De zienswijze van de bijbel

Ziet God onze zwakheden door de vingers?

’Ik ben niet slecht! Ik heb heel erg mijn best gedaan om te stoppen met mijn slechte gewoonten, maar ik ben gewoon te zwak!’

GEVEN deze gevoelens weer hoe u of iemand die u kent zich voelt? Velen komen tot de slotsom dat het vrijwel onmogelijk is om ingewortelde morele zwakheden te overwinnen. Sommige mensen zijn verslaafd aan alcohol, tabak of drugs. Hebzucht beheerst het leven van veel anderen. En er zijn mensen die zijn gezwicht voor seksueel wangedrag, en aanvoeren dat ze hopeloos verslaafd zijn aan seks.

Zoals uit Mattheüs 26:41 blijkt, bracht Jezus vriendelijk onder woorden dat hij begrip had voor menselijke zwakheden. * En het hele bijbelverslag maakt duidelijk dat zowel Jehovah God als Jezus inderdaad barmhartig zijn tegenover mensen (Psalm 103:8, 9). Maar kunnen we verwachten dat God al onze tekortkomingen zal negeren?

Mozes en David

Kijk eens naar het verslag over Mozes. Hij stond bekend als „verreweg de zachtmoedigste van alle mensen die op de oppervlakte van de aardbodem waren” en hij streefde ernaar die goede eigenschap te behouden (Numeri 12:3). Terwijl de Israëlieten door de wildernis trokken, waren ze vaak onredelijk en toonden ze minachting voor God en zijn vertegenwoordigers. Tijdens dit alles zocht Mozes nederig Gods leiding. — Numeri 16:12-14, 28-30.

Maar net toen de lange, vermoeiende reis ten einde liep, verloor hij zijn kalmte voor de hele natie en was hij Gods instructies ongehoorzaam. God vergaf hem, maar zag hij het voorval door de vingers? Nee. Hij zei tegen Mozes: „Omdat gij geen geloof in mij hebt getoond . . ., zult gij deze gemeente niet in het land brengen dat ik hun stellig geven zal.” Mozes zou het Beloofde Land niet binnengaan. Na een veertig jaar durende strijd om dat schitterende voorrecht te krijgen, haalde hij het niet door een ernstige menselijke tekortkoming. — Numeri 20:7-12.

 Koning David was een andere godvruchtige man met een zwakheid. Bij een bepaalde gelegenheid bezweek hij voor hartstocht en had seksuele omgang met de vrouw van een andere man. Daarna probeerde hij zijn daad te bedekken door haar man te laten vermoorden (2 Samuël 11:2-27). Later had hij diep berouw over zijn misdaden, en God vergaf hem. Maar David had een gezin kapotgemaakt, en Jehovah beschermde hem niet tegen de verschrikkelijke rampen die volgden. Davids pasgeboren zoon werd erg ziek, en Jehovah kwam, ondanks Davids gebeden ten behoeve van zijn kind, niet tussenbeide. De jongen stierf, en daarna volgde een aaneenschakeling van tragedies in Davids gezin (2 Samuël 12:13-18; 18:33). David moest een heel hoge prijs betalen voor het zwichten voor morele zwakheid.

Deze voorbeelden laten zien dat God mensen verantwoordelijk acht voor hun gedrag. Degenen die hem willen dienen, moeten zwakke plekken in hun geestelijke gezindheid versterken en betere christenen worden. In de eerste eeuw hebben velen dat gedaan.

Het gevecht om ons te bevrijden van zonde

De apostel Paulus wordt terecht bezien als een voorbeeld in de christelijke levenswijze. Maar wist u dat hij voortdurend tegen zijn zwakheden vocht? Romeinen 7:18-25 geeft een levendige beschrijving van dit conflict, of, zoals vers 23 zegt, deze „strijd”. Paulus vocht zonder ophouden, want hij wist dat zonde constant op de loer ligt. — 1 Korinthiërs 9:26, 27.

Sommige leden van de christelijke gemeente in het oude Korinthe waren vroeger verstokte kwaaddoeners geweest. De bijbel zegt dat ze ’hoereerders, overspelers, mannen die bij mannen liggen, dieven, hebzuchtige personen en dronkaards’ waren geweest, maar zegt ook dat ze „rein gewassen” waren (1 Korinthiërs 6:9-11). Hoe? Ze hadden door nauwkeurige kennis, christelijke omgang en Gods geest de kracht gekregen om te stoppen met hun slechte gewoonten. Uiteindelijk werden ze door God in Christus’ naam rechtvaardig verklaard. Ja, God schonk vergeving en gaf hun zo een rein geweten. — Handelingen 2:38; 3:19.

Paulus en de christenen in Korinthe vergoelijkten hun zondige neigingen niet. In plaats daarvan bestreden ze die, en met Gods hulp behaalden ze de overwinning. Die eerste-eeuwse aanbidders werden in moreel opzicht bewonderenswaardig, ondanks hun omgeving en hun onvolmaakte neigingen. Hoe staat het met ons?

God verwacht dat we tegen onze zwakheden vechten

Strijden tegen een zwakheid heeft misschien niet tot gevolg dat die volledig uitgebannen wordt. Hoewel we niet voor onze onvolmaaktheid moeten zwichten, kunnen we die niet wegnemen. Onvolmaaktheid brengt zwakheden voort die zeer hardnekkig kunnen zijn. Toch moeten we niet toegeven aan onze zwakheden (Psalm 119:11). Waarom is dat zo belangrijk?

Omdat God onvolmaaktheid niet als een voortdurend excuus voor slecht gedrag aanvaardt (Judas 4). Jehovah wil dat mensen zich reinigen, hun leven in moreel opzicht op orde brengen. De bijbel zegt: „Hebt een afschuw van wat goddeloos is” (Romeinen 12:9). Waarom neemt God zo’n krachtig standpunt in?

Eén reden is dat toegeven aan zwakheid schadelijk is. „Wat een mens zaait, dat zal hij ook oogsten”, zegt de bijbel in Galaten 6:7. Personen die bezwijken voor verslavingen, hebzucht en promiscuïteit halen in hun leven vaak een vreselijke oogst binnen. Maar er is een nog belangrijker reden.

Zonde mishaagt God en veroorzaakt „een scheiding” tussen ons en Jehovah (Jesaja 59:2). Omdat degenen die zonde beoefenen, zijn gunst niet kunnen winnen, dringt hij er bij hen op aan: „Wast u, reinigt u, . . . houdt op kwaad te doen.” — Jesaja 1:16.

Onze Schepper is liefdevol en barmhartig. ’Hij wenst niet dat er iemand vernietigd wordt, maar wenst dat allen tot berouw geraken’ (2 Petrus 3:9). Voortdurend zwichten voor zwakheid verhindert dat we Gods gunst verkrijgen. Aangezien God onze zwakheden niet door de vingers ziet, moeten wij dat ook niet doen.

[Voetnoot]