De zienswijze van de Bijbel

Wat wil het zeggen een christen te zijn?

„IN MIJN land betekent christen-zijn dat je één keer per week naar de kerk gaat”, zegt Kingsley uit Afrika. Raad, een man uit het Midden-Oosten, legt uit: „In onze samenleving worden christenen beschouwd als een groep die qua kleding, feestdagen en de behandeling van vrouwen westerse gebruiken en tradities volgt.”

Maar wil christen-zijn gewoon zeggen dat iemand één keer per week naar de kerk gaat en bepaalde maatschappelijke gebruiken en tradities volgt? Houdt het niet logischerwijs in dat iemand zo leeft dat daardoor de houding, de normen en het gedrag worden weerspiegeld die door Christus werden gepredikt en gedemonstreerd? Hoe werd het christendom in het begin beoefend?

Het vroege christendom — Een levenswijze

Jezus zei tegen zijn volgelingen: „Gij zijt mijn vrienden indien gij doet wat ik u gebied” (Johannes 15:14). Omdat Jezus’ leringen van invloed waren op alle aspecten van hun leven, noemden Christus’ discipelen hun religie aanvankelijk „De Weg” (Handelingen 9:2). Kort daarna werden ze ’door goddelijke voorzienigheid christenen genoemd’ (Handelingen 11:26). Die nieuwe naam hield in dat ze geloofden dat Jezus de Zoon van God was, die de wil van zijn hemelse Vader aan de mensheid had overgebracht. Die overtuiging bracht hen ertoe een levenswijze te volgen die afweek van die van de wereld om hen heen.

Christus’ leer bewoog zijn volgelingen ertoe naar de Bijbelse leer te leven, wat inhield dat ze de volgende dingen vermeden: „Hoererij, onreinheid, een losbandig gedrag, afgoderij, beoefening van spiritisme, vijandschappen, twist, jaloezie, vlagen van toorn, ruzies, . . . drinkgelagen,  brasserijen en dergelijke” (Galaten 5:19-21; Efeziërs 4:17-24). De apostel Paulus herinnerde de christenen in Korinthe eraan dat sommigen van hen zich ooit met deze dingen hadden beziggehouden. Hij voegde eraan toe: „Maar gij zijt rein gewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt rechtvaardig verklaard in de naam van onze Heer Jezus Christus.” — 1 Korinthiërs 6:9-11.

E.W. Barnes schrijft in zijn boek The Rise of Christianity: „In de vroege gezaghebbende geschriften van de christelijke beweging wordt deze voorgesteld als absoluut deugdzaam en gehoorzaam aan de wet. Haar leden hadden het verlangen goede burgers en loyale onderdanen te zijn. Ze meden de tekortkomingen en gebreken van het heidendom. In hun privéleven streefden ze ernaar vreedzame buren en betrouwbare vrienden te zijn. Hun werd geleerd sober te leven, ijverig te zijn en een rein leven te leiden. Te midden van de heersende corruptie en verdorvenheid waren ze, als ze hun beginselen trouw waren, eerlijk en waarheidlievend. Hun seksuele maatstaven waren hoog: de huwelijksband werd gerespecteerd en het gezinsleven was zuiver.” Dat waren de kenmerken van christenen in die begintijd.

Nog een onderscheidend kenmerk van het vroege christendom was het ijverige evangelisatiewerk. Christus gaf zijn volgelingen de opdracht: „Gaat daarom en maakt discipelen van mensen uit alle natiën” (Mattheüs 28:19, 20). Jean Bernardi, hoogleraar aan de Sorbonne in Parijs, merkte op: „[Christenen] moesten eropuit trekken en overal en tot iedereen spreken. Op de wegen en in de steden, op de pleinen en in de huizen. Gelegen of ongelegen. Tot de armen en tot de rijken, die belemmerd werden door hun bezittingen. . . . Ze moesten langs wegen reizen en zich aan boord van schepen begeven om tot de einden van de aarde te gaan.”

Het ware christendom in deze tijd

Ware christenen in deze tijd moeten opvallen door hun onderscheidende manier van leven, net zoals dat gold voor christenen in de eerste eeuw. Jehovah’s Getuigen streven er dan ook naar zich nauwgezet te houden aan de stelregels van de eerste christenen. Hun inspanningen om in overeenstemming met de leer van de Bijbel te leven, worden door anderen opgemerkt.

De New Catholic Encyclopedia erkent bijvoorbeeld dat Jehovah’s Getuigen bekendstaan als „een van de welgemanierdste groeperingen in de wereld”. De Deseret News, een krant in Salt Lake City (VS), merkte op dat Jehovah’s Getuigen „hechte gezinsbanden propageren en zich ontwikkelen tot goed functionerende en eerlijke burgers”. De krant voegde eraan toe: „Hun leden zijn voorstanders van strenge morele maatstaven. Ze geloven dat roken, overmatig drankgebruik, drugs, gokken, seksuele promiscuïteit en homoseksualiteit geestelijk schadelijk zijn. Ze onderwijzen eerlijkheid en goede werkgewoonten.”

De Getuigen nemen ook hun verantwoordelijkheid om ijverige predikers te zijn serieus. Als commentaar hierop zegt de New Catholic Encyclopedia: „De fundamentele verplichting van ieder lid . . . is, te getuigen voor Jehovah door Zijn naderende Koninkrijk bekend te maken. . . . Om een ware Getuige te zijn, moet men op de een of andere manier een daadwerkelijke prediker zijn.”

Het is duidelijk dat het ware christendom veel meer inhoudt dan lid te zijn van een van de vele kerken van de christenheid. Jezus voorzei zelf de opkomst van namaakchristenen (Mattheüs 7:22, 23). Jehovah’s Getuigen nodigen u uit te leren wat Jezus onderwees en dat in praktijk te brengen. Dat is wat het wil zeggen een christen te zijn. Jezus zei: „Indien gij deze dingen weet, gelukkig zijt gij als gij ze doet.” — Johannes 13:17.

VRAAGT U ZICH WELEENS AF:

▪ Wie noemde Jezus zijn vrienden? — Johannes 15:14.

▪ Wat voor gedrag moeten ware christenen vermijden? — Galaten 5:19-21.

▪ Aan welk werk moeten christenen deelnemen? — Mattheüs 28:19, 20.

[Illustraties op blz. 26]

Ware christenen zijn ijverige predikers, net zoals dat eeuwen geleden het geval was