Jonge mensen vragen . . .

Moet ik het iemand vertellen dat ik me depressief voel?

„Wanneer ik me depressief voel, praat ik er in het begin liever niet over omdat mensen dan misschien denken dat ik een probleemkind ben. Maar later besef ik dat ik met iemand moet praten om wat hulp te krijgen.” — Alejandro, dertien jaar.

„Wanneer ik me depressief voel, ga ik niet naar mijn vrienden toe omdat die me volgens mij niet kunnen helpen. Ze zouden me alleen maar belachelijk maken.” — Arturo, dertien jaar.

BIJNA iedereen zit wel eens in een dip. * Maar omdat je jong en betrekkelijk onervaren bent, kun je je gemakkelijk overweldigd voelen door de druk van het leven. Eisen die ouders, vrienden en leraren stellen; de lichamelijke en emotionele veranderingen van de puberteit; of het gevoel dat je een mislukkeling bent vanwege de een of andere kleine tekortkoming — al die dingen kunnen maken dat je je triest en verdrietig voelt.

Als dat gebeurt, is het goed om iemand te hebben die je in vertrouwen kunt nemen. „Als ik met niemand over mijn problemen zou kunnen praten, denk ik dat ik gek zou worden”, zegt de zeventienjarige Beatriz. Jammer genoeg houden veel jongeren echter hun problemen voor zich — en vaak worden ze alsmaar wanhopiger. María de Jesús Mardomingo, hoogleraar aan de medische faculteit van Madrid, merkt op dat jongeren die zo ver komen dat ze proberen zelfmoord te plegen, vaak ontzettend eenzaam zijn. Veel jongeren die pogingen tot zelfdoding overleven, zeiden dat ze niet één volwassene hadden kunnen vinden met wie ze konden praten en die ze in vertrouwen konden nemen.

Hoe staat het met jou? Heb jij iemand om mee te praten als je je down voelt? Als dat niet zo is, bij wie zou je dan terechtkunnen?

Praat met je ouders

Alejandro, die aan het begin werd geciteerd, beschrijft wat hij doet wanneer hij zich depressief voelt: „Ik ga ermee naar m’n moeder omdat zij me vanaf m’n geboorte heeft geholpen en zij stelt me gerust. Ik praat ook met m’n vader omdat hij net zulke dingen heeft meegemaakt als ik nu meemaak. Als ik me niet happy voel en het tegen niemand zeg, voel ik me nog beroerder.” De elfjarige Rodolfo herinnert zich: „Soms werd ik door de onderwijzer gekleineerd en uitgescholden, dus voelde ik me erg verdrietig. Dan ging ik naar het toilet om daar te huilen. Later heb ik het aan mijn moeder verteld en zij  heeft me geholpen mijn probleem op te lossen. Als ik niet met haar had gepraat, had ik me veel verdrietiger gevoeld.”

Heb jij overwogen een openhartig gesprek met jouw ouders te hebben? Je hebt misschien het idee dat ze jouw problemen onmogelijk zouden kunnen begrijpen. Maar is dat echt het geval? Ze begrijpen misschien niet helemaal met wat voor druk jongeren in de wereld van vandaag allemaal te maken hebben, maar is het niet zo dat zij je waarschijnlijk beter kennen dan wie maar ook in de wereld? Alejandro zegt: „Soms is het voor m’n ouders niet makkelijk om met me mee te voelen en precies te begrijpen hoe ik me voel.” Niettemin geeft hij toe: „Ik weet dat ik bij ze terechtkan.” Vaak staan jongeren ervan te kijken als ze merken dat hun ouders hun problemen wel heel goed begrijpen! Omdat ze ouder zijn en meer ervaring hebben, kunnen ze vaak nuttige raad geven — en dat geldt vooral als ze ervaring hebben met het toepassen van bijbelse beginselen.

„Wanneer ik met m’n ouders praat, word ik aangemoedigd en dragen ze praktische oplossingen aan voor m’n problemen”, zegt Beatriz, die al eerder werd geciteerd. Het is daarom terecht dat de bijbel jongeren de volgende raad geeft: „Neem, o mijn zoon, het gebod van uw vader in acht, en verlaat de wet van uw moeder niet. Luister naar uw vader, die uw geboorte veroorzaakt heeft, en veracht uw moeder niet enkel omdat zij oud geworden is.” — Spreuken 6:20; 23:22.

Het is uiteraard moeilijk je ouders in vertrouwen te nemen als je geen goede band met hen hebt. Volgens dr. Catalina González Forteza liet een onderzoek onder leerlingen van middelbare scholen zien dat degenen die zeiden dat ze hadden geprobeerd zichzelf van het leven te beroven, een gebrek aan zelfrespect vertoonden en een slechte verhouding met hun ouders hadden. Daarentegen zijn jongeren die zulke suïcidale gedachten vermijden, over het algemeen „personen die een goede band met hun vader en moeder hebben”.

Wees daarom zo verstandig te werken aan een goede verhouding met je ouders. Maak er een gewoonte van regelmatig met hen te praten. Vertel hun wat er in je leven gebeurt. Stel vragen. Zulke ongedwongen gesprekken maken het misschien makkelijker om hen te benaderen wanneer je met een ernstig probleem zit.

Met een vriend praten

Maar zou het niet makkelijker zijn om met je problemen naar een leeftijdgenoot te gaan? Het is natuurlijk goed om vrienden te hebben die je kunt vertrouwen. Spreuken 18:24 zegt: „Er bestaat een vriend die aanhankelijker is dan een broeder.” Maar hoewel leeftijdgenoten met je mee kunnen leven en je steun kunnen geven, komen ze misschien niet altijd met de beste raad. Per slot van rekening hebben ze meestal niet meer levenservaring dan jij. Herinner je je Rehabeam nog? Hij was een koning in bijbelse tijden. In plaats dat hij de raad van ervaren, rijpe mannen aannam, luisterde hij naar zijn leeftijdgenoten. Hoe liep het af? Het werd een ramp! Rehabeam verloor zowel de steun van de meerderheid van zijn volk als de goedkeuring van God. — 1 Koningen 12:8-19.

Nog een probleem dat kan ontstaan wanneer je je leeftijdgenoten in vertrouwen neemt, is misschien de kwestie van vertrouwelijkheid. Arturo, die aan het begin werd geciteerd, merkt op: „De meeste jongens die ik ken, praten met hun vrienden wanneer ze zich down voelen. Maar later vertellen die alles door aan anderen en maken hen belachelijk.” De dertienjarige Gabriela maakte ook zoiets mee. Ze vertelt: „Op een dag kwam ik erachter dat m’n vriendin persoonlijke dingen van mij doorvertelde aan een vriendin van haar, dus nam ik haar niet meer in vertrouwen. Ik praat wel met mensen van mijn leeftijd, maar ik probeer ze geen dingen te vertellen die nadelig voor me zouden kunnen uitwerken als  ze worden doorverteld aan anderen.” Als je dus hulp zoekt, is het belangrijk dat je iemand vindt die ’het vertrouwelijke gesprek van een ander niet openbaart’ (Spreuken 25:9). Het ligt meer voor de hand dat dat een persoon is die ouder is dan jij.

Als het je dus om de een of andere reden niet lukt om thuis steun te krijgen, is het prima als je een vriend zoekt om in vertrouwen te nemen, maar zorg ervoor dat hij of zij iemand is die levenservaring en kennis van bijbelse beginselen heeft. In de plaatselijke gemeente van Jehovah’s Getuigen zijn ongetwijfeld personen die aan die beschrijving voldoen. De zestienjarige Liliana zegt: „Ik heb een paar van mijn christelijke zusters in vertrouwen genomen en dat is heel nuttig geweest. Omdat ze ouder zijn dan ik, geven ze wijze raad. Ze zijn mijn vriendinnen geworden.”

En als je geestelijke gezindheid er nu ook onder is gaan lijden? Misschien was je zo verdrietig dat je gebed of bijbellezen bent gaan verwaarlozen. In Jakobus 5:14, 15 geeft de bijbel de volgende raad: „Is iemand onder u ziek? Laat hij de oudere mannen van de gemeente bij zich roepen, en laten zij over hem bidden en hem in de naam van Jehovah met olie inwrijven. En het gebed des geloofs zal degene die zich niet wel voelt beter maken, en Jehovah zal hem oprichten.” In de plaatselijke gemeente van Jehovah’s Getuigen zijn oudere mannen die ervaring hebben met het helpen van mensen die ontmoedigd of in geestelijk opzicht ziek zijn. Voel je vrij met hen te praten. De bijbel zegt dat zulke mannen ’als een wijkplaats voor de wind en een schuilplaats voor de slagregen’ kunnen zijn. — Jesaja 32:2.

’Laat je smeekbeden bij God bekend worden’

Maar de beste bron van hulp is „de God van alle vertroosting” (2 Korinthiërs 1:3). Als je je verdrietig en gedeprimeerd voelt, volg dan de raad op uit Filippenzen 4:6, 7: „Weest over niets bezorgd, maar laat in alles door gebed en smeking te zamen met dankzegging uw smeekbeden bij God bekend worden; en de vrede van God, die alle gedachte te boven gaat, zal uw hart en uw geestelijke vermogens behoeden door bemiddeling van Christus Jezus.” Jehovah is altijd bereid naar je te luisteren (Psalm 46:1; 77:1). En soms is het gebed alles wat je nodig hebt om je geest te kalmeren.

Als je je af en toe verdrietig of depressief voelt, vergeet dan nooit dat veel andere jongeren diezelfde gevoelens hebben gehad. Meestal verdwijnen die gevoelens na verloop van tijd. Maar lijd ondertussen niet in je eentje. Laat iemand weten dat je het moeilijk hebt. Spreuken 12:25 zegt: „Angstige bezorgdheid in het hart van een man zal het neerbuigen, maar het goede woord verheugt het.” Hoe krijg je dat „goede woord” van aanmoediging? Door met iemand over je gevoelens te praten — iemand die de ervaring, kennis en goddelijke wijsheid heeft om je de troost en hulp te kunnen geven die je nodig hebt.

[Voetnoot]

[Inzet op blz. 14]

„Wanneer ik met m’n ouders praat, word ik aangemoedigd en dragen ze praktische oplossingen aan”

[Illustratie op blz. 15]

Godvrezende ouders zijn gewoonlijk beter in staat je raad te geven dan je leeftijdgenoten