Een blik op de wereld

Antivirale thee

Uit voorlopige onderzoeken blijkt dat „veel commerciële theesoorten virussen lijken te inactiveren of te doden”, bericht Reuters Health Information. Verschillende soorten groene en zwarte thee, warm en gekoeld, werden getest op dierlijk weefsel dat besmet was met virussen als herpes simplex 1 en 2 en het (bacteriële) T1-virus. Volgens onderzoeker dr. Milton Schiffenbauer van de Pace University in New York, „vernietigt of inactiveert ijs- of gewone thee het [herpes]virus binnen enkele minuten”. Soortgelijke resultaten werden bereikt met het T1-virus. Hoewel nog niet duidelijk is hoe thee het voortbestaan van deze virussen in de weg staat, hebben onderzoekers ontdekt dat de thee zelfs in sterke verdunning nog doeltreffend was. Zwarte thee bleek een iets krachtiger antivirale werking te hebben dan groene thee.

 Zich in de schuld draaien

Australische jongeren „van nog maar 18 jaar verklaren zichzelf failliet vanwege hoog oplopende mobieletelefoonrekeningen”, aldus de krant The Sunday Telegraph. Beïnvloed door agressieve reclame en doordat ze gemakkelijk krediet kunnen krijgen, hebben sommige jongeren hun rekeningen voor hun mobieltje tot in de duizenden dollars laten oplopen. De Australische minister van Handel, John Watkins, zei over deze groeiende tendens: „Sommige jonge mensen zitten nu in de schulden als ze van school afkomen, en hebben een slecht kredietrapport. Dat is gewoon geen vrolijke manier om te starten in het leven.” De krant doet de volgende suggesties om jongeren te helpen deze valstrik te vermijden: Zorg ervoor dat je goed weet hoeveel je telefoontjes gaan kosten. Overweeg een prepaid mobiele telefoon te gebruiken zodat je geen rekening kunt opbouwen. Probeer je telefoon buiten de piekuren te gebruiken om de kosten te drukken.

Verborgen gevaren in Frankrijk

Er ligt in Frankrijk nog steeds naar schatting 1,3 miljoen ton aan dodelijke strijdmiddelen uit de Eerste en de Tweede Wereldoorlog in de grond, bericht Le Figaro. De vroegere frontlinie is bezaaid met oude bommen en chemische wapens die een bedreiging blijven voor mensen en het milieu. Omdat veel grond die vroeger niet werd gebruikt nu woon- of industriegebied is, krijgen explosievenopruimingsdiensten duizenden oproepen per jaar. Toch hebben zich al honderden ongelukken voorgedaan, en tussen 1945 en 1985 zijn meer dan 600 experts tijdens hun werk omgekomen. Bij het huidige tempo kan het volgens deskundigen wel 700 jaar duren voordat dit arsenaal uit de weg is geruimd!

Water voor toeristen?

„Veel vakantieoorden kunnen maar nauwelijks de gestage stroom toeristen aan, die met hun vraag naar steeds meer zwembaden en golfbanen hun watervoorraden uitputten”, bericht de Londense Guardian. „Het probleem is omvangrijk en wereldwijd”, zegt Tricia Barnett van Tourism Concern. „Soms zie je een dorp [in Afrika] met maar één kraan, terwijl elk hotel in alle kamers kranen en douches heeft.” Een wereldomvattende milieuorganisatie schat dat een toerist in Spanje 880 liter water per dag gebruikt, terwijl een plaatselijke inwoner maar 250 liter gebruikt. Voor een golfbaan met 18 holes in een droog land kan net zoveel water nodig zijn als voor een stad met 10.000 mensen. De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties schat dat met het water dat 100 toeristen in 55 dagen gebruiken genoeg rijst kan groeien om 100 dorpelingen 15 jaar te voeden.

Gevaren van roken

„Bij één op elke acht niet-rokers die aan longkanker sterven was passief roken de oorzaak”, stelt Naohito Yamaguchi van het Onderzoeksinstituut van het Nationale Kankercentrum van Japan. Wetenschappers baseerden hun bevindingen op een onderzoek onder 52.000 mensen die aan longkanker waren gestorven. Bovendien „blijk uit langlopende onderzoeken dat in tweedehands rook meer giftig koolmonoxide en kankerverwekkende stoffen zitten dan in de rook die rechtstreeks door rokers wordt geïnhaleerd”, aldus de krant Asahi Shimbun. In 1999 bleek uit een regeringsonderzoek in Japan onder 14.000 mensen dat 35 procent van hen op het werk of op school en 28 procent thuis aan tweedehands rook werd blootgesteld. „Rokers dienen zich ervan bewust te zijn dat ze niet-rokers in zo’n mate schade berokkenen dat er serieus moeite gedaan zou moeten worden om de twee groepen te scheiden”, zegt Yamaguchi.

Hedendaagse slavenhandel

Momenteel „komt slavernij wereldwijd gezien meer voor dan op enig ander tijdstip in de menselijke geschiedenis, zo blijkt uit het laatste onderzoek door een in Engeland werkzaam academicus”, aldus de Londense Independent. Kevin Bales, hoogleraar sociologie aan de University of Surrey in Roehampton, „heeft berekend dat 27 miljoen mensen nu als slaaf leven, meer dan in het Romeinse Rijk of op het hoogtepunt van de trans-Atlantische slavenhandel”, zo zegt de krant. Hoewel de hedendaagse methoden van slavernij misschien verschillen van die van 150 jaar geleden, zijn er miljoenen mensen die „door geweld of bedreiging met geweld in iemands macht worden gehouden en helemaal niets betaald krijgen”, zegt Bales. De vaakst voorkomende vorm van slavernij in deze tijd is contractslavernij, waarbij georganiseerde bendes tegen betaling vervoer regelen naar een ander land, met de belofte van een goedbetaalde baan. De arbeiders worden echter, als ze eenmaal een land zijn binnengesmokkeld, uitgebuit doordat ze gedwongen worden hun schuld met het verrichten van ongeschoolde arbeid af te betalen.

Lichaamsbeweging kan depressiviteit verminderen

„Voor sommige patiënten kan lichaamsbeweging doeltreffender zijn tegen depressiviteit dan een gebruikelijke behandeling met geneesmiddelen”, zo zegt The Harvard Mental Health Letter in een commentaar op een onderzoek dat verricht is aan de Duke University Medical Center in de Verenigde Staten. Drie groepen van 50 mensen die zwaar depressief waren, kregen 4 maanden lang een verschillende therapie. Eén groep nam een antidepressivum in, een andere groep nam alleen lichaamsbeweging en een derde groep deed allebei. Na 4 maanden was 60 tot 70 procent van de patiënten in alle drie de groepen „niet meer klinisch depressief”, aldus de Health Letter. Maar in de 6 maanden daarna waren de patiënten die de lichaamsbewegingstherapie hadden gekregen „emotioneel alsook lichamelijk in een betere conditie; ze hadden een terugvalpercentage van maar 8 procent” — en dat vergeleken met 38 procent bij degenen die het geneesmiddel innamen en 31 procent bij degenen die zowel aan lichaamsbeweging deden als het geneesmiddel innamen.

Jamaicaanse riffen herstellende?

Zee-egels voor de noordkust van Jamaica lijken een comeback te maken, aldus een artikel in The Dallas Morning News. Bovendien „hebben wetenschappers veel jonge koralen ontdekt, waaronder sterke en riffen vormende soorten, die samen met de zee-egels gedijen.” De riffen zijn al in de problemen sinds een bepaalde soort zee-egel, de Diadema antillarum, in 1983 en 1984 plotseling massaal stierf. Sommige soorten zee-egels reguleren de groei van zeewier, dat als het niet binnen de perken gehouden wordt, koraalriffen kan verwoesten. Maar „uit nieuwe onderzoeken blijkt dat de Diadema weer in aantal toeneemt, en misschien is dat met koralen ook het geval”, bericht de krant. Mariene bioloog Nancy Knowlton zegt dat het herstel „het beste nieuws is dat sinds tientallen jaren uit de Caribische riffen opduikt”.

Zeedieren vergiftigd door plastic korrels

„Zeedieren overal op aarde worden vergiftigd door kleine plastic korrels die in de oceaan drijven”, bericht het tijdschrift New Scientist. Chemische bedrijven verschepen polymeren in de vorm van korreltjes naar fabrikanten over de hele wereld die ze smelten en er dan plastic producten van maken. Maar duizenden tonnen van deze korrels uit fabrieks- of stadsafval alsook uit lading die schepen verliezen of overboord zetten, komen in zee terecht. Onderzoekers van de Japanse Universiteit van Landbouw en Technologie in Tokio hebben ontdekt dat de korrels hoge concentraties giftige chemicaliën bevatten die ze uit het zeewater absorberen — chemicaliën die de immuniteit, de vruchtbaarheid en het hormonale stelsel van de dieren aantasten. Vogels, vissen en schildpadden eten de korrels op, omdat ze die aanzien voor visseneieren of ander voedsel, wat zorgwekkende gevolgen heeft voor de totale voedselketen.