Van onze lezers

De valstrik van alcohol — Loopt u gevaar? (8 oktober 2005) Ik heb veel brieven gelezen van lezers die zeiden: „Dat artikel kwam precies op tijd.” Ik had niet gedacht dat ik dat zelf ooit zou zeggen, en toch gebeurde het toen ik deze coverserie las. Ik was al een tijdje niet helemaal gerust over mijn dagelijkse alcoholgebruik, ook al had het niet tot dronkenschap geleid. En toen kwam deze serie. Nadat ik over de gevaren had gelezen, vond ik dat het tijd was om ’de ketenen te verbreken’.

K.W., Duitsland

In deze serie stond de ervaring van Hilario, die dertig jaar aan de drank was en ’vaak een terugval had’. Hij zei dat de leden van de gemeente altijd klaarstonden om hem aan te moedigen. Maar had hij niet terechtgewezen of zelfs uitgesloten moeten worden?

R.L., Verenigde Staten

Reactie van „Ontwaakt!”: De korte beschrijving van Hilario’s ervaring vermeldt niet op welk moment tijdens zijn dertigjarige strijd tegen alcohol hij feitelijk een gedoopte christen werd. Evenmin wordt er gezegd of hij ooit door de gemeenteouderlingen is terechtgewezen. Het artikel zegt wel dat Hilario „passende bijbelse raad” kreeg, die soms door een rechterlijk comité wordt gegeven. In de strijd tegen alcoholisme kan er nu en dan sprake zijn van een terugval, zoals met Hilario gebeurde. Hoe dergelijke kwesties worden behandeld als het een gedoopte christen betreft, staat in „De Wachttoren” van 1 augustus 1983, blz. 8-11.

Jonge mensen vragen . . . Waarom voel ik me tot de verkeerde mensen aangetrokken? (22 juli 2005) Dit artikel hielp me in te zien dat ik niet op twee gedachten moet blijven hinken. Het was net het duwtje dat ik nodig had om met slechte omgang te breken. Ik heb nu een hechte band met veel jongeren en ouderen in de gemeente, en daardoor voel ik me geliefd bij mensen die Jehovah liefhebben en die me aanmoedigen op de weg ten leven te blijven.

M.D., Mexico

Vastbesloten mijn doel te bereiken (22 juni 2005) Terwijl ik Martha’s ervaring las, rolden de tranen over mijn wangen. Ook ik lijd aan epilepsie. Ik ben nu tien jaar in de volletijddienst en soms is het moeilijk — vooral als ik een aanval heb. Martha’s verhaal heeft me gesterkt in mijn vaste besluit het niet op te geven. Het was een enorme troost voor me.

J.S., Polen

Ik worstel met hetzelfde probleem als Martha. Toen ik haar verhaal gelezen had, ben ook ik erop gaan letten wat ik eet. Meer dan tien jaar heb ik me er door epilepsie van laten afhouden om meer voor Jehovah te doen. Maar bijna drie jaar geleden besloot ik in de volletijddienst te gaan, en ik heb er geen spijt van. Moge Jehovah jullie zegenen voor het publiceren van zulke aanmoedigende ervaringen!

B.C.C., Brazilië

Wat me het meest heeft aangemoedigd in dit artikel was dat Martha het nooit heeft opgegeven. Het was een troost voor me dat ze, ook al moest ze haar dienst onderbreken, een evenwichtige kijk had en ervan overtuigd was dat Jehovah blij is met de dienst die we van harte verrichten.

S.H., Japan

Ik heb te maken met eenzelfde situatie als die van Martha, en ik moet rekening houden met mijn beperkingen. Net als Martha ben ik in staat als volletijdprediker te dienen. Haar verhaal was dus heel aanmoedigend voor me.

F.G., Zwitserland