De Anglicaanse Kerk — Een verdeeld huis
De Anglicaanse Kerk — Een verdeeld huis
DOOR EEN ONTWAAKT!-MEDEWERKER IN GROOT-BRITTANNIË
DE DERTIENDE LAMBETH-CONFERENTIE van de Anglicaanse Kerk werd in 1998 gehouden in de nabijheid van de 900 jaar oude kathedraal van Canterbury. In zijn rede tot de conferentie maakte bisschop William E. Swing de volgende veelzeggende opmerking: „Religie moet ophouden het probleem te vormen en moet de oplossing gaan aandragen. Er komt nooit vrede tussen volken tenzij er vrede is onder religies.”
De verdeeldheid die er bestaat onder religies is opvallend, evenals de verdeeldheid onder parochianen en geestelijken van dezelfde religie. Eén bisschop weigerde aanwezig te zijn op de conferentie — die sinds 1948 elke tien jaar is gehouden — omdat deze werd bijgewoond door vrouwelijke bisschoppen. Enkele van de aanwezigen waren ertegen om met deze vrouwen aan een bijbeldiscussie deel te nemen.
Terwijl de kwestie van het wijden van vrouwen de voortgang van de conferentie van 1988 had overheerst, was in 1998 homoseksualiteit het voornaamste onderwerp van discussie. Uiteindelijk verklaarden de bisschoppen dat homoseksualiteit „tegen de Schrift” is. Hoe kwamen ze tot deze beslissing?
Eén factor kan zijn geweest dat de anglicanen graag de banden met de Rooms-Katholieke Kerk wilden verstevigen. En ze realiseerden zich dat hun kerk niet kon verwachten een dialoog tussen de twee organisaties in stand te houden als ze „een pro-homogeestelijken-lijn” bleef volgen. Nog een onderliggende reden voor de beslissing kan de angst voor de islam zijn geweest. Een resolutie aannemen waarmee homoseksuele priesters worden getolereerd, zou zoals Afrikaanse bisschoppen het formuleerden, in islamitische landen „evangelische zelfmoord” zijn geweest.
Over een andere tweedracht zaaiende kwestie op de conferentie berichtte The Sunday Telegraph: „Voor missionarissen in delen van Afrika is het belangrijke vraagstuk polygamie.” Stilstaand bij het dilemma waarmee anglicanen in Afrika te maken hebben, merkte één bisschop op: „Als iemand een enorme bijdrage aan de Kerk schenkt maar meer dan één vrouw heeft, wat doen ze dan?” De Londense Times berichtte over de voorspelbare uitkomst van het beraad: „Anglicaanse bisschoppen zullen hun mond houden over polygamie.”
Voor de eerste keer discussieerden de anglicaanse bisschoppen over hun verhouding met de islam. „Er is een diepgewortelde vijandschap tussen christenen en moslims in Nigeria”, berichtte de bisschop van Kaduna (Nigeria), waarbij hij aangaf dat er in zijn land meer dan 10.000 levens verloren zijn gegaan tengevolge van religieuze conflicten. Slechts door kennis van de islam te verbreiden, zo werd er gezegd, zou een heilige oorlog in Afrika kunnen worden afgewend.
Wat ligt er in het verschiet voor de 70 miljoen mensen over de hele wereld die, volgens één omstreden bewering, lid zijn van de Anglicaanse Kerk? * De situatie is niet bemoedigend, want The Times berichtte: „De conferentie heeft veel waarnemers en deelnemers verbaasd omdat ze soms meer gelijkenis vertoonde met een bijeenkomst van een politieke partij dan van een christelijke kerk tijdens een gebedsdienst.”
Het wekt geen verbazing dat The Sunday Times concludeerde dat ’de bijeenkomst werd gekenmerkt door wrok en negatieve gevoelens’.
[Voetnoot]
^ ¶9 Dit aantal van 70 miljoen „klinkt indrukwekkend”, zegt The Times, maar „wat zelden wordt gezegd is dat 26 miljoen van hen tot de Church of England behoren. Tegenwoordig gaan hier [in Groot-Brittannië] amper een miljoen mensen naar de kerk; de rest bestaat uit degenen die slechts in naam anglicaans zijn.”
[Illustratie op blz. 24]
De kathedraal van Canterbury, 900 jaar oud