Kent u de Xoloitzcuintli?

DOOR EEN ONTWAAKT!-MEDEWERKER IN MEXICO

DE EERSTE keer dat ik een Xoloitzcuintli * — afgekort Xolo, ook wel Mexicaanse naakthond genoemd — aanraakte, was ik verbaasd. Zijn zwarte, haarloze lijf voelde zo zacht en warm aan! Deze kampioen-showhond schreed als een vorst achter zijn eigenaar aan, waardoor we de kans kregen zijn tengere gestalte te bewonderen die gesierd werd door een wit „penseeltje” aan zijn staart — wat een contrast met zijn gladde zwarte lijf!

Voor de komst van de Spanjaarden waren honden in Meso-Amerika zeer in trek als huisdier. Sommige werden met hun eigenaar begraven, als ’metgezellen in het hiernamaals’. Xolo’s namen een speciale plaats in de gemeenschap in. Men geloofde dat ze geneeskrachtige waarde hadden. Lichamelijk contact met dit warme kameraadje leek personen te helpen die aan reumatiek leden. Uiteraard kon een Xolo ook je voeten warm houden gedurende een koude nacht!

Tegenwoordig vinden veel mensen de Xolo het ideale huisdier. De Xolo’s kunnen net als veel andere rassen worden getraind en zijn er in alle grootten — inclusief formaat schoothondje. Het beste van alles: geen haar betekent ook geen vlooien, en de Xolo is een ideale keus voor mensen die allergisch zijn voor hondenhaar. De verzorging van een Xolo is vrij eenvoudig. Om zijn huid zacht te houden moet die af en toe ingesmeerd worden met crème of olie. Miguel Ángel Moreno, een fokker, wijst op nog een voordeel van de Xolo: „Het duurt maar één minuut om hem te baden”, zegt hij, „en hij is in twee minuten weer droog.” Hoe zit het met de geneeskrachtige waarde van de Xolo? Zelfs in deze tijd zeggen sommigen dat ze verlichting van reumatische pijn hebben ervaren door een Xolo tegen het desbetreffende lichaamsdeel te houden. Maar Moreno is van mening dat de Xolo niet effectiever is dan een kruik. *

Nog niet zo lang geleden werd de Xolo tot de bedreigde soorten gerekend, maar er is veel gedaan om dit dier voor uitsterven te behoeden. Tegenwoordig kan de Xolo niet alleen in Mexico worden aangetroffen, maar ook in andere landen, zoals Peru en de Verenigde Staten. Dus zou u wel eens een Xoloitzcuintli willen zien? Als u deze unieke hond ooit tegenkomt, zult u dit niet gauw vergeten.

[Voetnoten]