De zienswijze van de bijbel

Moet het huwelijk een levenslange verbintenis zijn?

IS DAT geen overbodige vraag? Is het huwelijk niet, zoals een westerse huwelijksgelofte luidt, iets wat standhoudt „in voor- en tegenspoed” en „tot de dood ons scheidt”? Huwelijksgeloften verklaren gewoonlijk dat de bruid en de bruidegom een levenslange verbintenis aangaan. Maar veel mensen achten zich niet langer gebonden aan die plechtige beloften. Een alarmerend aantal echtparen gaat uit elkaar — sommige na een paar maanden, en andere na tientallen jaren. Waarom neemt de achting voor het huwelijk af? De bijbel geeft hierop het antwoord.

Laten we eens 2 Timotheüs 3:1-3 beschouwen en deze verzen vergelijken met wat we tegenwoordig in de wereld waarnemen. Gedeeltelijk staat er: ’In de laatste dagen zullen er kritieke tijden aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. Want de mensen zullen zichzelf liefhebben, het geld liefhebben, ondankbaar zijn, deloyaal, zonder natuurlijke genegenheid, niet ontvankelijk voor enige overeenkomst, zonder zelfbeheersing.’ Het is frappant hoe nauwkeurig die profetie is. Over de hele wereld heeft die houding huwelijksbanden beschadigd en verzwakt en de hoge echtscheidingscijfers zijn daarvan het bewijs.

Het is duidelijk dat veel mensen geen respect meer hebben voor het huwelijk. Met het oog hierop vragen we ons misschien af: Moet het huwelijk zo ernstig worden opgevat? Bestaat er zoiets als de heiligheid van het huwelijk? Hoe dienen christenen de huwelijkse staat te bezien? Welke hulp biedt de bijbel voor echtparen in deze tijd?

Is Gods zienswijze veranderd?

In het begin sprak God niet over huwelijksbanden als iets tijdelijks. In Genesis 2:21-24 staat dat de eerste man en vrouw door hem werden verenigd en er wordt geen melding gemaakt van een keuzemogelijkheid om te scheiden of uiteen te gaan. In plaats daarvan zegt vers 24: „Een man [zal] zijn vader en zijn moeder verlaten en hij moet zich hechten aan zijn vrouw en zij moeten één vlees worden.” Wat houdt die schriftplaats in?

Beschouw eens het menselijk lichaam, hoe de verschillende weefsels naadloos zijn samengeweven en hoe botten samenkomen in sterke, soepele gewrichten. Wat een eenheid! Wat een duurzaamheid! Maar wat een kwelling wanneer dit onvergelijkelijke organisme ernstig gewond raakt! De uitdrukking „één vlees” in Genesis 2:24 benadrukt dan ook de intimiteit en permanentie van de huwelijksverbintenis. Ook wordt hier impliciet gewaarschuwd voor de enorme pijn die ontstaat wanneer deze verbintenis wordt verbroken.

 Hoewel allerlei invloeden de afgelopen millennia de menselijke opvattingen hebben gevormd en hervormd, beziet God het huwelijk nog steeds als een verbintenis voor het leven. Ongeveer 2400 jaar geleden waren enkele joodse mannen ermee begonnen hun eerste vrouw te verlaten en een jongere vrouw te trouwen. God veroordeelde deze praktijk door via zijn profeet Maleachi te verklaren: „’Gijlieden moet u hoeden met betrekking tot uw geest, en jegens de vrouw van uw jeugd mag niemand trouweloos handelen. Want hij heeft echtscheiding gehaat’, heeft Jehovah, de God van Israël, gezegd.” — Maleachi 2:15, 16.

Meer dan vier eeuwen later werd Gods oorspronkelijke zienswijze ten aanzien van het huwelijk opnieuw bevestigd toen Jezus Genesis 2:24 citeerde en de opdracht gaf: „Wat God . . . onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen” (Mattheüs 19:5, 6). Jaren later onderwees de apostel Paulus dat „een vrouw niet van haar man dient weg te gaan” en dat „een man . . . zijn vrouw niet [dient] te verlaten” (1 Korinthiërs 7:10, 11). Die schriftplaatsen geven nauwkeurig weer wat Gods zienswijze is met betrekking tot het huwelijk.

Zijn er omstandigheden waarin de bijbel ooit het beëindigen van een huwelijk toestaat? Ja, een huwelijk eindigt wanneer een huwelijkspartner sterft (1 Korinthiërs 7:39). Ook overspel kan een huwelijk ontbinden als de onschuldige partner hiertoe besluit (Mattheüs 19:9). In andere omstandigheden moedigt de bijbel echtparen aan om bij elkaar te blijven.

Hoe men een duurzaam huwelijk kan hebben

God wil dat een huwelijk standhoudt, niet als een overlevingstocht, maar als een voorspoedige reis. Hij wil dat een man en vrouw hun problemen oplossen en intens van elkaars gezelschap genieten. Zijn Woord verschaft richtlijnen voor een gelukkig en duurzaam huwelijk. Beschouw eens de volgende schriftplaatsen.

Efeziërs 4:26: „Laat de zon niet ondergaan terwijl gij in een geërgerde stemming verkeert.” * Eén gelukkig getrouwde man vindt dat die schriftplaats hem en zijn vrouw helpt om onenigheden vlot op te lossen. „Als je na een onenigheid niet kunt slapen, klopt er iets niet. Je kunt niet toelaten dat het probleem voortduurt”, zegt hij. Soms hebben hij en zijn vrouw tot diep in de nacht problemen doorgepraat. Maar het werkt. Hij voegt eraan toe: „Het toepassen van bijbelse beginselen levert prachtige resultaten op.” Door dat te doen, hebben deze man en zijn vrouw al 42 jaar een gelukkig huwelijk.

Kolossenzen 3:13: „Blijft elkaar verdragen en elkaar vrijelijk vergeven.” Een echtgenoot legt uit hoe hij en zijn vrouw dit in praktijk hebben gebracht: „Huwelijkspartners kunnen elkaar irriteren zonder per se iets verkeerd te doen, want iedereen heeft zwakke punten en gewoonten waar anderen zich aan storen. We verdragen elkaar door niet toe te laten dat die dingen tussen ons komen.” Die mening heeft dit echtpaar in de 54 jaar dat ze nu getrouwd zijn ongetwijfeld geholpen!

Het toepassen van dergelijke schriftuurlijke beginselen verstevigt de band die man en vrouw verbindt. Zo kan hun huwelijk een vreugdevolle en voldoening schenkende verbintenis voor het leven zijn.

[Voetnoot]