Jonge mensen vragen . . .

Wat moet ik doen als mijn ouders ruzie hebben?

HET is heel logisch dat het je niet koud laat als je ouders een meningsverschil hebben. Je houdt van ze en wilt op ze kunnen rekenen. Dus als ze niet goed met elkaar overweg lijken te kunnen, ga je je misschien zorgen maken. Waarom lijkt het af en toe of je ouders niet op dezelfde golflengte zitten?

Verschillende meningen

Jezus zei dat een man en een vrouw die met elkaar trouwen „één vlees” worden (Mattheüs 19:5). Maar wil dat zeggen dat je ouders altijd hetzelfde over dingen zullen denken? Helemaal niet. Als je twee mensen bij elkaar zet — dus ook een man en vrouw die met elkaar getrouwd zijn — zullen ze af en toe van mening verschillen.

Als je ouders het niet met elkaar eens zijn, wil dat nog niet zeggen dat het niet goed gaat met hun huwelijk. Waarschijnlijk houden je ouders nog steeds van elkaar, ook al werken ze elkaar af en toe op de zenuwen. Waarom maken ze dan ruzie? Misschien denken ze verschillend over bepaalde dingen. Dat is niet altijd verkeerd, en het betekent ook niet dat hun relatie stuk zal lopen.

Heb je weleens met goede vrienden een film bekeken en achteraf gemerkt dat jullie verschillend dachten over wat jullie hadden gezien? Dat kan gebeuren. Zelfs mensen die goed met elkaar bevriend zijn denken niet over alles hetzelfde.

Dat kan ook voor je ouders gelden. Misschien vinden ze het allebei belangrijk goed met geld om te gaan, maar zijn ze het er niet over eens waaraan ze het willen besteden. Of ze willen een vakantie met het gezin plannen, maar ze hebben allebei een ander idee van wat een leuke vakantie is. Het kan zijn dat ze graag willen dat jij het goed doet op school, maar dat ze verschillen van mening over de manier waarop ze jou het beste kunnen motiveren. Waar het om gaat is dat mensen niet precies hetzelfde hoeven te denken om een eenheid te vormen. Zelfs twee mensen die „één vlees” zijn, kunnen verschillend over dingen denken.

Maar waarom maken je ouders af en toe ruzie als ze van mening verschillen? Waarom kan een onschuldige discussie over een verschil van mening op ruzie uitlopen?

Onvolmaaktheid

Veel ruzies tussen ouders kunnen aan onvolmaaktheid worden toegeschreven. De Bijbel  zegt: „Wij allen struikelen vele malen. Indien iemand in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man” (Jakobus 3:2). Je ouders zijn niet volmaakt, en dat ben jij ook niet. Wij allemaal zeggen af en toe dingen die we niet echt menen, en soms kunnen onze woorden net zo veel pijn doen als „de steken van een zwaard”. — Spreuken 12:18.

Waarschijnlijk heb je dat bij jezelf ook gemerkt. Je zult zelf vast weleens een behoorlijk heftig meningsverschil met een goede vriend hebben gehad. „Iedereen heeft weleens een meningsverschil”, geeft Marie * toe. „Het is zelfs zo dat de mensen van wie ik het meest hou, me ook het meest kunnen irriteren — waarschijnlijk omdat ik zo veel van ze verwacht!” In een christelijk huwelijk verwachten man en vrouw heel veel van elkaar, omdat de Bijbel een hoge norm voor hen stelt (Efeziërs 5:24, 25). Omdat ze onvolmaakt zijn, is het een kwestie van tijd voordat een van hen een fout maakt. De Bijbel zegt: „Allen hebben gezondigd en bereiken niet de heerlijkheid Gods.” — Romeinen 3:23; 5:12.

Daarom is het te verwachten dat er af en toe wat spanning tussen je ouders is. De apostel Paulus schreef zelfs dat getrouwde mensen ’verdrukking in het vlees’ zouden hebben of, zoals de Groot Nieuws Bijbel het zegt, „moeite en zorg” (1 Korinthiërs 7:28). Een veeleisende baas, files, een onverwachte rekening — dat zijn maar enkele van de zorgen die thuis tot spanningen kunnen leiden.

Bedenk dat je ouders onvolmaakt zijn en dat ze af en toe onder grote druk staan, dat kan een hulp zijn om hun gekibbel in het juiste perspectief te zien. Marie heeft dat gemerkt. „Mijn ouders lijken nu vaker te bekvechten dan vroeger, en soms vraag ik me af of ze elkaar zat zijn. Maar dan denk ik bij mezelf dat 25 jaar huwelijk en vijf kinderen niet niks is!” Misschien kun je medegevoel tonen door er rekening mee te houden dat je ouders heel wat verantwoordelijkheden hebben. — 1 Petrus 3:8.

Hoe ga je ermee om?

Misschien besef je wel dat je ouders onvolmaakt zijn en dat er elke dag heel wat op ze afkomt. Maar dan blijft de vraag: wat doe je als ze ruzie hebben? Probeer de volgende tips toe te passen.

▪ Kom niet tussenbeide (Spreuken 26:17). Het is niet jouw taak om te bemiddelen of huwelijkstherapeut te spelen. Als je je ermee bemoeit zal dat waarschijnlijk alleen maar averechts werken. Charlene (18) vertelt: „Ik heb weleens geprobeerd te bemiddelen, maar meestal krijg ik dan te horen dat ik me erbuiten moet houden.” Laat je ouders het probleem zelf oplossen.

▪ Relativeer (Kolossenzen 3:13). Zoals al eerder gezegd, als je ouders af en toe ruzie hebben, betekent dat nog niet automatisch dat  hun huwelijk op springen staat. Maak je dus niet al te ongerust als ze af en toe onenigheid hebben. Melanie (20) zegt over haar ouders: „Ook als ze ruzie hebben, weet ik dat ze nog steeds van elkaar en van hun gezin houden. Ze komen er wel uit.” Waarschijnlijk gaat dat ook op als jouw ouders onenigheid hebben.

▪ Leg je zorgen in gebed voor. Je hoeft je zorgen niet op te kroppen. De Bijbel zegt: „Werp uw last op Jehóvah, en hijzelf zal u schragen” (Psalm 55:22). Het gebed kan echt een hulp zijn. De apostel Paulus schreef aan de Filippenzen: ’Laat uw smeekbeden bij God bekend worden; en de vrede van God, die alle gedachte te boven gaat, zal uw hart en uw geestelijke vermogens behoeden door bemiddeling van Christus Jezus.’ — Filippenzen 4:6, 7.

▪ Zorg goed voor jezelf. Het is niet verstandig je druk te maken over iets wat je niet in de hand hebt. Dat zou zelfs slecht kunnen zijn voor je gezondheid. De Bijbel zegt: „Angstige bezorgdheid in het hart van een man zal het neerbuigen” (Spreuken 12:25). Probeer je zorgen te vergeten door om te gaan met vrienden die je aanmoedigen en door je bezig te houden met positieve activiteiten.

▪ Praat met je ouders. Hoewel je je beter niet met de meningsverschillen van je ouders kunt bemoeien, mag je hun wel laten weten welk effect het op je heeft als ze ruzie maken. Kies een geschikt moment uit om een van hen te benaderen (Spreuken 25:11). Praat met „zachtaardigheid en diepe achting” (1 Petrus 3:15). Wees niet beschuldigend maar vertel gewoon hoe je je voelt.

Probeer deze tips eens toe te passen. Misschien reageren je ouders daar heel positief op. Je hebt je ouders niet in de hand, maar gelukkig heb je één ding wel in de hand: hoe jij reageert als ze ruzie hebben.

[Voetnoot]

OM OVER NA TE DENKEN

▪ Waarom hebben ouders af en toe moeite om met elkaar op te schieten?

▪ Wat zou je tegen een broertje of zusje zeggen dat ermee zit dat je ouders ruzie hebben?

[Kader op blz. 20]

VOOR DE OUDERS

Het is onvermijdelijk dat echtparen af en toe onenigheid hebben. Maar u hebt wel in de hand hoe u daarmee omgaat. Als ouders ruzie hebben, vinden hun kinderen dat heel erg. Dat is iets om rekening mee te houden, want uw huwelijk is in feite een voorbeeld dat uw kinderen waarschijnlijk zullen navolgen als ze zelf trouwen (Spreuken 22:6). Waarom zou u meningsverschillen niet gebruiken als een gelegenheid om te laten zien hoe je conflicten goed kunt oplossen? Probeer het volgende eens:

Luister. De Bijbel zegt ons ’vlug te zijn om te horen, langzaam om te spreken, langzaam met betrekking tot gramschap’ (Jakobus 1:19). Wakker het vuur niet aan door ’kwaad met kwaad te vergelden’ (Romeinen 12:17). Ook als uw partner niet geneigd lijkt om te luisteren, kunt u dat wel doen.

Probeer uitleg te geven en geen kritiek. Vertel uw partner op een rustige manier welk effect zijn of haar gedrag op u heeft. („Ik voel me gekwetst als je . . .”) Onderdruk de neiging beschuldigingen en kritiek te uiten. („Je houdt niet van me.” „Je luistert nooit naar me.”)

Neem een time-out. Soms is het het beste de kwestie te laten rusten en er pas weer over te beginnen als u allebei rustiger bent. De Bijbel zegt: „Het begin van een twist is als iemand die aan wateren de vrije loop laat; verwijder u dus vóórdat de ruzie is uitgebroken.” — Spreuken 17:14.

Zeg sorry tegen elkaar, en waar nodig ook tegen uw kinderen. Brianne (14) vertelt: „Als mijn ouders ruzie hebben gemaakt zeggen ze daarna soms sorry tegen mijn broer en mij omdat ze weten hoe erg we het vinden.” Een van de waardevolste lessen die u uw kinderen kunt leren is nederig ’sorry’ te zeggen.

Meer informatie is te vinden in de Ontwaakt! van 8 januari 2001, blz. 8-14 en van 22 januari 1994, blz. 3-12.

[Illustratie op blz. 19]

Wees niet beschuldigend maar vertel gewoon hoe je je voelt