Families herenigd in Korea — Een nieuw begin?

DOOR EEN ONTWAAKT!-MEDEWERKER IN ZUID-KOREA

WAT er stond te gebeuren, was opzienbarend. Er kwamen meer dan 1300 binnenlandse verslaggevers en ruim 400 buitenlandse journalisten op af. De gebeurtenis was stellig aangrijpend: een hereniging van families uit Noord- en Zuid-Korea — familieleden die zo’n vijftig jaar van elkaar gescheiden waren geweest.

Veel Koreanen hadden een halve eeuw geen contact — per brief, fax of telefoon — met hun familieleden gehad. Door de gedemilitariseerde zone die het land verdeelt, bleven familieleden van elkaar gescheiden. Wat heeft de herenigingen mogelijk gemaakt? *

Een belangrijke hereniging

Op 15 augustus 2000 landde er op Kimpo, de internationale luchthaven van Zuid-Korea, een vliegtuig met daarop de vlag van Noord-Korea (Democratische Volksrepubliek Korea). In het vliegtuig zaten passagiers uit het noorden die via het Internationale Rode Kruis bewijzen hadden gekregen dat enkele van hun familieleden in het zuiden nog in leven waren. Datzelfde vliegtuig haalde vervolgens honderd Koreanen uit het zuiden op en vloog naar het noorden, zodat ze hun familieleden konden ontmoeten. Stel u voor dat u een broer, een zus, een moeder, een vader, een zoon of dochter, of een huwelijkspartner hebt die u ruim vijftig jaar niet hebt gezien! Velen die voor deze hereniging kwamen, waren achter in de zestig en zeventig en hadden hun familieleden sinds hun tienerjaren niet meer gezien!

De regelingen lieten slechts een bezoek van vier dagen en drie nachten toe, waarna allen naar hun eigen land zouden moeten terugkeren. Dat is ongetwijfeld de reden waarom veel herenigde familieleden bijna non-stop met elkaar praatten! Vanwege de kans op trauma’s en shock waren er  artsen, verpleegkundigen en ambulances paraat. Het wekt geen verbazing dat die moesten worden ingezet.

Bij de herenigingen was slechts een zeer klein deel van het totale aantal van gescheiden gezinnen betrokken. Enkelen schatten dat er 690.000 personen van boven de zestig jaar zijn en 260.000 van boven de zeventig die nog steeds gescheiden zijn van hun dierbare familieleden. Maar van de 76.000 personen uit Zuid-Korea die aan bepaalde criteria voldeden en een aanvraag indienden om hun familieleden in het noorden te bezoeken, werden er slechts 100 voor deze hereniging geselecteerd.

Onder hen bevond zich de 82-jarige Yang Jin-yeul. Hij kreeg via het Rode Kruis het bericht dat Yang Won-yeul, zijn 70-jarige broer in het noorden, naar familieleden in het zuiden op zoek was. Yang Jin-yeuls jongere broer studeerde in 1950 aan de universiteit in Seoel toen hij tijdens de Koreaanse Oorlog verdween. Sinds die tijd had niemand meer iets van hem gehoord. De twee broers en ook hun twee zussen werden herenigd na vijftig jaar van elkaar gescheiden te zijn geweest!

Lee Pok-yon, 73 jaar, werd herenigd met zijn 70-jarige vrouw en twee zoons. De laatste keer dat hij zijn gezin had gezien, was toen zijn zoons nog maar twee en vijf jaar waren. Tijdens de oorlog was hij op een dag van huis gegaan met de mededeling dat hij een fiets ging kopen. Hij verdween en sindsdien werd er niets meer van hem vernomen. Bij hun emotionele hereniging kon zijn vrouw, die nu verlamd is en diabetes heeft, de vraag stellen die haar tientallen jaren had beziggehouden: waarom had hij er zo lang over gedaan om die fiets te kopen?

Lee Chong-pil, 69 jaar, zat op de middelbare school toen hij in 1950 van zijn familie werd gescheiden en als vermist werd opgegeven. Hij werd herenigd met zijn 99-jarige moeder, Cho Won-ho, en zijn twee broers en twee zussen in het zuiden. Helaas was zijn bejaarde moeder niet meer in staat hem te herkennen.

Dit zijn slechts enkele van de vele ontroerende herenigingen die plaatsvonden. De gebeurtenis werd live uitgezonden op verscheidene lokale en buitenlandse tv-zenders. Kijkers die deze herenigingen gadesloegen, werden ook tot tranen van vreugde bewogen! Velen vroegen zich af of er nog meer herenigingen zouden volgen. In ieder geval waren de herenigingen snel afgelopen, waarbij dit afscheid bijna net zo pijnlijk bleek te zijn als de oorspronkelijke scheiding. Geliefden wisten niet of en wanneer ze elkaar ooit weer zouden zien.

Een halve eeuw van scheiding — Bijna ten einde?

Op 15 augustus 1945 wierp Korea na 36 jaar het juk van Japanse koloniale overheersing van zich af. Korea zou echter al gauw worden verdeeld door de toenmalige politiek. Door de Japanners van het Koreaanse schiereiland te verdrijven, kregen de Amerikaanse strijdkrachten de macht over het gebied ten zuiden van de 38ste breedtegraad en de sovjetstrijdkrachten beheersten het gebied ten noorden ervan. De oorlog die al gauw uitbrak bracht geen oplossing voor de kwestie. Nu waren er twee regeringen in Korea. Vanaf 1945 en gedurende de hele Koreaanse Oorlog werden duizenden familieleden van elkaar gescheiden. In 1953 kwam er ten slotte een eind aan de oorlog, maar een met landmijnen bezaaide gedemilitariseerde zone hield het land in tweeën verdeeld.

 Tientallen jaren lang waren er nauwelijks tekenen van verzoening. Maar op 13 juni 2000 landde een vliegtuig met aan boord Kim Dae-jung, de president van Zuid-Korea, op de luchthaven Sunan van P’yongyang. Het staatshoofd van de Democratische Volksrepubliek Korea, Kim Jong-il, stond op de landingsbaan om hem te begroeten. Er leek een plotselinge en onverwachte deur van hoop open te gaan. Die twee leiders hadden elkaar nog nooit ontmoet. Maar bij deze gelegenheid gedroegen ze zich alsof ze broers waren die elkaar in tijden niet hadden gezien. Vervolgens vond er een driedaagse topconferentie plaats waarbij de twee leiders beloofden moeite te zullen doen een einde te maken aan een halve eeuw van vijandigheid en te zullen werken aan verzoening. De hereniging van familieleden die van elkaar waren gescheiden behoorde tot de eerste resultaten van die topontmoeting. Al gauw waren er nog meer initiatieven in de maak.

De twee leiders bereikten ook een akkoord over het opnieuw verbinden van de spoorlijn tussen het noorden en het zuiden. Voor september 2001 moet er in het zuidelijk deel van Korea twaalf kilometer en in het noordelijk deel acht kilometer rails zijn hersteld. Die spoorlijn zal de demarcatielijn kruisen en daarbij de twee delen van Korea weer met elkaar verbinden. En wanneer de spoorlijn ten slotte wordt aangesloten op de Transchinese Spoorweg zal die van het Koreaanse schiereiland via China naar Europa lopen. Het zal echt, om met de woorden van president Kim Dae-jung te spreken, „een nieuwe stalen zijderoute” zijn. Een andere spoorlijn zal uiteindelijk in het midden de demarcatielijn passeren en worden verbonden met de Russische Transsiberische Spoorweg.

Of deze initiatieven werkelijk een nieuw begin inluiden, valt nog te bezien. Ondertussen zijn de pogingen om families te herenigen prijzenswaardig. Niettemin is het duidelijk dat de mensheid een wereldregering door Gods koninkrijk nodig heeft (Mattheüs 6:9, 10). Reeds in 1912 begonnen Jehovah’s Getuigen met het organiseren van de verbreiding van deze boodschap van hoop in de Oriënt. Velen in het noordelijke deel van het Koreaanse schiereiland kregen de boodschap te horen en een aantal aanvaardden die. Velen van hen werden echter tijdens de Japanse overheersing gevangengezet wegens hun weigering deel te nemen aan de oorlog.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog en hun vrijlating uit de gevangenis begonnen deze christenen, Jehovah’s Getuigen, bijeen te komen. De meesten van hen gingen naar het zuiden waar ze vrijheid van aanbidding konden genieten. In juni 1949 werd in Seoel de eerste gemeente gevormd en thans is die uitgegroeid tot een grote organisatie van meer dan 87.000 actieve Getuigen in Zuid-Korea. Onder hen zijn duizenden die ook van hun familieleden in het noorden zijn gescheiden.

Misschien zullen de gebeurtenissen zich zo ontwikkelen dat de hereniging van alle van elkaar gescheiden families in Korea mogelijk zal worden. En wat nog belangrijker is, een einde aan deze scheiding biedt de 22 miljoen inwoners van Noord-Korea misschien eindelijk de mogelijkheid de boodschap van de bijbel te horen.

[Voetnoot]

[Illustraties op blz. 13]

Een echtgenoot en echtgenote (boven) en een moeder en zoon (onder) worden herenigd

[Illustratie op blz. 14]

Een man buigt als een daad van voorouderverering voor een portret van zijn vader, die overleed voordat ze konden worden herenigd

[Illustratie op blz. 15]

Yang Jin-yeul (uiterst links) wordt herenigd met zijn broer (midden) uit het noorden

[Illustratieverantwoording op blz. 13]

Pictures on pages 13-15: The Korea Press Photojournalists Association