Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Een evenwichtige kijk op werk

Een evenwichtige kijk op werk

Een evenwichtige kijk op werk

EEN toegewijde officier bij het leger werkte tijdens zijn lunchpauze door om werk af te krijgen dat zijn hooggeplaatste superieur dringend nodig had. Toen zijn collega’s van de lunch terugkwamen, lag hij ineengezakt over het werk op zijn bureau — dood.

Nog geen twee uur later waren zijn collega-officieren verbijsterd toen hun superieur opbelde en zei: „Het is jammer van ———, maar hij moet morgenochtend vervangen zijn!” De aanwezigen vroegen zich af: Vertegenwoordigde het werk dat de officier deed zijn enige waarde voor zijn superieur?

Deze waargebeurde ervaring beklemtoont een feit — dat iemands waarde vaak uitsluitend afgemeten wordt naar zijn nut voor zijn werkgever. Dat zou bij iemand de vragen kunnen doen rijzen: Leef ik om te werken of werk ik om te leven? Welke aspecten van mijn leven offer ik op voor mijn baan?

Verstandige keuzes maken

Twee van wat sommigen als de belangrijkste beslissingen in het leven beschouwen, worden vaak impulsief genomen — de keuze van een huwelijkspartner en de keuze van een baan. Werk en huwelijk werden eens allebei als iets blijvends bezien. Daarom ging men bij de keuze van beide zorgvuldig te werk. Vaak werd er raad ingewonnen bij oudere vrienden of ouders.

Maar tegenwoordig schijnen velen bij de keuze van een huwelijkspartner bijna uitsluitend op zijn of haar fysieke aantrekkelijkheid af te gaan, met als voorbehoud dat als het huwelijk geen succes is, er een andere partner gezocht kan worden. In dezelfde zin kiezen velen hun baan voornamelijk op basis van de eraan verbonden glamour, zonder stil te staan bij mogelijke negatieve kanten. Of de negatieve aspecten worden in elk geval weggewuifd terwijl men denkt: ’Daar vind ik wel wat op.’

Helaas reageren vrouwen in armere landen vaak op verleidelijke advertenties voor banen die een aanlokkelijk leven elders beloven. Bij hun aankomst in het andere land worden ze echter vaak naar bordelen gestuurd, waar hun bestaan als prostituee erger is dan het leven dat ze voordien hadden. Deze weerzinwekkende vorm van moderne slavernij is een „gesel die maar niet verdwijnt”, aldus een artikel in World Press Review.

Komt het ook voor dat mensen ertoe verlokt worden in te gaan op het normale aanbod van een baan en dan ten slotte in een situatie belanden waarin ze zich slaven voelen? Dat is gebeurd! Sommige bedrijven bieden bijvoorbeeld een opmerkelijke luxe ten behoeve van hun werknemers. Daartoe kunnen eetkamers behoren die familie en vrienden mogen gebruiken, gratis taxivervoer en stomerij, tandartsen ter plekke, gratis gebruik van sportfaciliteiten, en gesubsidieerde etentjes in dure restaurants.

„Een bepaald bedrijf heeft zelfs een escortbureau in de arm genomen voor het overwerkte personeel”, bericht de journalist Richard Reeves. Maar pas op! Hij legt uit: „Deze firma’s komen met plannen om uw leven gemakkelijker te maken, op slechts één voorwaarde — dat u uw leven in hun handen legt; dat u werkdagen van achttien uur maakt en in de weekends eet, sport en zelfs slaapt op kantoor in het belang van hun winsten.”

Kies een beter alternatief

Een oude spreuk luidt: ’Een levende hond is beter af dan een dode leeuw’ (Prediker 9:4). Zo’n spreuk doet de vraag rijzen: Mag mijn baan ten koste gaan van mijn leven of mijn gezondheid? Naar aanleiding daarvan hebben velen hun situatie opnieuw beoordeeld en een manier gevonden om adequaat in hun eigen levensonderhoud — en dat van hun eventuele gezin — te voorzien en ook een gelukkig, zinvol leven te leiden.

Het is waar dat dit vaak bescheidenheid vergt en kan vereisen dat iemand vaststelt wat in feite zijn behoeften zijn in plaats van zijn niet onontbeerlijke wensen. Misschien zullen degenen die op een positie en aanzien uit zijn gematigder keuzes afwijzen en degenen die zulke keuzes wel maken zelfs dwaas vinden. Maar wat is echt belangrijk in het leven? Hebt u daar de laatste tijd nog weleens bij stilgestaan?

De wijze koning Salomo, die de bovengeciteerde spreuk schreef, had op stoffelijk gebied misschien veel meer bereikt dan ieder ander. Maar samenvattend wat werkelijk belangrijk is, schreef hij onder goddelijke inspiratie: „Het slot van de zaak, nu alles is gehoord, is: Vrees de ware God en onderhoud zijn geboden. Want dit is de gehele verplichting van de mens.” — Prediker 12:13.

Tegelijkertijd hechtte Salomo grote waarde aan werk. „In het geval van een mens”, zo schreef hij, „is er niets beters dan dat hij eet en inderdaad drinkt en zijn ziel het goede doet zien wegens zijn harde werk” (Prediker 2:24). Jezus Christus, de Grotere Salomo, hecht eveneens grote waarde aan werk, net als zijn hemelse Vader. „Mijn Vader is tot nu toe blijven werken, en ik blijf werken”, verklaarde Jezus. — Johannes 5:17; Mattheüs 12:42.

Momenteel is de menselijke levensduur wel beperkt (Psalm 90:10). Maar Christus wist dat mensen zich in blijvend leven op aarde zullen verheugen onder de Koninkrijksheerschappij, waar hij zijn volgelingen om leerde bidden. Daarom gaf hij in zijn beroemde Bergrede de dringende raad: „Blijft dan eerst het koninkrijk en [Gods] rechtvaardigheid zoeken, en al deze andere dingen zullen u worden toegevoegd.” — Mattheüs 6:9, 10, 33.

Over het leven onder de heerschappij van dat koninkrijk belooft de bijbel: „Zij zullen stellig huizen bouwen en bewonen, en zij zullen stellig wijngaarden planten en hun vrucht eten. Zij zullen niet bouwen en iemand anders het bewonen; . . . het werk van hun eigen handen zullen mijn uitverkorenen geheel verbruiken.” — Jesaja 65:21, 22.

Wat een schitterend vooruitzicht — genieten van een oneindig leven waarin onder meer zinvol lonend werk verricht wordt! Een serieuze evaluatie van onze eigen situatie zal misschien onthullen dat we bepaalde aspecten van ons huidige werk opnieuw moeten bekijken, om eventuele gevaren te vermijden die van nadelige invloed kunnen zijn op de mogelijkheid dat we ons verheugen in „het werkelijke leven” — het toekomstige leven onder Gods koninkrijk (1 Timotheüs 6:19). Laten we dus in ons werk, of bij wat we ook doen, tonen dat we respect hebben voor Hem die ons het leven heeft gegeven. — Kolossenzen 3:23.

[Illustraties op blz. 8, 9]

Onder Gods koninkrijk zullen mensen van werk genieten dat zowel veilig als lonend is