Van onze lezers

Geschiedenis Ik schrijf u over de artikelen uit de serie „Welke lering trekken we uit de geschiedenis?” (8 maart 2001) Die behoorden tot de schitterendste artikelen die ik ooit heb gelezen. Ik kon het tijdschrift niet wegleggen totdat ik alles had gelezen. Ik sta constant versteld van de research die er voor uw tijdschrift wordt gedaan en de voortdurende hoeveelheid en kwaliteit van de geboden informatie.

M. C., Verenigde Staten

Invaliderende ziekte Heel erg bedankt voor het artikel „Mijn strijd met een invaliderende ziekte” (8 maart 2001). Mijn leven met interstitiële cystitis (IC) begon toen ik achttien was. Ik heb altijd hinder ondervonden van de beperkingen die mijn ziekte me oplegt. Ik heb weleens het gevoel gehad dat ik niet genoeg volharding toonde en ik heb geworsteld met gevoelens van waardeloosheid. Na het lezen van dit artikel kwamen er emoties naar boven die ik jarenlang had opgekropt. Te lezen dat Tanya Salay ook door IC werd beperkt, heeft me geholpen dingen in een beter perspectief te zien.

B. Y., Verenigde Staten

Wanneer ik dit soort artikelen lees, raken mijn eigen problemen op de achtergrond. Ik wil Tanya Salay laten weten dat ik erg trots op haar en blij ben dat ze zichzelf niet van het leven heeft beroofd maar op Jehovah heeft vertrouwd. Haar man verdient ook een pluim voor zijn steun.

I. W., Verenigde Staten

Heel hartelijk bedankt voor dit soort artikelen. Ook als we zelf niet aan dit soort kwalen lijden, helpen die artikelen ons meer begrip te hebben voor degenen die er wel mee kampen.

C. L., Verenigde Staten

Onbeantwoorde liefde Toen ik het artikel „Jonge mensen vragen . . . Hoe maak ik duidelijk dat ik geen verkering met hem wil?” (22 maart 2001) las, vóélde ik gewoon de pijn van mijn eigen ervaring. Ik negeerde mijn gevoelens en ons huwelijk was een ramp. Zoals het artikel zei, is „medelijden . . . een slecht fundament om een huwelijk op te bouwen”.

A. M., Verenigde Staten

Een jonge man vroeg of ik met hem uit wilde, maar omdat onze doeleinden verschillend waren, zei ik nee. Ondanks dat verklaarde hij me opnieuw zijn gevoelens. Ik was erg van streek, bang dat als ik hem zou afwijzen, ik alleen zou zijn. Maar toen ik dit artikel las, werd ik rustiger. Ik wist dat ik een juiste beslissing had genomen.

S. N., Japan

Drie dagen voordat ik dit artikel ontving, zei een jonge man tegen mij: „Ik zou je beter willen leren kennen.” Ik voelde me verdeeld. Ik voelde me tot hem aangetrokken maar wist dat ik te jong was voor verkering. Na het lezen van dit artikel en het herlezen van het artikel „Jonge mensen vragen . . . Stel dat mijn ouders me te jong vinden voor afspraakjes, wat dan?” (22 januari 2001), weet ik wat ik moet doen.

R. S., Verenigde Staten

Ik dacht dat ik de juiste beslissing nam toen we ons verloofden. Mijn ouders en rijpe christelijke vrienden zeiden tegen me dat ik er waarschijnlijk niet goed aan deed, maar ik schonk geen aandacht aan hen. Na ruim een maand heb ik de verloving verbroken. Had ik maar de moed gehad om nee te zeggen voordat de dingen zo serieus werden, dan had ik mezelf en mijn ex-verloofde een hoop leed kunnen besparen.

V. T., Italië

Vaatstelsel Ik ben onlangs geopereerd aan mijn lymfvatenstelsel en had last van oedeem. Toen ik het artikel „De wonderen van het vaatstelsel” (22 maart 2001) las, voelde ik me gerustgesteld. Op de laatste bladzijde van het artikel trof ik een uitleg aan over de oorzaak van zo’n zwelling.

M. R., Italië