Een blik op de wereld

„Grijze” criminelen

„Groot-Brittannië heeft nu voor het eerst een vleugel van een gevangenis die is aangepast voor bejaarde gevangenen, om in te spelen op de sterke toename van gepensioneerden die het criminele pad opgaan”, bericht de Londense Sunday Times. De afdeling, in een gevangenis in Portsmouth, heeft trapliften, aangepaste gymtoestellen en personeel dat ook in de bejaardenverzorging opgeleid is. Uit onderzoek blijkt dat meer dan 100.000 gepensioneerden „in de criminaliteit zijn gegaan of dat hebben overwogen” om hun uitkering en pensioen aan te vullen. Sommigen hebben hun toevlucht genomen tot drugshandel, winkeldiefstal, het binnensmokkelen van sigaretten en alcohol of zelfs bankberovingen. In 1990 belandden 355 gepensioneerden in de gevangenis, maar in 2000 was dat aantal al 1138. Velen hadden geen strafblad. Volgens de criminoloog Bill Tupman staan ze echter „onder enorme druk om aan een bepaalde levensstandaard vast te houden”. Het „zijn niet de armste gepensioneerden, maar degenen uit de middenklasse die hun hele leven hardwerkende, gezagsgetrouwe burgers zijn geweest”.

 Hoe zeehondenmoeders en hun jongen elkaar terugvinden

Als zeehondenmoeders weer thuiskomen nadat ze wekenlang in zee waren om zich te voeden, moeten de moeders en hun jongen elkaar in een lawaaierige massa van honderden andere volwassen en jonge zeehonden zien terug te vinden. Hoe doen ze dat? „Zeehondenbaby’s leren al binnen twee dagen na hun geboorte de stem van hun moeder herkennen en moeders leren al snel de roep van hun baby identificeren”, aldus de Canadese Vancouver Sun. Uit een onderzoek op Amsterdam Eiland in de Indische Oceaan bleek dat „mama en baby maar zeven minuten nodig hebben om elkaar na mama’s terugkeer van haar eerste tocht naar zee te vinden”, zegt de Sun. „Een moeder zal alleen haar eigen jong voeden en kan erg agressief zijn tegenover andere jongen,” zegt dr. Isabelle Charrier, die het onderzoek heeft uitgevoerd, „zodat het heel belangrijk is dat de baby zijn moeder herkent.”

Mandarijn-Chinees en de hersenen

De psychologe dr. Sophie Scott en haar collega’s in Londen en Oxford hebben onlangs met behulp van hersenscans vastgesteld met welke delen van de hersenen we spraak kunnen begrijpen. De onderzoekers kwamen erachter dat als Engelstaligen Engels hoorden, hun linkerslaapkwab actief werd. Maar „als Mandarijn-Chineestaligen hun eigen taal hoorden, was er zowel in de rechter- als in de linkerslaapkwab verhoogde activiteit”, bericht The Guardian. Hoe komt dat? „De linkerslaapkwab wordt normaalgesproken in verband gebracht met het combineren van geluiden tot woorden; de rechter met het verwerken van melodie en intonatie”, verklaart de krant. „In het Mandarijn brengt een andere intonatie een andere betekenis over: de lettergreep ’ma’ bijvoorbeeld kan moeder, maar ook berispen, paard of hennepvezel betekenen”, afhankelijk van de toon. Dr. Scott merkt op: „We denken dat bij degenen die Mandarijn spreken, intonatie en melodie in de rechterslaapkwab worden omgezet om de juiste betekenis aan gesproken woorden te geven.”

Race om ’s werelds hoogste gebouw hervat

„Wereldwijd zijn stadsplanners weer in de race om ’s werelds hoogste gebouw te bouwen”, zegt The Wall Street Journal. In Taipei (Taiwan) is al een wolkenkrabber in aanbouw die uiteindelijk 508 meter hoog moet worden — ongeveer 90 meter hoger dan de Twin Towers in New York waren. Ondertussen gaat men in Shanghai (China) door met plannen voor een World Financial Center met een hoogte van 492 meter. Functionarissen in Shanghai beweren dat dit gebouw feitelijk hoger zal zijn dan dat in Taiwan, omdat daar de televisieantenne van 50 meter meegerekend is. In Seoel (Zuid-Korea) wil men zelfs nog hoger gaan door een internationaal kantorencomplex te bouwen dat 540 meter hoog zal zijn. En om niet achter te blijven hebben sommigen voorgesteld om ’s werelds hoogste gebouw in New York te bouwen ter vervanging van wat op 11 september door terroristische aanslagen verloren ging. „In de nasleep van de aanslagen van 2001 zouden maar weinig mensen voorspeld hebben dat men zo snel de race om het hoogste gebouw zou hervatten”, zegt de Journal.

Boze jongeren spelen met hun hart

„Onderzoekers hebben ontdekt dat kinderen en tieners die snel kwaad zijn drie keer zoveel kans lopen op het insulineresistentie-syndroom, een gevaarlijke voorbode van hartkwalen, als leeftijdgenoten die minder gauw kwaad zijn”, aldus The Gazette van Montreal. Amerikaanse en Finse onderzoekers die 134 tieners en kinderen hebben onderzocht, kwamen erachter dat heethoofden 22 procent meer kans liepen tot de risicogroep voor een hartkwaal te gaan behoren, dan jongeren die zich minder snel kwaad maakten. „Mensen worden niet ineens op hun vijftigste wakker met een hartkwaal”, zegt dr. Kristen Salomon, een van de onderzoekers. „Een hart- en vaataandoening ontwikkelt zich al vroeg in het leven.”

De oudste vogel van Groot-Brittannië?

„De oudst bekende vogel van Groot-Brittannië vliegt na 52 jaar en 8 miljoen kilometer nog steeds vrolijk rond”, bericht de Londense Times. De zwart met witte vogel, een kleine Noordse pijlstormvogel, „werd in mei 1957 voor het eerst geringd, toen hij ongeveer zes jaar was”. Hij werd nog eens gevangen in 1961, 1978 en 2002, waarna vogelkenners niet verwachtten hem nog eens te zien. Maar vroeg in 2003 verscheen hij weer voor de kust van Noord-Wales. De Britse vereniging voor ornithologie vermoedt dat de vogel minstens 800.000 kilometer heeft gevlogen op zijn tochten van en naar Zuid-Amerika. Met zijn regelmatige vluchten van 1000 kilometer om voedsel te zoeken erbij gerekend, komen wetenschappers tot de slotsom dat hij meer dan 8 miljoen kilometer gevlogen moet hebben. Graham Appleton van de Bardsey Bird Observatory in Noord-Wales zegt: „De oude vogel kreeg zijn vierde ring; alweer een soort record. De andere waren allemaal versleten.”

Kinderprogramma’s verdwijnen in Spanje

„Middagprogramma’s voor kinderen zijn van de tv verdwenen”, bericht de Spaanse krant El País. Manuel Cereijo, een woordvoerder van de Spaanse staatstelevisie, verklaart dat „kinderen als kijkerspubliek niet betrouwbaar genoeg zijn om ’s middags speciale programma’s voor hen uit te zenden”. Maar deskundigen als Lola Abelló, een hoofd van de Spaanse vereniging voor ouders van schoolkinderen, maken zich zorgen over deze situatie. Ze zegt: „Kinderen kijken naar alles wat ze voorgeschoteld krijgen.” Volgens het verslag heeft een op de drie kinderen in Spanje een televisie op zijn kamer; het gevolg is dat kinderen tussen de vier en twaalf het niet meer over tekenfilmfiguren hebben maar over popsterren en praatprogramma’s. „Het is droevig”, zegt Abelló, „omdat hun kinderjaren verloren gaan. Vanaf prille leeftijd krijgen ze al informatie voor volwassenen te verwerken.”