SOMMIGE mensen noemen ze nachtforensen. Maar deze kinderen gaan niet naar hun werk. Ze gaan in de schemering de deur uit, want als de duisternis invalt op het platteland zijn ze thuis niet veilig.

Al bijna twintig jaar doen guerrillatroepen invallen in plattelandsdorpen om kinderen te ontvoeren. Elk jaar halen ze honderden jongens en meisjes uit hun huis en verdwijnen dan in het dichte oerwoud. De kinderen worden meestal ’s nachts geroofd en worden door de rebellen gebruikt als jonge soldaten, sjouwers en seksslavinnen. Als de gevangengenomen kinderen niet meewerken, kan het zijn dat hun de neus of lippen worden afgesneden. Als ze proberen te ontsnappen, worden ze gedood op een manier die te gruwelijk is om te beschrijven.

Er zijn nog meer jonge slachtoffers van terrorisme. De verminkte tieners in Sierra Leone waren peuters toen met machetes gewapende mannen hun de handen en voeten afhakten. Jongens en meisjes in Afghanistan spelen met mijnen die eruitzien als vlinders; en als die kleurige ’speeltjes’ ontploffen, zijn ze hun vingers en hun ogen kwijt.

Voor sommige jonge mensen die met terrorisme worden geconfronteerd, loopt het anders af. Om een voorbeeld te noemen: bij een terroristische aanslag in 1995 in Oklahoma City (VS) waren onder de 168 mensen die omkwamen 19 kinderen, sommige nog in de luiers. Als een windvlaag die een kaarsje uitblaast, maakte de bom een abrupt einde aan die prille levens. Die terreurdaad ontnam hun het recht om kind te zijn, te spelen en te lachen en lekker in de armen van hun vader of moeder weg te kruipen.

Dit zijn recente gebeurtenissen, maar de mensheid wordt al eeuwen door terroristisch geweld geplaagd, zoals we zullen zien.