Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Zal ik een tattoo nemen?

Zal ik een tattoo nemen?

Jonge mensen vragen . . .

Zal ik een tattoo nemen?

„Sommige tattoos zijn supergaaf. Het zijn echte kunstwerken.” — Jalene. *

„Ik heb twee jaar lopen dromen van mijn eerste tatoeage.” — Michelle.

TEGENWOORDIG lijk je overal tatoeages te zien. Popsterren, topsporters, modellen en filmsterren lopen ermee te pronken. Veel tieners volgen hun voorbeeld en lopen trots met een tattoo op hun schouder, hand, middel of enkel. Andrew vindt: „Tattoos zijn cool. Het is een persoonlijke beslissing of je er een neemt of niet.”

Een encyclopedie omschrijft tatoeëren als volgt: „Het aanbrengen van blijvende tekenen in de huid, meestal door het inbrengen van onoplosbare kleurstoffen. De huid wordt gewoonlijk bewerkt met naalden of andere scherpe instrumenten die tevens gebruikt worden om de kleurstoffen in te brengen.” — Encarta/Winkler Prins.

Precieze cijfers zijn moeilijk te geven, maar volgens één schatting heeft 25 procent van alle 15- tot 25-jarigen in de Verenigde Staten een tatoeage. Sandy zegt: „Het is helemaal in.” Waarom vinden sommige jongeren tatoeages zo aantrekkelijk?

Waarom zo populair?

Voor sommigen is een tattoo een groots romantisch gebaar. Michelle vertelt: „Toen mijn broer verkering had, liet hij de naam van zijn meisje op zijn enkel tatoeëren.” Het probleem? „De verkering is uit.” Volgens het tijdschrift Teen „schatten artsen dat meer dan 30 procent van alle tatoeageverwijderingen plaatsvindt bij meisjes onder de 20 die de naam van een ex-vriendje willen laten weghalen”.

Sommige jongeren beschouwen een tattoo als kunst. Anderen zien het als een symbool van zelfstandigheid. „Ik bepaal zelf hoe ik leef”, zegt Josie, en voegt er dan aan toe dat een tattoo nemen ’de enige ingrijpende beslissing is die ze ooit heeft genomen’. Tatoeëren geeft sommige jongeren de kans om te experimenteren, te voelen hoe het is om zelf hun uiterlijk te bepalen. Tattoos kunnen ook een symbool zijn van een rebelse of een alternatieve leefstijl. Sommige tatoeages bevatten dan ook smerige woorden en afbeeldingen of uitdagende leuzen.

Waarschijnlijk laten de meeste jongeren zich echter gewoon meeslepen met een rage. Maar ook al lijkt iedereen zich te laten tatoeëren, betekent dat dan dat jij het ook moet doen?

De oude tatoeagekunst

Tatoeëren is beslist geen nieuw gebruik. Er zijn getatoeëerde Egyptische en Libische mummies gevonden die van honderden jaren voor Christus dateren. Ook in Zuid-Amerika zijn mummies met tatoeages gevonden. Veel van de getatoeëerde afbeeldingen hielden rechtstreeks verband met de aanbidding van heidense goden. Volgens onderzoeker Steve Gilbert „is de oudst bekende tatoeage die geen abstract patroon is maar echt iets voorstelt, een afbeelding van de god Bes. In de Egyptische mythologie is Bes de wellustige god van het plezier.”

Het is veelzeggend dat de Mozaïsche wet Gods volk verbood zich te tatoeëren. Leviticus 19:28 zegt: „Gij moogt om een overleden ziel geen insnijdingen in uw vlees maken, en gij moogt geen tatoeagetekens bij u aanbrengen. Ik ben Jehovah.” Heidense aanbidders, zoals de Egyptenaren, tatoeëerden de namen of symbolen van hun goden op hun borst of armen. Door zich aan Jehovah’s verbod op tatoeages te houden, zouden de Israëlieten opvallend verschillen van de volken om hen heen. — Deuteronomium 14:1, 2.

Christenen staan in deze tijd niet onder de wet van Mozes, maar het tatoeageverbod in die wet stemt tot nadenken (Efeziërs 2:15; Kolossenzen 2:14, 15). Als je een christen bent, wil je beslist geen tekens op je lichaam aanbrengen die kenmerken van heidendom of valse aanbidding hebben, zelfs niet tijdelijk. — 2 Korinthiërs 6:15-18.

Gezondheidsrisico’s

Er zijn ook gezondheidsrisico’s waar je rekening mee moet houden. Dr. Robert Tomsick, hoofddocent dermatologie, zegt daarover: „Wat je eigenlijk doet is de huid openbreken en op die plek een kleurstof inbrengen. Weliswaar gaat de naald er maar een klein stukje in, maar elke keer dat je door de huid heen prikt, bestaat er kans op besmetting door een bacterie of een virus. Ik vind [een tatoeage nemen] over het algemeen een gevaarlijke onderneming.” Dr. Tomsick zegt verder: „Zit de kleurstof er eenmaal in dan bestaat er, zelfs als er geen infectie optreedt, altijd kans op contactallergie, huidontsteking en allergische reacties die ertoe kunnen leiden dat de huid rood wordt, opzwelt, korsten vormt en gaat jeuken.”

Hoewel tatoeages eigenlijk als blijvend bedoeld zijn, bestaan er diverse methoden om ze te verwijderen: met een laser wegbranden; operatief wegsnijden; de huid met een staalborstel schuren om de opperhuid en de lederhuid eraf te halen (dermabrasie); de getatoeëerde huid met een zoutoplossing weken; de tatoeage met een zuuroplossing verwijderen waardoor op die plek een litteken ontstaat. Deze methoden zijn duur en kunnen pijnlijk zijn. „Een tattoo met een laser laten wegbranden doet meer pijn dan er een laten aanbrengen”, zegt het tijdschrift Teen.

Wat zullen anderen ervan vinden?

Je moet er ook goed over nadenken wat anderen ervan vinden als jij met een tattoo rondloopt, want veel mensen reageren negatief (1 Korinthiërs 10:29-33). In een opwelling had Li, een vrouw op Taiwan, een tattoo laten zetten toen ze 16 was. Nu is ze 21 en heeft ze een kantoorbaan. „Ik vind het vervelend als mijn collega’s naar mijn tatoeage staren”, bekent Li. De Brit Theodore Dalrymple werkt in de geestelijke gezondheidszorg en hij zegt dat tattoos voor veel mensen een „zichtbaar teken zijn dat een man . . . bij een gewelddadige, keiharde, asociale en criminele subcultuur hoort”.

In dezelfde lijn werd in het tijdschrift American Demographics opgemerkt: „Het is duidelijk dat de meeste Amerikanen het gewaagd vinden zichtbare lichaamsdecoratie te hebben. Vijfentachtig procent [van de jongeren] is het eens met de volgende stelling: ’mensen met zichtbare tatoeages . . . moeten zich realiseren dat deze vorm van zelfexpressie hen waarschijnlijk zal hinderen in hun carrière of in persoonlijke relaties’.”

Denk ook hier eens over na: Als je voor een tattoo kiest, zou dat je bewering een christen te zijn dan kracht bijzetten of ondermijnen? Zou het voor anderen een „aanleiding tot struikelen” kunnen zijn? (2 Korinthiërs 6:3) Het is waar dat sommige jongeren hun tatoeage op een verborgen plek van hun lichaam hebben laten zetten, misschien zelfs zonder dat hun ouders ervan weten. Maar pas op! Als je plotseling naar de dokter moet of gewoon op school onder de douche staat, kan je geheim uitkomen! Het is beter als we ons „in alle dingen eerlijk wensen te gedragen” en niet proberen iets te verbergen. — Hebreeën 13:18.

Net als bij alle rages zijn tattoos over een tijdje misschien niet meer zo aantrekkelijk. En zeg nu zelf, is er ook maar een kledingstuk — een spijkerbroek, een shirt, een jurk of een paar schoenen — dat je zo leuk vindt dat je het voor de rest van je leven wilt dragen? Natuurlijk niet! Stijlen, snit en kleuren veranderen steeds. Een kledingstuk kun je dan gewoon wegdoen, maar bij een tatoeage gaat dat niet. En misschien vind je op je zestiende iets cool waar je op je dertigste niets meer aan vindt.

Veel mensen hebben spijt van permanente veranderingen aan hun uiterlijk. „Ik had al een tattoo voordat ik Jehovah leerde kennen”, vertelt Amy. „Ik probeer hem te bedekken. Als anderen in de gemeente hem toevallig zien, geneer ik me.” De boodschap? Think before you ink. Denk heel goed na voordat je een tatoeage neemt. Neem geen beslissing waar je later spijt van krijgt.

[Voetnoot]

^ ¶3 Sommige namen zijn veranderd.

[Illustratie op blz. 26]

Tattoos worden vaak geassocieerd met een rebelse leefstijl

[Illustratie op blz. 26]

Veel mensen krijgen later spijt van hun tatoeage

[Illustratie op blz. 27]

Denk goed na voordat je een tattoo neemt