Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Wanneer niemand zich ooit nog eenzaam zal voelen

Wanneer niemand zich ooit nog eenzaam zal voelen

Wanneer niemand zich ooit nog eenzaam zal voelen

VOLGENS het verslag in Genesis 2:18 zei Jehovah God na de schepping van de eerste mens: „Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Ik zal een hulp voor hem maken, als zijn tegenhanger.” Mensen zijn zo geschapen dat ze anderen en hun gezelschap nodig hebben.

De beste Vriend die we kunnen hebben is Jehovah God. De apostel Paulus erkende dat Jehovah „de Vader der tedere barmhartigheden en de God van alle vertroosting [is], die ons vertroost in al onze verdrukking” (2 Korinthiërs 1:3, 4). Jehovah zelf maakt duidelijk dat hij begaan is met het lijden van elk van zijn dienstknechten. Hij is een God met empathie. „Hijzelf weet zeer goed hoe wij zijn gevormd, gedachtig dat wij stof zijn” (Psalm 103:14). Voelt u zich niet aangetrokken tot Jehovah God en dankbaar voor zijn liefdevolle, vriendelijke en begripvolle aandacht?

Jehovah steunt eenzame mensen

In het verleden hebben velen van Gods dienstknechten situaties meegemaakt waarin ze zich eenzaam voelden. Voor hen was Jehovah een bron van steun en troost. Neem bijvoorbeeld Jeremia, die als jonge man tot profeet werd geroepen. Van de veertig schrijvers van de bijbel was Jeremia misschien wel degene die het meest over zijn persoonlijke gevoelens vertelde. Hij voelde zich verlegen en onbekwaam toen hij zijn eerste toewijzing van God kreeg (Jeremia 1:6). Om die ten uitvoer te brengen, moest hij zich helemaal op Jehovah verlaten. Jehovah was werkelijk met hem „als een verschrikkelijke machtige”. — Jeremia 1:18, 19; 20:11.

Ongeveer 300 jaar voor Jeremia’s tijd zwoer koningin Izebel een eed om Elia ter dood te laten brengen toen ze hoorde dat haar Baälsprofeten omgebracht waren. Elia vluchtte zo’n 450 kilometer naar de Horeb op het Sinaï-schiereiland. Daar ging hij een grot binnen om er te overnachten, en Jehovah God stelde hem de vraag: „Wat hebt gij hier te doen, Elia?” Elia legde uit dat hij dacht dat hij de enige aanbidder van Jehovah in heel Israël was, de enige profeet die nog ijverig was voor Gods dienst. Jehovah verzekerde hem dat hij niet alleen was. Jehovah was met hem, en 7000 mede-Israëlieten waren eveneens met hem, ook al wist Elia dit niet. Jehovah vertroostte Elia, stelde hem gerust en versterkte zijn geloof. Hij sprak tot Elia’s hart en moedigde de profeet ertoe aan zich van zijn taak te blijven kwijten (1 Koningen 19:4, 9-12, 15-18). Als wij ons net als Elia ooit eenzaam of waardeloos voelen, kunnen ook wij Jehovah in gebed om kracht vragen. Ook kunnen christelijke ouderlingen, door onderscheidingsvermogen te gebruiken, bemoedigend spreken tot getrouwen en hen helpen hun rol in de verwezenlijking van Gods voornemen te zien. — 1 Thessalonicenzen 5:14.

Uit deze en andere voorbeelden begrijpen we dat Jehovah bereid is steun en liefdevolle troost te geven aan degenen die zich eenzaam voelen. Ja, „Jehovah zal een veilige hoogte worden voor iedere verbrijzelde, een veilige hoogte in tijden van nood”. — Psalm 9:9; 46:1; Nahum 1:7.

Een man met een intens medegevoel

Jezus Christus is een bewonderenswaardig voorbeeld van iemand die zijn emoties volmaakt in evenwicht had, en daarin volgde hij Jehovah na. Lukas beschrijft Jezus’ reactie toen hij in de stad Naïn een begrafenisstoet tegenkwam: „Daar werd een dode uitgedragen, de eniggeboren zoon van zijn moeder. . . . Toen de Heer haar in het oog kreeg, werd hij met medelijden jegens haar bewogen, en hij zei tot haar: ’Houd op met wenen.’ Vervolgens trad hij naderbij en raakte de baar aan, en de dragers bleven staan, en hij zei: ’Jonge man, ik zeg u: Sta op!’ En de dode ging overeind zitten en begon te spreken, en hij gaf hem aan zijn moeder” (Lukas 7:12-15). Jezus’ gevoelens werden geraakt. Hij was een meelevend man. Stel u eens voor hoe gelukkig Jezus de eenzame weduwe maakte toen hij haar haar zoon teruggaf! Ze was niet eenzaam meer.

Het is een geruststelling voor ons dat Jezus iemand is die „medegevoel kan hebben met onze zwakheden”. Hij heeft beslist medegevoel met oprechte mensen die eenzaam zijn. Ja, door hem kunnen we ’barmhartigheid verkrijgen en onverdiende goedheid vinden tot hulp op de juiste tijd’ (Hebreeën 4:15, 16). Door Jezus na te volgen, kunnen we medegevoel ontwikkelen voor mensen die met verdriet, pijn en eenzaamheid te kampen hebben. Als we anderen helpen, zullen we ons minder snel eenzaam voelen. Maar we kunnen op nog een manier hulp krijgen om de negatieve gevoelens van eenzaamheid te overwinnen.

Jehovah’s Woord kan ons helpen eenzaamheid te overwinnen

Velen hebben ondervonden dat we „door middel van de vertroosting uit de Schriften hoop . . . hebben”. Gods Woord staat vol praktische raad die ons kan helpen eenzaamheid te overwinnen (Romeinen 15:4; Psalm 32:8). Het zegt ons bijvoorbeeld ’niet meer van onszelf te denken dan nodig is’ (Romeinen 12:3). Om deze raad toe te passen, moeten we misschien een verandering in onze denkwijze aanbrengen. Nederigheid en bescheidenheid — een realistische kijk op onze beperkingen — zullen ons beslist helpen een evenwichtig en redelijk verwachtingspatroon te creëren. Gods Woord geeft ons ook de raad om oprechte belangstelling voor anderen te ontwikkelen (Filippenzen 2:4). Dat is tweerichtingsverkeer. Wanneer wij belangstelling voor anderen tonen, tonen zij belangstelling voor ons. Deze vriendschappelijke omgang helpt gevoelens van leegte te verzachten en geeft ons leven zin.

De bijbel moedigt ons als christenen aan ’het onderling vergaderen niet na te laten’ (Hebreeën 10:24, 25). Laten we ons dus met positieve dingen bezighouden, zoals het geregeld bijwonen van vergaderingen van Jehovah’s Getuigen. Christelijke vergaderingen kunnen ongetwijfeld tot ons geestelijke, emotionele en lichamelijke welzijn bijdragen. Met anderen over het goede nieuws van Gods koninkrijk praten, is een fijne manier om ons leven met goede bezigheden te vullen. Het houdt onze gedachten op het juiste doel gericht, versterkt ons geloof en beschermt onze hoop. — Efeziërs 6:14-17.

Nader dicht tot Jehovah in gebed. David gaf de aansporing: „Werp uw last op Jehóvah, en hijzelf zal u schragen” (Psalm 55:22). Door Gods Woord te bestuderen zult u zich gelukkig voelen (Psalm 1:1-3). Als u door gevoelens van eenzaamheid overvallen wordt, mediteer dan over Jehovah’s liefdevolle zorg zoals die via zijn Woord wordt onthuld. De psalmist schreef: „Aan het stof heeft mijn ziel gekleefd. Houd mij in het leven naar uw woord.” — Psalm 119:25.

Wanneer niemand meer zal zeggen: „Ik ben eenzaam”

Jehovah God heeft ons een nieuwe wereld zonder zorgen, frustraties en negatieve gevoelens beloofd. De bijbel zegt: „Hij zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. De vroegere dingen zijn voorbijgegaan” (Openbaring 21:4). Ja, tot die vroegere dingen die voorbij zullen gaan, behoort ook de lichamelijke, mentale en emotionele pijn die we nu hebben.

De aarde zal vol vriendelijke mensen zijn die ons leven zullen verrijken. Jehovah zal ons door zijn hemelse koninkrijk in handen van Jezus Christus voor altijd van onze eenzaamheid genezen. In een aards paradijs zal hij ons nieuwe en schitterende dingen te doen geven. Binnenkort komt de tijd dat we nooit meer zullen zeggen: „Ik voel me eenzaam.”

[Illustratie op blz. 8, 9]

Met Jehovah’s steun zullen we ons niet eenzaam voelen, ook al zijn we alleen

[Illustraties op blz. 10]

Wat leren de bijbelverslagen over Jeremia en Elia ons?