Waarom ik in de bijbel geloof — Het verhaal van een kernfysicus

VERTELD DOOR ALTON WILLIAMS

IN 1978 gebeurden er twee belangrijke dingen in mijn leven. In september haalde ik mijn doctorsgraad als kernfysicus en in december werd ik geordineerd als een bedienaar van Jehovah’s Getuigen.

Als mensen te weten komen dat ik zowel een wetenschapper als een Getuige ben, vragen ze zich vaak af hoe ik mijn wetenschappelijke kennis kan rijmen met mijn geloof in de bijbel. Ik moet toegeven dat ik me ook jarenlang heb afgevraagd of wetenschappelijke kennis en geloof in de bijbel konden samengaan. Maar uiteindelijk raakte ik er volledig van overtuigd dat de bijbel in overeenstemming is met wetenschappelijke feiten. Hoe ben ik tot die conclusie gekomen? Laat me eerst eens vertellen hoe ik wetenschapper ben geworden.

Een project van negentien jaar

Ik ben in 1953 in Jackson (Mississippi, VS) geboren; ik was de derde van elf kinderen. Mijn ouders waren arm. We moesten vaak verhuizen omdat ze de huur niet konden betalen. Het grootste deel van ons voedsel kregen we dankzij een subsidieregeling van de overheid, en we droegen tweedehandskleren die we kregen van mensen voor wie mijn moeder het huis of het kantoor schoonmaakte.

Mijn ouders hielden ons als kinderen vaak voor dat een goede opleiding de enige oplossing voor armoede was. Hierdoor stelde ik me al heel jong ten doel een universitaire graad te halen. Toen ik zes was ging ik voor het eerst naar school, en de volgende negentien jaar besteedde ik onafgebroken aan mijn opleiding. Ik vond de exacte vakken het leukst, dus toen ik naar de universiteit ging, streefde ik een carrière in de natuurwetenschappen na.

 Op de universiteit ontmoette ik een meisje dat Del heette. Een hoogleraar natuurwetenschappen had haar naar me toe gestuurd voor hulp bij een college natuurwetenschappen dat ze volgde. Maar al gauw gingen onze gesprekken niet meer alleen over wetenschap, en we werden verliefd. We trouwden op 10 januari 1974 — in twee uurtjes tussen twee colleges in! Vier jaar later, in 1978, haalde ik uiteindelijk mijn doctoraat.

Ik had, dacht ik, de sleutel tot succes in handen. Ik was natuurwetenschapper, en nog wel kernfysicus! Met mijn pas verworven doctoraat theoretische kernfysica op zak kon ik nu de vruchten plukken van mijn lange studie. Ik wilde graag naam maken in de wetenschappelijke wereld. Daarnaast lagen de banen voor het oprapen; ik kon kiezen uit heel wat lucratieve aanbiedingen van het bedrijfsleven en de overheid.

Maar een paar maanden later, op 30 december 1978, deed ik iets dat al gauw meer invloed op mijn leven en toekomst zou blijken te hebben dan mijn pas verworven doctorstitel. Op die dag symboliseerde ik mijn opdracht aan Jehovah God door de waterdoop, waardoor ik een van Jehovah’s Getuigen werd. Hoe was ik tot die stap gekomen?

Een boek wekte mijn belangstelling

In de tweede helft van 1977, toen ik een onderzoek deed aan de University of Massachusetts in Amherst, klopten er twee Getuigen op de deur van mijn appartement. Ik was weg, maar mijn vrouw was thuis met onze kinderen, een zoontje van drie en ons pasgeboren dochtertje. Del nodigde de Getuigen binnen. Na een prettig gesprek stemde ze ermee in dat de Getuigen haar één keer per week zouden bezoeken voor een bijbelstudie met haar.

Toen mijn vrouw me over deze regeling vertelde, ging ik daar direct tegenin. Ik vond het niet erg dat ze zich bij een religie wilde aansluiten, zolang het maar niet Jehovah’s Getuigen waren! Eigenlijk wist ik niet veel over de Getuigen, maar ik had de vooropgezette mening dat ze een vreemde groep vormden die de bijbel gebruikte om mensen te misleiden. En in een poging mijn vrouw te bevrijden uit wat naar mijn idee de greep van de Getuigen was, besloot ik mijn wetenschappelijke kennis te gebruiken om hun leringen ongeloofwaardig te maken.

Op een dag nam ik een paar uurtjes vrij van mijn researchwerk aan de universiteit en ging ik naar huis om bij de bijbelstudie van mijn vrouw te zijn. Maar ik kwam later thuis dan ik had gepland en de vrouw die de bijbelstudie deed wilde net weggaan. Ze gaf me het boek Is de mens ontstaan door evolutie of door schepping? * Daarnaast vertelde ze mijn vrouw dat ze de week daarop tijdens de bijbelstudie een profetie zouden behandelen waaruit bleek dat 1914 een belangrijk jaar was. Dat was mijn kans! Ik vertelde de Getuige dat ik bij de volgende bijbelbespreking aanwezig zou zijn. Ik wilde de mathematische nauwkeurigheid controleren van wat ze over het jaar 1914 ging bespreken.

Diezelfde avond begon ik het boek te lezen dat de Getuige me had gegeven. Eerlijk gezegd was ik onder de indruk van de inhoud. Het was op een logische manier geschreven en er stonden heel veel wetenschappelijke aanhalingen over evolutie in. Tot mijn verrassing kwam ik te weten dat de informatie die de bijbel over de schepping geeft, veel nauwkeuriger is dan ik eerst had gedacht. Binnen een paar dagen had ik het hele boek doorgewerkt, en ik moest toegeven dat wat de bijbel feitelijk over de schepping zegt, de bekende wetenschappelijke feiten over het leven op aarde niet tegenspreekt.

 Vastbesloten om tegenstrijdigheden te vinden

Toch stond ik nog steeds sceptisch tegenover de leringen van de Getuigen, en ik wilde heel graag het cijferwerk achter die bijbelprofetie over 1914 controleren. Ik dacht dat mijn benadering de Getuige wel zou intimideren en hoopte dat mijn vrouw erdoor zou worden geholpen in te zien dat de overtuigingen die de Getuigen onderwezen, niet klopten.

De week daarop kwam de Getuige terug met een van de ouderlingen in de plaatselijke gemeente van Jehovah’s Getuigen. De ouderling leidde de bijbelstudie. Hij behandelde de profetieën in hoofdstuk 4 en 9 van het bijbelboek Daniël over het verschijnen van Jezus als Messias en Koning. Ik was vastbesloten rekenkundige tegenstrijdigheden te vinden in de presentatie, maar ik vond ze niet. Integendeel, ik was opnieuw onder de indruk van de logica van de informatie in de bijbel.

Tot op dat moment had ik gedacht dat geloof in God meer op emoties dan op verstand gebaseerd was. Maar ik had het helemaal mis! Ik bedankte de Getuigen voor het informatieve gesprek en zei dat ik voortaan graag zou meedoen met de wekelijkse studie. Vanaf die tijd had ik dus enerzijds mijn onderzoek aan de universiteit en anderzijds, samen met mijn vrouw, mijn bijbelstudie met de Getuigen. Daarnaast begonnen mijn vrouw en ik de vergaderingen van de Getuigen in de Koninkrijkszaal te bezoeken.

In een paar maanden leerde ik veel nieuwe bijbelse waarheden en al gauw kwam ik ervoor in aanmerking met de Getuigen van huis tot huis te gaan. Dit deed ik hoewel ik met de laatste fasen van mijn promotieonderzoek bezig was, wat heel veel tijd kostte. Ik voltooide mijn proefschrift in de zomer van 1978 en verhuisde naar de staat Alabama, waar ik natuurwetenschappen ging doceren aan de Alabama A. & M. University in Huntsville. We namen snel contact op met de Getuigen in onze nieuwe woonplaats, en een ouderling en zijn vrouw vervolgden de bijbelstudie met ons. Een paar maanden later werden mijn vrouw en ik op dezelfde dag gedoopt.

Actieve wetenschapper en bedienaar

In mijn geval is gebleken dat het geen probleem is zowel wetenschapper als Getuige van Jehovah te zijn. In 1983 begon ik te werken als astrofysicus aan het George C. Marshall Space Flight Center van de NASA (National Aeronautics and Space Administration), dat ook in Huntsville ligt. * Ik werkte zowel op het experimentele als op het theoretische vlak aan een röntgentelescoop. (In 1999 werd die telescoop, de Chandra X-ray Observatory, door de spaceshuttle Columbia succesvol in zijn baan gebracht.) Ik heb met plezier aan dat project meegewerkt; het had te maken met het analyseren van röntgenstralen die door verschillende sterren en sterrenstelsels worden uitgezonden, in een poging het heelal beter te begrijpen.

Het werk gaf mij extra voldoening omdat ik niet alleen aan een moeilijk wetenschappelijk vraagstuk kon werken maar ook een diepere waardering kreeg voor de kracht en wijsheid van de  Schepper. Jehovah’s woorden via de profeet Jesaja kregen in feite een speciale betekenis voor mij. De Schepper zegt: „Heft uw ogen naar omhoog en ziet. Wie heeft deze dingen geschapen? Het is Degene die het heerleger daarvan zelfs naar het getal uitleidt, ze alle zelfs bij name roept. Vanwege de overvloed van dynamische energie, en omdat hij sterk is in kracht, ontbreekt er niet één aan” (Jesaja 40:26). Hoe meer ik ’mijn ogen naar omhoog hief’ om naar de grootsheid, complexiteit en schoonheid van het heelal te turen, hoe meer bewondering ik kreeg voor het werk van de intelligente Ontwerper die dit alles tot stand heeft gebracht en de wetten heeft vastgesteld die dit alles beheersen.

In die tijd bleef ik druk bezig om in wetenschappelijke bladen nieuw materiaal te publiceren dat gebaseerd was op mijn onderzoek in de röntgen-astrofysica. Maar ik was ook in de christelijke gemeente actief. Ik diende als ouderling en predikte iedere maand ongeveer twintig uur. Ondertussen was mijn vrouw ermee begonnen op volletijdbasis bijbelonderwijs te geven.

Nadat ik zo’n vier jaar bij de NASA had gewerkt, groeide bij mij de behoefte om er meer tijd aan te besteden anderen te helpen de prachtige waarheden uit de bijbel te leren kennen. Maar hoe kon ik dat doen? Toen ik met mijn vrouw over mijn verlangen gesproken had en er tot Jehovah over had gebeden, besefte ik dat ik een paar belangrijke beslissingen moest nemen.

Belangrijke beslissingen

Ik ging naar mijn directe hoofd bij de NASA en vertelde hem dat ik een vierdaagse werkweek wilde in plaats van een vijfdaagse. Natuurlijk wilde ik genoegen nemen met minder inkomen. Ik legde uit dat ik de andere drie dagen van de week wilde besteden aan mijn bediening. Mijn hoofd vond het goed, hoewel deze regeling heel ongebruikelijk was voor wetenschappers van de NASA. Hij vertelde me echter wel dat ik met zijn hoofd moest spreken. Dat deed ik, en ik was aangenaam verrast toen deze superieur ook akkoord ging met mijn verzoek. En dus begon ik in september 1987 met mijn carrière als volletijdprediker, waarbij ik zo’n negentig uur per maand besteedde aan de prediking van huis tot huis en aan andere takken van dienst.

Later werd ik gebeld door een hoofddocent van de Alabama A. & M. University in Huntsville. Hij bood me een baan aan als docent aan de faculteit der natuurwetenschappen. Ik antwoordde dat ik de baan alleen zou aannemen als ik daardoor het grootste deel van mijn tijd aan de bediening kon besteden. Ik verzekerde hem wel dat de kwaliteit van mijn werk als docent niet te lijden zou hebben van mijn activiteiten in de bediening. Hij stemde ermee in. Tegenwoordig werk ik nog steeds aan die universiteit en dien ik ook nog altijd als volletijdprediker. Ik heb zelfs nog tijd gehad om Spaans te leren. Mijn vrouw en ik dienen nu in een Spaanstalige gemeente van Jehovah’s Getuigen in Huntsville.

Wetenschap en geloof

In de jaren dat ik wetenschappelijk onderzoek deed, ben ik nooit een tegenstrijdigheid  tegengekomen tussen een bewezen wetenschappelijk feit en een bijbelse lering. Vaak zijn schijnbare tegenstrijdigheden het gevolg van een gebrek aan kennis — hetzij van een wetenschappelijke stelling of van wat de bijbel echt zegt. Zo denken sommige wetenschappers en anderen ten onrechte dat de bijbel leert dat de planten, dieren en mensen zich allemaal in zes letterlijke dagen van 24 uur op aarde hebben ontwikkeld. Dit zou niet kloppen met bekende wetenschappelijke feiten. Maar de bijbel leert dit niet. In plaats daarvan onthult de bijbel dat de scheppings-„dagen” duizenden jaren omvatten. *

Er ontstaat ook verwarring door de misvatting dat geloof in God alleen een emotionele ervaring is. Maar geloof in God en de bijbel is juist gebaseerd op feiten die geverifieerd kunnen worden. Volgens de bijbelse definitie is geloof „de verzekerde verwachting van dingen waarop wordt gehoopt, de duidelijke demonstratie [of „het overtuigende bewijs”, vtn.] van werkelijkheden die echter niet worden gezien” (Hebreeën 11:1). Geloof is dus op bewijzen gebaseerd. Er zijn in het verleden en in onze tijd honderden profetieën vervuld. Daarom kunnen we, zelfs als we de wetenschappelijke methode gebruiken die door elke wetenschapper wordt toegepast om een theorie te staven, volledig vertrouwen hebben in de vervulling van bijbelprofetieën over toekomstige gebeurtenissen.

Eén zo’n profetie bevat de belofte dat we in de nabije toekomst van paradijselijke omstandigheden op aarde kunnen genieten. De rampzalige gevolgen van ouderdom, ziekte, dood, oorlogen en onrechtvaardigheid zullen er niet meer zijn (Openbaring 21:3, 4). Dan zullen we de tijd hebben om de wonderbaarlijke scheppingen van Jehovah God en de vele wetten die hij heeft vastgesteld om het indrukwekkende universum te beheersen, in detail te onderzoeken en bestuderen.

Ik ben Jehovah God dankbaar dat hij me heeft geholpen de sleutel tot echt geluk te vinden — de schitterende waarheden die in zijn Woord, de bijbel, staan. Ik bid dat nog velen, met inbegrip van wetenschappers, die waardevolle sleutel mogen vinden.

[Voetnoten]

[Inzet op blz. 20]

Ik dacht dat geloof in God meer op emoties dan op verstand gebaseerd was

[Inzet op blz. 22]

Ik ben nooit een tegenstrijdigheid tegengekomen tussen een bewezen wetenschappelijk feit en een bijbelse lering

[Illustratie op blz. 21]

Ik onderhoud mijn gezin als parttimedocent

[Illustraties op blz. 23]

De Chandra X-ray Observatory van de NASA in haar baan en een röntgenopname van een zwart gat dat deel uitmaakt van een dubbelster

[Verantwoording]

NASA Photo

NASA/CfA/J. McClintock et al.

[Illustratie op blz. 23]

Mijn vrouw en ik genieten van de volletijddienst