Bergen — Wie zal ze redden?

IN 2002 werd in Bisjkek in Kirgizië (Centraal-Azië) de Global Mountain Summit gehouden. Deze vier dagen durende internationale bijeenkomst was de eerste die gewijd was aan vraagstukken in verband met bergen. De organisatoren hoopten dat 2002 „het begin zou kenmerken van een nieuw tijdperk, een tijdperk waarin de werkelijke waarde van bergen wordt erkend”.

De deelnemers aan deze topconferentie namen unaniem het „Bishkek Mountain Platform” aan, een programma met richtlijnen voor iedereen die betrokken is bij het behoud van bergen. Als doelstelling werd genoemd „de bestaansmogelijkheden van bergbewoners te verbeteren, ecosystemen van bergen te beschermen en de rijkdommen van de bergen verstandiger te gebruiken”.

Er is enige vooruitgang geboekt. Gebieden van uitzonderlijke schoonheid en biodiversiteit worden door een wereldwijd netwerk van nationale parken beschermd. In veel delen van de wereld zijn milieugroepen erin geslaagd het tij van milieubederf enigszins te keren. Eén initiatief dat voortkwam uit de Mountain Summit in Bisjkek was een definitieve toezegging om het kernafval dat in de bergen van Kirgizië is gedumpt, op te ruimen. Dit zeer giftige materiaal bedreigde de watervoorziening van 20 procent van de bevolking van Centraal-Azië.

Toch zijn de problemen die bij het beschermen van de bergen komen kijken, nog altijd schrikbarend groot. In 1995 bijvoorbeeld introduceerde de Canadese overheid een „Forest Practices Code”, een gedragscode om het resterende regenwoud van British Columbia te beschermen. Uit een daaropvolgend onderzoek bleek echter dat houtkapbedrijven de gedragscode meestal negeerden en ermee doorgingen zelfs de steilste hellingen kaal te kappen. De gedragscode werd in 1997 versoepeld omdat de houtindustrie beweerde dat hij te bezwarend was.

Commerciële belangen zijn niet de enige hinderpaal. In de slotverklaring van de topconferentie in Bisjkek werd erkend dat oorlog, armoede en honger stuk voor stuk oorzaken zijn van de onverbiddelijk voortschrijdende erosie van ecosystemen in de bergen. De bergen zullen samen met de rest van de aarde een nadelige invloed blijven ondervinden totdat al deze onderliggende oorzaken van de vernietiging van leefgebieden zijn weggenomen.

God interesseert zich voor zijn schepping

Ondanks dit deprimerende beeld hebben we reden tot optimisme. De almachtige God is zich wel degelijk bewust van wat er met zijn schepping gebeurt. De bijbel beschrijft hem als Degene „aan wie de toppen der bergen behoren” (Psalm 95:4). Hij geeft ook om de dieren op die bergen. Volgens Psalm 50:10, 11 zegt Jehovah: „Aan mij behoort al het wild gedierte van het woud toe, de beesten op duizend bergen. Ik ken elk gevleugeld schepsel van de bergen heel goed, en het gewemel van dieren op het open veld is bij mij.”

Heeft God een redmiddel voor het zwaarbestookte milieu van de aarde? Ja zeker! De bijbel zegt dat hij ’een koninkrijk heeft opgericht dat nooit te gronde zal worden gericht’ (Daniël 2:44). Jezus Christus, de aangestelde Heerser van deze hemelse regering, heeft speciale belangstelling voor de aarde en de mensen erop (Spreuken 8:31). Zijn bestuur zal vrede op aarde brengen, alle uitbuiting een halt toeroepen en de schade die de planeet is toegebracht, herstellen. — Openbaring 11:18.

Als u naar zo’n oplossing verlangt, zult u ongetwijfeld om de komst van Gods koninkrijk blijven bidden (Mattheüs 6:9, 10). Zulke gebeden zullen niet onverhoord blijven. Gods koninkrijk zal binnenkort een eind maken aan onrecht en de schade aan de planeet herstellen. Als dit gebeurt, zullen de bergen in figuurlijke zin „een vreugdegeroep aanheffen”. — Psalm 98:8.