Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Ze bereikte meer dan ze had verwacht

Ze bereikte meer dan ze had verwacht

Ze bereikte meer dan ze had verwacht

„IK WIST dat mijn geschiedenisleraar Jehovah’s Getuigen niet mocht, maar ik had geen idee waarom”, zegt de zeventienjarige Rebekka uit Duitsland. Toen de leraar dus vroeg of iemand een spreekbeurt wilde houden, aarzelde Rebekka. Toch verzamelde ze de moed om hem te vragen of ze een spreekbeurt mocht houden over de vervolging van Jehovah’s Getuigen onder het naziregime tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat vond de leraar een goed idee.

De klas vond Rebekka’s presentatie heel goed, en ze namen in totaal 44 tijdschriften en brochures over het onderwerp. Naderhand gaf Rebekka haar researchmateriaal aan de leraar, waaronder een aantal boeken en video’s die door niet-Getuigen waren geschreven of geproduceerd. Eén video belichtte de vervolging van Jehovah’s Getuigen in Oost-Duitsland tijdens de Koude Oorlog. Dat vond de leraar vooral interessant, omdat hij daar niet veel over wist.

Toen kwam Rebekka erachter waarom haar leraar Jehovah’s Getuigen niet mocht. Hij legde uit dat hij bij een van Jehovah’s Getuigen op school had gezeten. De jongen had nooit veel gezegd over zijn geloof of over het leven als Getuige. Daaruit had de leraar opgemaakt dat Getuigen rare mensen zijn en hij had besloten dat hij niets met hen te maken wilde hebben. Maar Rebekka’s presentatie veranderde dit. „Ik kan nu veel beter met de leraar opschieten”, zegt ze. „Ik heb ook geleerd dat wij als jongeren meer met anderen over ons geloof moeten praten.”

Maar dat was nog niet het eind van het verhaal. De leraar vertelde zijn collega’s over Rebekka’s voortreffelijke spreekbeurt. Enkele dagen later vroeg de leraar ethiek Rebekka om nog een spreekbeurt te houden, niet gewoon voor een klas, maar bij een heel speciale gelegenheid op school — de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van het concentratiekamp Auschwitz aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Er waren zo’n 360 leerlingen aanwezig, en ongeveer 10 leraren. Aan het eind van de spreekbeurt namen de aanwezigen 50 brochures en de school vroeg nog eens 150 exemplaren om later uit te delen.

Er was veel meer bereikt dan Rebekka had verwacht. Ze had niet alleen haar klas een goed getuigenis over haar geloof kunnen geven, maar de hele school. En de vroegere twijfels van haar leraar over de Getuigen had ze weggenomen.

[Illustratie op blz. 14]

Heinrich Fundis werd door de nazi’s onthoofd. Ook honderden andere Getuigen van Jehovah werden terechtgesteld

[Illustratie op blz. 14]

Veel Getuigen konden hun vrijheid terugkrijgen als ze dit document ondertekenden waarin ze hun geloof afzwoeren

[Verantwoording]

Courtesy of United States Holocaust Memorial Museum

[Illustratie op blz. 15]

Kinderen zoals Berthold Mewes werden bij hun ouders weggehaald

[Illustratie op blz. 15]

Een documentaire over de moed van Jehovah’s Getuigen in nazi-Duitsland

[Illustratie op blz. 15]

Jehovah’s Getuigen kregen ter identificatie een paarse driehoek op hun gevangeniskleren