is. . . . Ik zit ermee dat ik hem in de steek gelaten heb, maar nu ben ik hem kwijt. Misschien zal hij mij ooit eens zoeken.”

De schade die kinderen wordt berokkend

Vaders die weglopen, moeten misschien ook het hoofd bieden aan intense gevoelens van schaamte — de schaamte dat men zijn eigen kind schade heeft berokkend. Per slot van rekening heeft een kind, zoals de bijbel aangeeft, een moeder en een vader nodig (Exodus 20:12; Spreuken 1:8, 9). Wanneer een man zijn kind in de steek laat, stelt hij hem of haar bloot aan een hoop potentiële problemen. Een rapport van het Amerikaanse Ministerie van Volksgezondheid en Welzijnszorg zegt: „Jonge kinderen in gezinnen met een alleenstaande moeder scoren vaak lager in schooltests op het gebied van taalbeheersing en wiskunde. Halverwege hun kindertijd krijgen kinderen die door een alleenstaande ouder zijn grootgebracht, vaak lagere cijfers, vertonen meer gedragsproblemen en hebben vaker last van chronische gezondheidsproblemen en psychiatrische stoornissen. Onder adolescenten en jonge volwassenen wordt grootgebracht zijn in een gezin met een alleenstaande moeder in verband gebracht met verhoogde kansen op tienerzwangerschap, mislukking op school, gevangenzetting en met geen baan hebben en geen onderwijs volgen.”

Het tijdschrift Atlantic Monthly concludeert: „Volgens een groeiende hoeveelheid sociaal-wetenschappelijke bewijzen, doen kinderen in gezinnen die door echtscheiding en buitenechtelijke geboorte worden ontwricht, het in verscheidene aspecten qua welzijn minder goed dan kinderen in complete gezinnen. Kinderen uit eenoudergezinnen lopen zes keer meer kans arm te zijn. Zij lopen ook meer kans arm te blijven.”

Houd in gedachte dat de genoemde risico’s zijn gebaseerd op statistisch onderzoek van groepen en niet per se van toepassing zijn op afzonderlijke personen. Veel kinderen blijken zich tot fijne, evenwichtige volwassenen te ontwikkelen ondanks een minder bevoorrechte gezinsachtergrond. Dat neemt niet weg dat schuldgevoelens zwaar kunnen drukken op de geest van een jonge man die zijn kind in de steek heeft gelaten. „Ik ben bang dat ik zijn leven echt voorgoed heb verknald”, zegt één ongetrouwde vader. — Teenage Fathers.

De uitdaging van het geven van ondersteuning

Niet alle jonge vaders gaan ervandoor. Sommige jonge mannen voelen met recht een morele verplichting ten opzichte van hun kind en willen oprecht helpen bij de opvoeding. Maar vaak is dat veel gemakkelijker gezegd dan gedaan. Om te beginnen heeft een ongehuwde vader misschien weinig wettelijke rechten, waardoor het meisje en haar ouders bepalen hoeveel — of hoe weinig — contact hij met zijn kind kan hebben. „Het is een voortdurende touwtrekkerij om zeggenschap over het kind”, zegt de eerdergenoemde Jim. Zo kunnen er beslissingen worden genomen waar een jonge vader fel op tegen is, zoals adoptie — of zelfs abortus. * „Het is moeilijk voor me om hem zomaar weg te laten geven aan een vreemde,” klaagt een jonge vader, „maar ik denk dat ik geen andere keus heb.”

Sommige jonge mannen bieden aan met de moeder van hun kind te trouwen. * Toegegeven,  een huwelijk zou het meisje enige blamage kunnen besparen en ervoor kunnen zorgen dat het kind door twee ouders wordt grootgebracht. Het kan zelfs zijn dat het jonge paar ondanks hun wangedrag echt verliefd is. Maar het feit dat een jongen in staat is zich voort te planten wil nog niet zeggen dat hij in mentaal en emotioneel opzicht volwassen genoeg is om een echtgenoot en vader te zijn. Noch betekent het dat hij de bekwaamheid bezit om een vrouw en kind financieel te onderhouden. Onderzoeken tonen aan dat huwelijken die door een zwangerschap worden verhaast vaak van korte duur zijn. Zich overhaast in een huwelijk storten is dus niet altijd een verstandige oplossing.

Veel jonge mannen bieden aan hun kinderen financieel te ondersteunen. Zoals eerder besproken, vergt het echte vastberadenheid van een jonge vader om die ondersteuning op lange termijn vol te houden — misschien achttien jaar of langer! Maar constante hulp op dat gebied kan de moeder en het kind behoeden voor een leven van armoede.

Hoe staat het met het hebben van een echt aandeel aan de opvoeding van het kind? Ook dit kan een moeilijke uitdaging blijken te zijn. Soms vrezen de ouders van het paar misschien verdere seksuele omgang en proberen zij daarom het paar te weerhouden — of zelfs te verbieden — elkaar te ontmoeten. Het meisje kan zelf besluiten dat zij niet wil dat haar kind gehecht raakt aan een man die niet haar echtgenoot is. Als de vader regelmatig contact met zijn kind mag hebben, doen families er in ieder geval goed aan ervoor te zorgen dat de bezoeken goed gechaperonneerd worden om meer wangedrag te voorkomen.

Sommige ongehuwde vaders die een band met hun kind wilden opbouwen, hebben geleerd hoe zij enkele elementaire ouderlijke taken moesten verrichten, zoals hun kind in bad doen, eten geven of voorlezen. Een jonge man die waardering voor bijbelse maatstaven heeft gekregen, probeert misschien zelfs zijn kind enkele van de beginselen uit Gods Woord bij te brengen (Efeziërs 6:4). Maar hoewel enige liefdevolle aandacht van een vader ongetwijfeld beter is voor een kind dan helemaal geen aandacht, is het gewoon niet hetzelfde als een vader hebben die er elke dag is. En als de moeder van het kind ooit gaat trouwen, moet een jonge vader misschien hulpeloos toezien hoe een andere man de taak van het opvoeden van zijn kind overneemt.

Het is dan ook duidelijk dat het verwekken van een kind buiten een huwelijk tot veel verdriet leidt — voor zowel de ouders als het kind. Naast de praktische zaken bestaat het gevaar de gunst te verliezen van Jehovah God, die ongeoorloofde seks veroordeelt (1 Thessalonicenzen 4:3). Hoewel het misschien mogelijk is het beste te maken van een akelige situatie als een tienerzwangerschap, zal het duidelijk zijn dat de beste gedragslijn is helemaal niet in immoreel gedrag verwikkeld te raken. Eén jonge vader geeft toe: „Als je eenmaal vader bent van een buitenechtelijk kind, zal je leven nooit meer hetzelfde zijn.” Een jonge vader moet misschien inderdaad de rest van zijn leven de consequenties van zijn fout dragen (Galaten 6:8). De volgende raad uit de bijbel is opnieuw wijs gebleken: „Ontvliedt de hoererij.” — 1 Korinthiërs 6:18.

[Voetnoten]

[Illustratie op blz. 15]

Het is het beste om van meet af aan immoreel gedrag te vermijden