Jonge mensen vragen . . .

Hoe moet ik omgaan met seksuele intimidatie?

„Jongens fluiten en roepen naar je.” — Carla, Ierland.

„Meisjes bellen je om de haverklap op. Ze proberen je weerstand te breken.” — Jason, Verenigde Staten.

„Hij bleef maar aan m’n arm zitten en bleef proberen mijn hand vast te houden.” — Yukiko, Japan.

„Meisjes zeggen dubbelzinnige dingen tegen me.” — Alexander, Ierland.

„Eén jongen bleef vanuit de schoolbus allerlei dingen tegen me roepen. Hij wou niet echt met me uit. Hij treiterde me alleen maar.” — Rosilyn, Verenigde Staten.

EEN flirtende starende blik, een „compliment” met een seksuele ondertoon, een schuine mop, een openlijke seksuele aanraking — zo’n bejegening, wanneer die niet welkom is en wordt herhaald, komt vaak neer op wat seksuele intimidatie kan worden genoemd. Hoewel het moeilijk is om aan mondiale gegevens te komen, wijzen onderzoeken uit dat de meeste schoolgaande jongeren in de Verenigde Staten ermee te maken hebben gehad.

Maar wat is seksuele intimidatie? Het boek Coping With Sexual Harassment and Gender Bias van dr. Victoria Shaw geeft de volgende definitie: „Iemand op een seksuele manier lastigvallen . . . Dat kan fysiek zijn (zoals iemand op een seksuele manier aanraken), verbaal (zoals ongewenste commentaren geven over iemands uiterlijk) of non-verbaal.” Soms bestaat de intimidatie uit onfatsoenlijke voorstellen.

Veel van de intimidatie op school is waarschijnlijk afkomstig van je leeftijdgenoten. Maar in sommige gevallen zijn het volwassenen zoals leraren die zich aanstootgevend gedragen. Een artikel in het tijdschrift Redbook vermoedt dat het betrekkelijk kleine aantal leraren dat feitelijk voor seksuele delicten wordt veroordeeld „waarschijnlijk slechts het topje van de ijsberg weergeeft”.

Zelfs in bijbelse tijden waren vrouwen — en soms mannen — het slachtoffer van zo’n slechte behandeling (Genesis 39:7; Ruth 2:8, 9, 15). En de bijbel deed de volgende sombere voorspelling: „Wanneer de laatste dagen van deze wereld aanbreken, komen er zware tijden. De mensen zullen egoïstisch zijn en op geld belust, verwaand en hoogmoedig, anderen beledigen . . .; ze zullen . . . geen gevoel tonen en onverzoenlijk zijn, kwaadspreken, zichzelf niet beheersen en wreed en onmenselijk zijn tegenover anderen” (2 Timotheüs 3:1-3, Groot Nieuws Bijbel). Het is dus mogelijk en zelfs waarschijnlijk dat ook jij met seksuele intimidatie te maken zult krijgen.

 Gods zienswijze

Toegegeven, niet alle jongeren raken overstuur door seksueel agressief gedrag. Sommigen vinden het misschien grappig of voelen zich zelfs gevleid. Een verontrustend onderzoek in de Verenigde Staten toonde aan dat 75 procent van de slachtoffers van seksuele intimidatie toegaf dat zij ook zelf anderen hadden lastiggevallen. Sommige volwassenen maken het probleem misschien nog erger door de ernst van het seksueel agressieve gedrag te bagatelliseren en het weg te wuiven als slechts jeugdig geëxperimenteer. Maar hoe denkt God erover?

Gods Woord, de bijbel, veroordeelt duidelijk alle vormen van seksuele intimidatie. Ons wordt verteld dat wij ’geen inbreuk mogen maken op de rechten’ van anderen door seksuele grenzen te overschrijden (1 Thessalonicenzen 4:3-8). Jonge mannen wordt zelfs specifiek geboden „jongere vrouwen als zusters met alle eerbaarheid” te behandelen (1 Timotheüs 5:1, 2). Bovendien veroordeelt de bijbel „dubbelzinnige taal” (Efeziërs 5:3, 4, Willibrordvertaling). Je mag dus terecht kwaad zijn, van streek zijn, je verward en zelfs vernederd voelen wanneer je wordt geïntimideerd!

Wat moet ik zeggen?

Hoe moet je dan reageren als iemand je op die manier lastigvalt? Soms zorgt een zwakke of vage reactie ervoor dat de persoon die jou lastigvalt alleen maar hardnekkiger wordt. De bijbel vertelt ons dat toen de vrouw van Jozefs werkgever hem een oneerbaar voorstel deed, hij haar niet gewoon negeerde. In plaats daarvan weigerde hij resoluut op haar immorele avances in te gaan (Genesis 39:8, 9, 12). Vastberaden en rechtstreeks zijn, is tegenwoordig nog steeds de beste manier om intimidatie af te weren.

Het is waar dat de persoon die jou belaagt misschien niet de bedoeling heeft je te kwetsen. Wat overkomt als intimidatie is in feite misschien een onbeholpen poging om je aandacht te trekken. Denk daarom niet dat je zelf je toevlucht moet nemen tot onbeschoft gedrag om ongewenste toenaderingen af te kappen. Als je gewoon iets zegt als: ’Ik hou niet van dit soort taal’, of ’Hou alsjeblieft je handen thuis’, kan dat duidelijk maken hoe je erover denkt. Hoe je het ook formuleert, zwak je boodschap niet af. Laat je nee nee betekenen! De zeventienjarige Andrea zegt het zo: „Als ze je vriendelijke hints niet oppikken, moet je het ze duidelijker zeggen. Vaak draait het daar wel op uit.” Een resoluut ’Laat dat!’, werkt misschien ook.

 Als de situatie verslechtert, moet je niet proberen het in je eentje op te lossen. Probeer er met je ouders over te praten of met andere rijpe volwassenen. Ze hebben misschien een paar praktische suggesties om de situatie aan te pakken. Als laatste redmiddel vinden zij het misschien nodig de schoolleiding te waarschuwen. Hoe vervelend je dat ook zult vinden, het zou je kunnen beschermen tegen verdere ellende.

Intimidatie voorkomen

Het is uiteraard het beste om in de eerste plaats te voorkomen dat je het slachtoffer wordt. Wat zou hierbij kunnen helpen? Andrea adviseert: „Wek nooit de indruk dat je enigszins geïnteresseerd bent. Anderen horen dat weer en de druk blijft.” De manier waarop je je kleedt kan veel uitmaken. Mara van zeventien zegt: „Ik kleed me niet als een omaatje, maar ik vermijd wel kleren die de aandacht op mijn lichaam vestigen.” Het afwijzen van seksuele avances terwijl je tegelijkertijd uitdagende kleren draagt, kan een verwarrend signaal afgeven. De bijbel beveelt aan zich „met bescheidenheid en gezond verstand” te kleden. — 1 Timotheüs 2:9.

Je keuze van vrienden is ook van invloed op de manier waarop je wordt behandeld (Spreuken 13:20). Rosilyn merkt op: „Wanneer een paar meisjes in een groep de aandacht van jongens leuk vinden, nemen de jongens misschien aan dat alle meisjes in de groep er net zo over denken.” Carla is het daarmee eens: „Als je omgaat met mensen die bezwijken voor de opmerkingen of die genieten van de aandacht, zul je ook worden lastiggevallen.”

De bijbel heeft het over Dina, een jong meisje dat omging met meisjes uit Kanaän — waar de vrouwen berucht waren om hun losbandige gedrag. Dat leidde ertoe dat ze werd verkracht (Genesis 34:1, 2). Terecht zegt de bijbel: „Ziet er . . . nauwlettend op toe hoe gij wandelt, niet als onwijzen, maar als wijzen” (Efeziërs 5:15). Ja, ’nauwlettend toezien’ op de manier waarop je je kleedt, wat je zegt en met wie je omgaat kan er veel toe bijdragen je tegen seksuele intimidatie te beschermen.

Maar voor christelijke jongeren is een van de doeltreffendste manieren om zich te verweren tegen seksuele intimidatie gewoon aan anderen te laten weten wat je religieuze standpunt is. Timon, een jonge getuige van Jehovah, weet nog: „De kinderen wisten dat ik een Getuige was, dus daarmee was bijna alle intimidatie afgelopen.” Andrea merkt op: „Het maakt veel uit als je zegt dat je een Getuige bent. Ze zullen beseffen dat je in veel opzichten anders bent dan zij en dat je strikte morele maatstaven hebt.” — Mattheüs 5:15, 16.

Als je wordt lastiggevallen

Wat je ook probeert, onbeschofte, grove mensen kun je nooit helemaal ontlopen. Maar als je het slachtoffer bent van intimidatie is er geen reden om door schuldgevoelens overmand te worden — zo lang je je maar als christen hebt gedragen (1 Petrus 3:16, 17). Als de situatie je emotioneel van streek maakt, zoek dan steun door met je ouders of met andere volwassenen in de christelijke gemeente te praten. Rosilyn geeft toe dat het moeilijk is om je gevoel van eigenwaarde te houden wanneer je wordt lastiggevallen. „Alleen al het hebben van gezelschap, iemand met wie je kunt praten, is heel goed”, zegt ze. Bedenk ook dat ’Jehovah nabij allen is die hem aanroepen’. — Psalm 145:18, 19.

Een standpunt innemen tegen een slechte behandeling is niet makkelijk, maar het is de moeite waard. Kijk bijvoorbeeld eens naar het bijbelse verslag over een jonge vrouw uit Sunem. Hoewel ze niet echt werd lastiggevallen in de zin van wat we tegenwoordig algemeen onder het woord verstaan, vond ze de toenaderingspogingen die Salomo, de rijke en machtige koning van Juda, deed wel ongewenst. Omdat ze van een andere man hield, bood ze weerstand aan die avances. Daarom kon ze trots over zichzelf zeggen: „Ik ben een muur.” — Hooglied 8:4, 10.

Toon zelf ook dat je in moreel opzicht zo’n ruggengraat en vastbeslotenheid hebt. Wees een „muur” wanneer het op ongewenste toenaderingen aankomt. Maak aan iedereen in je omgeving duidelijk wat je christelijke standpunt is. Door dit te doen, kun je „onberispelijk en onschuldig” blijven en het vertrouwen hebben dat je God hebt behaagd. — Filippenzen 2:15. *

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 26]

Als je iedereen laat weten wat je christelijke geloofsovertuiging is, kan dat een bescherming zijn

[Illustratie op blz. 26]

Door niet met het verkeerde clubje op te trekken, kun je misschien intimidatie voorkomen