Van onze lezers

Troost voor de zieken Bedankt voor de serie „Troost voor de zieken” (22 januari 2001). Vier jaar geleden heb ik een ongeluk gehad. Vaak dacht ik dat het beter was geweest als ik het niet had overleefd. Ik ben veel van mijn geheugen kwijt en daardoor heb ik het vaak moeilijk. Ik vond het aanmoedigend om deze serie te lezen.

T. M., Japan

Vanaf mijn vijftiende lijd ik aan pijnlijke reumatoïde artritis. De informatie deed me beseffen dat ik moet leren meer vertrouwen te stellen in Jehovah, die ’een vesting is op de dag der benauwdheid’. — Nahum 1:7.

Y. F. R., Colombia

Ik ben fulltimeprediker. Kort nadat ik naar een nieuw gebied was verhuisd om daar te dienen, kreeg ik te horen dat ik diabetes heb. Jullie beschrijving van de maalstroom van emoties waarin iemand terechtkomt die een chronische ziekte heeft, was geweldig! De artikelen hebben me geholpen mijn eigen situatie weer wat evenwichtiger te bezien en een paar veranderingen in mijn leven aan te brengen.

L. A., Italië

We zijn niet ziek, maar de beginselen in het artikel hebben ons erg geholpen met een probleem waarmee we kampen. Zoals zo vaak het geval is, was het tijdschrift een antwoord op een specifiek gebed.

R. P. en L. P., Sri Lanka

Een paar weken geleden kreeg ik te horen dat ik een kwaadaardige tumor in mijn lever heb. U kunt u voorstellen wat dat voor uitwerking op me had, omdat ik tot die tijd gezond was geweest. Vandaag kreeg ik de uitgave van 22 januari in handen en ik heb de artikelen in één adem uitgelezen. Ze beschreven al mijn twijfels, gedachten en emoties maar bevorderden tegelijkertijd ook een positieve kijk.

J. E., Spanje

Waar gebeurde ervaring Ik schrijf over de ontroerende ervaring van Bill en Rose Meiners, „Tegenslagen opvangen door doeleinden te stellen” (22 januari 2001). Het is aanmoedigend te zien dat ze al meer dan een halve eeuw volharding tonen. Zulke levensgeschiedenissen raken ons diep in ons hart. Ik wil Bill en Rose graag laten weten dat ik speciaal voor hen bid.

V. G., Italië

Voor degenen onder ons die gezond zijn, was dit verhaal van een man die meer dan vijftig jaar met zijn ziekte kampt ongelooflijk aanmoedigend. Het heeft me doen inzien dat ik, als gezonde vrouw, zuinig op mijn gezondheid moet zijn en mijn leven goed moet gebruiken.

P. V., Tsjechië

Mijn moeder is al bijna twintig jaar ziek. Op dit moment is ze wanhopig en vraagt ze zich af waarom ze niet op zijn minst een beetje verbetering kan bespeuren. Ik heb haar het artikel voorgelezen, maar ik heb er zelf ook wat aan gehad. Ik begrijp nu waarom ze bijna altijd gedeprimeerd is.

G. O. A., Nigeria

Bill en Rose, en nog veel anderen die met een ernstige ziekte moeten leven, zijn erg dapper! Ik denk dat wij die het zoveel makkelijker hebben, van hun voorbeeld kunnen leren. Bill en Rose, blijf zo sterk! Jullie zijn een voorbeeld voor ons!

I. S., Duitsland

Tienerdating Ik ben vijftien en vond het artikel „Jonge mensen vragen . . . Stel dat mijn ouders me te jong vinden voor afspraakjes, wat dan?” (22 januari 2001) heel goed. Kinderen op school vragen me of ik lesbisch ben omdat ik niet met jongens uitga. Tot nu toe heb ik gezegd dat ik van mijn ouders niet mag daten, maar ik heb hun altijd een beter antwoord willen geven. Nu ik dit artikel heb gelezen, weet ik wat ik op hun vragen moet antwoorden. Enorm bedankt dat jullie aan ons tieners denken.

C. G., Verenigde Staten