Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Voeding en verzorging in de dierenwereld

Voeding en verzorging in de dierenwereld

Voeding en verzorging in de dierenwereld

Door een Ontwaakt!-medewerker in Spanje

MENSELIJKE ouders besteden vaak wel een jaar of twintig aan de opvoeding van hun kind. Veel dieren daarentegen moeten voor hun kroost binnen enkele zomermaanden een compleet voedings- en trainingsprogramma afwerken. Hier volgen een paar voorbeelden die aantonen voor welke enorme taak sommige ouders in de dierenwereld elk jaar staan.

1. Ooievaar De ooievaar op de foto heeft in de zomer geen tijd voor vakantie. Hij moet voortdurend naar het nabijgelegen meer vliegen om voor zijn hongerige, opgroeiende jongen op zoek te gaan naar kikkers, visjes, hagedissen of sprinkhanen, om nog maar te zwijgen van de reparaties die hij van tijd tot tijd aan het nest moet verrichten. Beide ouders vliegen de hele dag af en aan. De jonge vogels eten enorme hoeveelheden voedsel. In de eerste paar weken kunnen ze elke dag wel de helft van hun lichaamsgewicht verorberen! Zelfs nadat ze hebben leren vliegen, blijven jonge ooievaars nog een aantal weken van hun ouders afhankelijk.

2. Jachtluipaard Jonge jachtluipaarden groeien bijna allemaal op in een eenoudergezin waarin de moeder voor de jongen zorgt. Als ze zelf voldoende gevoed wil zijn om haar drie tot vijf jongen te kunnen zogen, moet ze bijna elke dag een prooi vangen. Dat is op zich geen gemakkelijke taak, want de meeste tochten lopen op niets uit. Bovendien moet ze haar kinderen om de paar dagen naar een ander hol brengen omdat er altijd leeuwen zijn die op kwetsbare jongen loeren. Als de jongen eenmaal zeven maanden oud zijn, zal hun moeder ze leren hoe ze zelf moeten jagen. Dat is een tijdrovende zaak die nog zo’n jaartje duurt. De jongen blijven meestal een tot anderhalf jaar bij hun moeder.

3. Dodaars Dodaarzen en hun kuikens zijn vrijwel onafscheidelijk. Zodra de jongen uit het ei zijn gekomen, verruilen ze hun drijvende nest voor het comfort van de rug van een van hun ouders, waar ze tussen de vleugel- en rugveren gaan zitten. Daar vinden ze warmte en bescherming terwijl Vader of Moeder rondzwemt. De ouders wisselen elkaar af bij het duiken naar voedsel of het dragen van de jongen. Hoewel de kuikens al snel leren zelf naar voedsel te duiken, blijft de band met hun ouders nog geruime tijd bestaan.

4. Giraffe Giraffen werpen meestal maar één jong per keer en dat is gemakkelijk te begrijpen. Een pasgeboren giraffe, zoals het jong op de foto hiernaast, kan wel zestig kilo wegen en twee meter lang zijn! Een uur na de geboorte staat de jonge giraffe al op zijn poten en even later drinkt hij melk bij zijn moeder. Hij zal negen maanden door zijn moeder worden gevoed, hoewel hij kort na zijn geboorte al begint te grazen. Bij gevaar gaat de jonge giraffe tussen de poten van zijn moeder staan omdat haar krachtige schoppen een uitstekende bescherming vormen tegen de meeste roofdieren.

5. IJsvogel IJsvogels moeten bij het vangen van vis voor hun jonge kuikens zowel efficiënt als kieskeurig zijn. Vogelkenners hebben ontdekt dat beide ouders de pas uitgekomen jongen voeren met visjes van zo’n anderhalve centimeter groot. De oudervogel houdt zo’n visje voorzichtig in zijn snavel, met de kop van het visje naar buiten, zodat een hongerig kuiken het makkelijker kan doorslikken. Naarmate de kuikens groter worden, brengen de oudervogels steeds iets grotere vissen mee. Ook gaat de frequentie waarmee ze worden gevoerd geleidelijk omhoog. Eerst wordt elk kuiken om de drie kwartier gevoerd. Maar als de kuikens zo’n achttien dagen oud zijn, hebben ze stevige trek en krijgen ze om het kwartier een portie vis! De jonge vogel op de foto heeft het nest al verlaten en zal binnenkort zelf vissen gaan vangen. Nu zou je denken dat de ouders het grootbrengen van kinderen hierna wel een poosje voor gezien houden. Maar nee hoor! Vaak beginnen ze nog diezelfde zomer van voren af aan met een tweede broedsel.

Uiteraard zijn veel details over de manier waarop verschillende dieren voor hun jongen zorgen nog onbekend. Maar hoe meer natuurkenners ontdekken, hoe duidelijker het wordt dat het ouderinstinct in de dierenwereld een sterke kracht is. Als God de dierenwereld ermee heeft begiftigd, wil hij beslist ook dat menselijke ouders hun kinderen de voeding en verzorging geven die ze verdienen.