Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Het kwam uit de ruimte

Het kwam uit de ruimte

Het kwam uit de ruimte

DOOR EEN ONTWAAKT!-MEDEWERKER IN TANZANIA

HEBT u ooit een lichtstreep aan de sterrenhemel gezien? Misschien noemde u het een vallende ster. Eigenlijk is ’meteoor’ een nauwkeuriger benaming hiervoor.

De meeste brokken materie uit de ruimte die onze atmosfeer binnendringen, verbranden volledig voordat ze de aarde bereiken. Maar sommige brokken steen of metaal overleven de intense hitte en bereiken het oppervlak van de aarde. Die brokken noemt men meteorieten. De meeste zijn klein, maar sommige wegen verscheidene tonnen. Eén meteoriet in Namibië weegt naar schatting zo’n zestig ton.

Laten we eens een kijkje nemen bij de Mbozimeteoriet, de op zeven na grootste meteoriet die op aarde gevonden is. Hij ligt op de Marengiheuvel in het district Mbozi in Zuid-Tanzania, bij de grens met Malawi en Zambia. Hij is drie meter lang en één meter breed, weegt zo’n zestien ton en bestaat voor 90 procent uit ijzer, voor ongeveer 9 procent uit nikkel en daarnaast uit onder andere kobalt, koper, zwavel en fosfor.

Niemand weet wanneer deze meteoriet gevallen is, maar het moet lang geleden zijn omdat er geen plaatselijke legenden over bestaan. W. H. Nott, een landmeter uit Johannesburg, maakte in oktober 1930 melding van het bestaan van deze meteoriet. Inmiddels is er een greppel rond gegraven, waardoor het lijkt of hij opgetild is en op een stenen altaar is gelegd. Hij ligt dus nog steeds op de plaats waar hij oorspronkelijk terechtgekomen is.

Sommigen hebben geprobeerd om als souvenir een stukje uit de meteoriet te hakken of te zagen, wat niet echt makkelijk was. In december 1930 deed de geoloog dr. D. R. Grantham er met behulp van een metaalzaag wel tien uur over om een stukje van ongeveer tien centimeter uit de meteoriet te zagen! Dat stukje maakt nu deel uit van de meteorietenverzameling in het British Museum.

Bij de Mbozimeteoriet zijn voorzieningen getroffen voor bezoekers. Er is een ontvangstgebouwtje met wat banken en een tafel. De opzichter, die in een lemen huisje op zo’n vijftig meter van de meteoriet woont, vraagt ons vriendelijk onze namen in het gastenboek te schrijven. Het valt ons op dat er duizenden bezoekers van over de hele wereld geweest zijn. We kijken een brochure door waarin de meteoriet beschreven wordt en nemen vervolgens wat foto’s.

Enkele kinderen klimmen op de meteoriet en beelden zich in dat ze in een ruimteschip zitten. Terwijl we op een plekje in de buurt picknicken en van de vredige omgeving genieten, kijken we vol verwondering naar dit bijzondere object dat helemaal vanuit de ruimte in Mbozi terechtgekomen is.

[Illustratie op blz. 15]

Zaagsneden in de meteoriet